تحقیق تأثیر انقلاب اسلامی ایران بر دوگروه جهاد اسلامی فلسطین و حماس4 (docx) 13 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 13 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

تأثیر انقلاب اسلامی ایران بر دوگروه جهاد اسلامی فلسطین و حماس تاثير پذيري گروه هاي اسلامي فلسطين از انقلاب اسلامي ايران بنا به اعتراف اغلب صاحب نظران، پيروزي انقلاب اسلامي ايران اثري بنيادين در صحنه مبارزاتي فلسطين به ويژه جريان هاي اسلامي بر جاي نهاد. نكته قابل توجه اين است كه از ابتداي ظهور صهيونيسم يكي از شيوه هاي آنها براي كاستن توان مقابله اعراب، جداسازي ساير ملت ها و مذاهب اسلامي از قضيه فلسطين بود. استفاده از اختلافات شيعه و سني در راستاي اين هدف برا صهيونيست ها بسيار جذاب و قابل توجه مي نمود. به رغم موفقيت نسبي در اين راه و دور كردن توجه افكار عمومي جامعه ايراني در طول دو دهه نسبت به مسئله فلسطين به كمك رژيم پهلوي، علماي مبارز و قشر روشنفكر ايراني در حمايت و همراهي با فلسطيني ها هرگز كوتاهي نكردند. اولين حضور قابل توجه از علماي شيعه در قضيه فلسطين مربوط به شركت امام كاشف الغطاء در كنفرانس اسلامي قدس بود. اين كنفرانس در سال 1931 در قدس و با تلاش مفتي حاج امين حسيني برگزار شد. هدف اين كنفرانس جلب توجه جهان اسلام به مسئله فلسطين و اخطار به انگليسي ها و صهيونيست ها بود. صهيونيست ها و انگليسي ها تلاش هايي براي جلوگيري از برگزاري كنفرانس به عمل آوردند، اما چون انگليسي ها مخالفت بيشتر با تشكيل كنفرانس را به مصلحت نمي دانستند به حاج امين حسيني پيام دادند كه كنفرانس نبايد به مسائل سياسي بپردازد و تنها بايد به امور ديني پرداخته شود و چنانچه برخلاف اين عمل شود، او را از فلسطين تبعيد خواهند كرد، اما امام كاشف العظاء در سخنراني خود بر لزوم وحدت و حراست از سرزمين قدس تاكيد كرد و در اولين روز برگزاري كنفرانس، شركت كنندگان نماز جماعت را به امامت وي برگزار كردند. شايان ذكر است كه كاشف الغطاء براي حمايت از آرمان فلسطين بسيار تلاش كرد و در اين راه متحمل مشكلات بسياري نيز شد. شهيد نواب صفوي نيز از جمله روحانيان مبارز شيعه بود كه در سال 1950 در راس يك هيئت مذهبي از قدس ديدار به عمل آورد و سخنان بسيار حماسي و پرشوري در اين مسجد بيان كرد و رهبران و علماي فلسطيني نماز جماعت را به امامت وي به جا آوردند. از ديگر علماي شيعه كه نسبت به مسئله فلسطين بسيار اهتمام داشت، مرحوم آيت الله كاشاني بود كه به رغم كارشكني هاي رژيم پهلوي براي كمك به فلسطيني ها تلاش بسياري كرد حضرت امام خميني (ره) را بايد از مهم ترين رهبران و علماي شيعه و جهان اسلام دانست كه سال‎ها قبل از پيروزي انقلاب، به قضيه فلسطين به شكلي عميق و اساسي توجه داشتند و همواره خطر اسرائيل را براي جهان اسلام يادآوري مي كردند. سخنان امام (ره) در سال 1343 ه.ش و گوشزد كردن خطر صهيونيسم و نفوذ آن در رژيم پهلوي از جمله معروف ترين موضع گيري هاي امام است. نكته قابل توجه اينكه امام (ره) از ابتدا هرگز اسرائيل را صرفاً به عنوان يك اشغالگر سرزمين فلسطين در نظر نداشتند، بلكه آن را عاملي از سوي غرب براي مقابله با اصل و اساس اسلام مي دانستند. علاوه بر اين موضع گيري اساسي، امام (ره) در زمينه عملي نيز حتي پيش از انقلاب اسلامي حمايت‎هاي فراواني از فلسطين مي كردند، از جمله اختصاص سهم امام و هدايت اشخاص براي كمك به قضيه فلسطين. در بين ساير علما و روشنفكران شيعي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي مواضع بسيار روشن و محكم شهيد مطهري و دكتر شريعتي نيز قابل توجه است. در لبنان نيز به رغم اينكه فلسطيني ها مشكلاتي را براي شيعيان جنوب لبنان فراهم آورده بودند، امام موسي صدر به شكلي بسيار قاطع و استوار از فلسطيني ها حمايت كرد و در جنگ هاي مسيحيان عليه فلسطيني ها در كنار فلسطيني‎ها ايستاد و از آنها پشتيباني نمود. در داخل فلسطين نيز جوانان فلسطيني طي دو دهه محاصره مطلق شناخت دقيق و كاملي از شيعه و ايران نداشتند، اما اين را مي دانستند كه رژيم حاكم بر ايران طرفدار اسرائيل است. به همين دليل به محض پيروزي انقلاب و آگاهي آنان از مواضع ضد اسرائيلي امام (ره)، به طور خودجوش موجي از شادي در بين مسلمانان به وجود آمد. به طور كلي، پيروزي انقلاب اسلامي در آن زمان انگيزه اي قوي در بين مسلمانان فلسطيني براي تداوم مبارزه به وجود آورد. گفتني است در شرايط زماني آن روز تفكر اسلامي و قدرت آن براي مقابله با جريان هاي استكباري به طور جدي زير سوال رفته بود، به گونه اي كه بسياري تفكر اسلامي را فاقد قدرت براي به تحرك در آوردن توده ها مي دانستند. بازتاب انقلاب اسلامي ایران شكل گيري جهاد اسلامي فلسطين در مورد اثرات و بازتاب انقلاب اسلامي ايران بر فكر و ايدئولوژي جنبش جهاد اسلامي فلسطين، بايد گفت كه انقلاب اسلامي در زمينه هاي تئوري و عمل براي جنبش جهاد منبع فكر و الهام بوده است. به طوري كه بنيانگذاران جنبش جهاد از همان ابتدا سعي مي كردند انديشه ها و رهنمودهاي امام خميني را بپذيرند و به فرامين وي عمل نمايند. از نظر بنيانگذاران الجهاد، امام خميني نه فقط سمبل و الهام بخش و رهبر انقلاب اسلامي ايران است، بلكه در همه جا اين مشخصات را دارد. همين طور رهبران الجهاد كوشيدند از تجربيات انقلاب اسلامي ايران درس بگيرند و اين تجربيات را در صحنه فلسطين پياده كنند. از ديدگاه جنبش جهاد اسلامي تا قبل از پيروزي انقلاب در ايران، اسلام از صحنه مبارزه و رويارويي دور بوده است، لذا با پيروزي انقلاب اسلامي اين مسئله روشن شد كه اسلام تنها راه حل بوده و جهاد بهترين شيوه مناسب مي باشد. در حقيقت جنبش جهاد اسلامي مواضع بنياديش را در خصوص مسئله جهاد در فلسطين از سه محور اساسي الهام مي گيرد. اين محورها عبارتند: 1-انقلاب ايران 2-ميراث اخوان المسلمين (به ويژه ادبيات سيد قطب) 3-تجربيات سازمان جهاد اسلامي مصر. انقلاب اسلامي ايران توانست كاري كند كه نگريستن به قضيه فلسطين از يك ديدگاه اسلامي امري ممكن باشد، همان ديدگاهي كه جنبش جهاد اسلامي آن را مناسبترين راه حل معرفي مي كند. دين اسلام از نظر امام خميني همان ديني است كه مجاهدان حق جو و عدالت طلب، خواهان آن مي باشند. دين كساني كه خواستار آزادي و استقلال هستند. به عقيده تئوريسينهاي جهاد اسلامي، خطر اسرائيل تنها در اشغال (دارالسلام) فلسطين و تحقير مردم اين كشور و گسترش فرهنگ صهيونيستي خلاصه نمي شود، بلكه اين طرح بخشي از يك نقشه جامع به منظور پراكنده ساختن امت اسلامي و سوق دادن مسلمانان به سوي غربگرايي و استثمار و استعمار و بندگي و فلج كردن اراده آنان مي باشد. همانگونه كه رهبران جمهوري اسلامي ايران بارها در محافل داخلي و خارجي به آن اشاره نموده اند. پيروزي حزب الله الگوي مبارزات فلسطين از زمان شروع انتفاضه، تلاش هاي ايران براي تقويت همكاري بين حزب الله، حماس و جهاد اسلامي بوده است جمال منصور، يكي از رهبران حماس، در كرانه غربي طي مصاحبه اي كه در 9 آوريل، با نشريه الحياه الجديده انجام شد، تاييد كرده است كه تجربه حزب الله، تجربه مبارزاتي مردم را غني كرده است و حزب الله به نمادي براي مردم فلسطين تبديل شده است. ايران تلاش دارد تا گروه هاي فلسطيني را ترغيب نمايد تا از مدل حزب الله براي مبارزه عليه اسرائيل، استفاده كنند. خبرنگاري اين راديو به اظهارات رهبر انقلاب ايران اشاره مي كند كه شروع انتفاضه فلسطين را نتيجه فعاليت هاي حزب الله در خروج اسرائيل از جنوب لبنان مي دانند. سيد حسن نصر الله، دبير كل حزب الله، خطاب به شركت كنندگان در كنفرانس گفت كه موفقيت حزب الله در وادار ساختن اسرائيل به خروج از جنوب لبنان، بايد به الگويي براي فلسطينيان بدل شود. حزب الله بعد از اين كه اسرائيل را مجبور ساخت تا از جنوب لبنان خارج شود، در جهان عرب از جايگاه ويژه اي بر خوردار شد و اين موجبات نگراني مقام هاي اسرائيلي را فراهم كرده است. ديمز در گزارش خود ذكر مي كند كه هدف اين كنفرانس ايجاد هماهنگي بين گروه هاي مخالف اسرائيل است و چريك هاي حماس تاكنون در عمليات مشترك با جهاد اسلامي و حزب الله شركت داشته اند. مناشي امير، مدير بخش فارسي راديو اسرائيل، ادعاهاي گذشته را تكرار مي كند و مدعي است كه ايران چريك هاي فلسطيني را در اردوگاه هاي حزب الله در جنوب لبنان و هم چنين در ايران مورد آموزش قرار مي دهد. وي مي افزايد: «چريك هاي فلسطيني از تاكتيك هاي حزب الله چون حملات موشكي و قرار داد بمب در كنار مسير عبور سربازان اسرائيلي استفاده مي كنند.» حمايت ايران از مردم فلسطين موجب نگراني اين تحليلگران شده است و آنها تلاش دارند، مقام هاي فلسطيني را ترغيب نمايند تا حمايت ايران از گروه هاي فلسطيني را به منزله زنگ خطري تلقي كنند تا به اين بهانه به پاي ميز مذاكره بازگردند. موضوع ديگر اين است كه عدم حمايت مالي اعراب از فلسطينيان موجب شده كه آنها براي دريافت كمك مالي به جانب ايران روي آورند و زمينه را براي ايران، در تحميل سياست هاي خود فراهم آورند. كنفرانس تهران شرايط را براي عرفات و شارون دشوار مي سازد تا بتوانند خشونت ها را متوقف سازند. ایران الگوی مبارزات جهاد اسلامی از طرف ديگر دكتر فتحي شقاقي در نوشته ها و سخنرانيهاي خود از جوانان و مردم فلسطين خواسته است براي مبارزه با اسرائيل و آزادي فلسطين، مردم ايران را الگوي خود قرار دهند. از آنجا كه جهاد اسلامي نقش مهمي در بسيح اسلامي در نوار غزه بعهده داشت، حكومت اسرائيل رهبران آن از جمله عبدالعزيز عوده و فتحي شقاقي را به لبنان تبعيد كرد. رهبران جهاد اسلامي فلسطين پس از استقرار در بيروت به جمهوري اسلامي ايران و گروههاي طرفدار انقلاب اسلامي در لبنان بيشتر نزديك شدند و مواضع ايران در قبال فلسطين نزديك كردند. جهاد اسلامي كه قبلاً تا حدي با سازمان فتح و شاخه نظامي آن در سرزمينهاي اشغالي همكاري داشت، پس از استقرار در لبنان، و بويژه پس از سياستهاي دو سال اخير رهبران ساف با آنها سر به مخالفت برداشته است. جهاد اسلامي با ابتكار نوزدهمين اجلاس شوراي ملي فلسطين در 15 نوامبر 1988 در الجزاير در رابطه با اعلام استقلال كشور مستقل فلسطيني مخالفت ورزيده و طي صدور بيانيه اي اين اقدام را «خائنانه» توصيف كرد. مخالفت جهاد اسلامي با سياست ساف، پس از مواضع جديد ياسر عرفات در اواخر 1988 در ژنو كه طي آن وي اسرائيل را به رسميت شناخت، و قطعنامه هاي 242 و 338 سازمان ملل را پذيرفت، بسيار شديدتر شده است. عبدالعزيز عوده رهبر جهاد اسلامي، در 1989 به ايران سفر كرد و با رهبران جمهوري اسلامي به مذاكره پرداخت. دكتر فتحي شقاقي نيز چند بار به تهران سفر كرده و مواضع جهاد را در قبال مساله فلسطين بيان نموده است. نزديكي جهاد اسلامي به ايران باعث شده است كه گروههاي فلسطيني طرفدار عراق و نيز جنبشهاي اسلامي مخالف انقلاب اسلامي و بويژه طرفداران عربستان سعودي براي منزوي كردن جهاد اسلامي به تلاش بپردازند. البته جهاد اسلامي از اواسط سال 1989، در نشريه اي تحت عنوان «المجاهد» كه در بيروت انتشار مي يابد، به انعكاس نظريات و مواضع خود و نيز شرح فعاليتهاي طرفداران جهاد اسلامي در داخل سرزمينهاي اشغالي مي پردازد. المجاهد در مقالات خود همچنين طرحهاي سياسي جهت حل مساله فلسطين و نيز مواضع رهبران ساف را كه خواستار مذاكره با اسرائيل هستند، مورد انتقاد قرار مي دهد. به اعتقاد دكتر فتحي شقاقي گروه جنبش جهاد اسلامي فلسطين از آغاز پيدايش در فلسطين از سه مرحله عبور كرده است. مرحله اول- مرحله آماده سازي و بسيج از طريق كار سياسي و مردمي و تبليغ در مساجد و دانشگاهها و اتحاديه ها و جزوات و اعلاميه ها و نشريات مخفي. بياد مي آورم كه قبل از انتقال به مرحله دوم مسوولين اسرائيلي تعداد زيادي از فرزندان جنبش جهاد اسلامي را دستگير كردند و هنگامي كه براي اولين بار شخصاً برابر قاضي اسرائيلي قرار گرفتم فهرستي از اتهامات مرا پيش روي من گذاشتند كه اولين آنها اين بود كه تو متهم هستي كه اقدام به تاسيس يك سازمان ديني نموده اي كه دعوت (امام) خميني در نابودي اسرائيل و سيطره اسلام بر جهان را تاييد مي كند. مرحله دوم – آغاز مبارزه و جهاد مسلحانه كه در ايجاد اعتماد بنفس به مردم فلسطين تاثيري زيادي داشت، در حالي كه نيروهاي لائيك ملي گرا از مبارزه مسلحانه روي گردانيده و راه سياسي و ديپلماتيك را انتخاب كردند آنان در اين رهگذر بي آنكه ره آوردي داشته باشند خود را خوار و ذليل ساختند. سال 1986 – 1987 سال اسلام مجاهد در فلسطين بود. سالي كه با خون پاك و طاهر اسلامي زمينه را براي انتفاضه مبارك آماده ساخت. روز 6/10/1987 اولين شعله انتفاضه را برافروخت. آن هنگام كه يك هسته از فداييان جهاد اسلامي با نيروهاي اطلاعاتي دشمن درگير شدند و درگير مهمي به وجود آمد كه در خلال آن چهار نفر از بهترين جنگجويان جهاد اسلامي به شهادت رسيدند و تعداد زيادي از افسران و سربازان دشمن كشته و مجروح شدند. در چنين روز بزرگي از تاريخ مردم فلسطين جنبش جهاد اسلامي به همراه مردم فلسطين وارد مرحله دوم در مسير خود گرديدند: «انتفاضه» مرحله سوم-انتفاضه، كه جنبش جهاد اسلامي از روز اول و بطور روزمره در همراهي رويدادهاي انتفاضه حاضر بود. هفته ها گذشت تا ديگر نيروهاي اسلامي و ملي بپاخيزند و صفوف خود را منظم سازند و با قوت در انتفاضه شركت نمايند. ايران و دو حادثه شگفت انگيز براي مقاومت فلسطين حادثه، پيروزي انقلاب اسلامي در ايران در سال 1979 به رهبري امام خميني رضوان الله عليه بود اين پيروزي با خروج مصر از صحنه مبارزه با رژيم صهيونيستي و امضاي توافقنامه كمپ ديويد همزمان گرديد. خروج مصر به مثابه برادر بزرگ ] كشورهاي عربي خط مقدم[ از صحنه مبارزه همانگونه كه مي دانيم باعث گرديد تا بار اين رويارويي كاملا بر دوش سوريه قرار گيرد. از جمله نعمت هاي خداوند به امت اسلامي، سوريه و اعراب پيروزي انقلاب اسلامي و سقوط رژيم شاه هم پيمان استراتژيك رژيم صهيونيستي در منطقه بود. شما تصور كنيد اگر همزمان با كمپ ديويد رژيم شاه هم همچنان در قلب منطقه باقي مي ماند و پايگاه استراتژيك طرح غربي صهيونيست در منطقه بود، اين منطقه چه شكل و ساختاري پيدا مي كرد؟ از رحمات خداوند بر ما، حكمت و دانايي رهبران اين كشور ]ايران[ بود كه آنان انقلاب را از همان روز اول پيروزي به عنوان هم پيماني براي اعراب و يار و ياوري براي مسايل عربي و در راس آن مسئله فلسطين و رويارويي با رژيم صهيونيستي اين مسئله مركزي جهان عرب معرفي نمودند. اما حادثه جالب دوم مربوط به امام و انقلاب است. زماني كه انقلاب اسلامي در همان ابتداي پيروزي‎اش با جنگ تحميلي كه با هدف شكست و در نطفه خفه نمودن آن در چارچوب طرح هاي توطئه گرانه بيگانگان عليه اين انقلاب مواجه گرديد، انقلاب شعار جنگ جنگ تا پيروزي پيش بسوي قدس ]حربا حربا حتي النصر، زحفا زحفا نحو القدس[ را سر داد امام زماني كه امام خميني (رضوان الله عليه) تصميم به توقف جنگ گرفت. مسئله جالب اينجاست، چه كسي در آن روز فكر مي كرد كه خداوند سبحانه و تعالي براي امام خميني آن جنگ را با جنگ پر خير و بركت تر مبدل كند. جنگي كه براي رسيدن به قدس نزديك تر است و ديوار به ديوار رژيم اشغالگر قدس قرار دارد. اين جنگ را فرزندان و شاگردان مكتب امام خميني رزمندگان حزب الله و مقاومت اسلامي عليه خيبر جديد انجام دادند. امام خامنه اي (حفظه الله) راهي را كه امام خميني (رضوان الله عليه) آغاز نمود، بدو ادامه داد، بنحوي كه همگان مي دانيم كه بدون اين پشتيباني و كمك هايي كه انقلاب اسلامي به مقاومت اسلامي لبنان و فلسطين نمود، به فقط مي گوييم كه پيروزي غير ممكن بود بلكه از پايه و اساس چيزي به نام مقاومت وجود نداشت. انتفاضه: شیوه های مبارزاتی مردم ایران در زمان انقلاب ترديدي نيست كه شعاع تاثيرات انقلاب اسلامي ايران آنچنان فراگير و پر جذبه بود كه فلسطيني ها به تاسي از شيوه هاي مبارزاتي مردم ايران، دست به قيام و خيزش عمومي زده كه اصطلاحاً بنام «انتفاضه» مشهور گشت. در اين «انتفاضه» مردم فلسطين، با دست خالي و صرفاً با استفاده از سنگ به روياروئي با سيل تانكهاي زرهي و هلي كوپترهاي مسلسل دار و نيروهاي اطلاعاتي و امنيتي اسرائيل برخاستند. در اين جنگ نابرابر، ارتش اسراييل با كليه نفرات و تجهيزات آن به حالت آماده باش عمومي درآمد تا قيام مردم فلسطين را با بهره گيري از تكنيك ها و شيوه هاي مختلف سركوب كند. بواقع اين انتفاضه، بهاي بسيار سنگيني براي رژيم صهيونيستي در برداشت و از همين رو سران رژيم صهيونيستي كوشيدند از هر ترفندي براي خاموشي شعله هاي مقدس آن بهره جويند. لذا توافق اسلو و گفتگوهاي پشت پرده رهبران جناح سازشكار فلسطيني بعنوان يك شگرد محافل صهيونيستي براي متوقف كردن انتفاضه و به سازش كشاندن فلسطيني ها محسوب مي شود. متاسفانه جناح سازشكار فلسطيني بسرعت در دام صهيونيستها غلتيده و با براه انداختن تشكيلات خود مختار و تحت الحمايه در 3 درصد از اراضي غصب شده فلسطين، بعنوان نيروي حائل در مقابل حملات روزمره توده هاي فلسطيني عليه صهيونيستها ظاهر گرديده است. اين جناح سازشكار بخاطر سلطه طلبي و قبضه كردن امور در سرزمين هاي اشغالي، به حقارت آميزترين نوع تسليم طلبي در تاريخ اعراب تن داد و متعهد گرديد نه فقط آتش انتفاضه را خاموش كند بلكه به نيابت از سرويس اطلاعاتي اسرائيل، به سركوب فعالان انتفاضه و مبارزان جنبش هاي اسلامي بپردازد. توانمندي نظامي ايران خطري براي اسرائيل ايران از نظر اسراييليها مهمترين كشور تهديد كننده اسراييليها است. بنابراين جايگاه ويژه اي در نظام امنيتي رژيم اسراييل دارد. اين كشور در صدد مقابله با تهديداتي است كه از نظر آنها امنيتشان را به خطر مي اندازد. اسراييليها اصطلاح ماوراي افق را به كار برده اند از نظر آنها ايران به خاطر دست يافتن به سلاح تخريب جمعي تهديد بالقوه براي اسراييل است لذا آنها ناچارند كه مقابله به مثل كنند و اين مستلزم تواناييهاي جديد براي ماوراي افق است. مدير كل وزارت دفاع اسراييل در مورد ايران اظهار مي دارد كه «آنها مي گويند قصد نابودي اسراييل را دارند و براي حزب الله جنگ افزار مي‎فرستند.» در سال 1995 در آمريكا نيز از ايران به عنوان «بزرگترين تهديد براي اسراييل» تاكيد شد و نسبت به ورود ايران به آستانه سلاح هاي هسته اي و حمايت از گروههاي اسلامي اظهار نگراني شده است. در اين خصوص ايهود باراك گفته است تلاش كشورهايي مانند ايران، ليبي، عراق و پاكستان براي كسب توانايي نظامي اتمي مشكل ساز خواهد شد، در سال 1992 اسحاق را بين نخست وزير اسراييل گفته بود كه دولتش با همكاري قدرتهاي بزرگ بايد توجه خود را به احتمال دست يابي دشمنان اسراييل به سلاح هسته اي معطوف سازد. و از اتمي شدن آن به هر قيمت جلوگيري كند. همچنين اريل شارون پس از انتصاب به سمت وزارت دفاع در سال 1981 با تاكيد بر اهميت عمق استراتژيك به عنوان مبناي نظام منطقه اي اشاره كرد وي تمام كشورهاي عربي، ايران، تركيه، پاكستان و كشورهاي شاخ آفريقا را حوزه امنيتي اسراييل اعلام كرد و از تصميم اين دولت براي ممانعت از دست يابي كشورهاي خصم (بالفعل يا بالقوه) به جنگ افزارهاي هسته اي خبر داد. همچنين مارتين كرامر، مدير انستيتوي دايان – تل آويو در ارتباط با اهداف اسراييل از اتحاد با تركيه چنين گفته است: «قرار داد تركيه با اسراييل يك قرارداد تشريفاتي نيست بلكه قرارداد استراتژيك و با ابعاد وسيع است كه اگر لازم باشد براساس اين قرارداد اسراييل قادر خواهد بود براي تامين امنيت خود اهدافي را در ايران مورد حمله قرار دهد وي اضافه كرد؛ كنترل باب المندب كه درياي سرخ را به اقيانوس هند متصل مي كند از طريق اريتره در اختيار اسراييل است. اكنون تركيه را نيز تحت نفوذ داريم، برخي فكر مي كنند كه اسراييل اين اقدامات را براي نفوذ اقتصادي در آسياي ميانه و قفقاز انجام مي دهد، نخير! اين عمليات در راستاي اهداف استراتژيك اسراييل است و ما قصد داريم خطر دست يابي ايران را به سلاح هسته اي خنثي كنيم. چرا كه گاه حوادث آنقدر سريع اتفاق مي افتد كه اگر ما به موقع در منطقه حضور نداشته باشيم منافع ما به خطر مي افتد. يكي ديگر از مسايلي كه اسراييل بر آن تاكيد دارد آزمايش موشك شهاب 3 ايران بود كه از نظر اسراييل اين موشك كشور آنها را در تيررس حملات ايران قرار مي دهد. لذا دولت اسراييل را مجبور به بازنگري در برنامه هاي دفاعي و افزايش بودجه نظامي خود كرده است. همچنين اسحاق مردخاي در ارتباط با موشك شهاب 3 ايران گفته بود كه «اسراييل در معرض خطر مهمي از جانب موشكهاي ايران قرار دارد.» باري روبين كارشناس امور خاورميانه در دانشگاه بارايلان مي گويد «اسراييل مقدار هنگفتي از بودجه خود را صرف برنامه هايي براي مقابله با خطر اين موشكها نموده است.» پرز وزير امور خارجه اسراييل «تهديدات عمده اسراييل را ناشي از تركيبي از سلاح هاي هسته اي و اسلام افراطي بيان كرده است بنابراين جمهوري اسلامي ايران در پي دست يابي به قدرت هسته اي است دشمن اصلي اسراييل است.» اين تهديدات ارزش بازنگري را دارند زيرا نخبگان عرب، نگراني و تشويش اسراييل در مورد منازعه گردهمايي بنيادگرايي اسلامي نسبت به ثبات رژيم هاي عربي و پيدايش زرادخانه هسته اي ايران را افزايش مي دهد. احساس عمومي رهبران اسراييل اين است كه تهديدات همه در كشورهاي دورتر متمركز شده در حالي كه روابط با همسايگان عرب رو به بهبود است. دولت اسراييل احساس مي كند كه فعاليت هاي هسته اي ايران، نه تنها اسراييل را به دردسر مي‎اندازد بلكه غرب را نيز دچار مشكل مي كند، «بيلن» رئيس مجلس اسراييل اعلام كرد كه اسراييل از اروپاي غربي و ساير كشورها از جمله چين خواسته است لايحه اي را تصويب كند كه مانع از فعاليت هسته اي ايران شود. رئيس سابق ستاد باراك گفت كه ايرانيها «جريان نفت به دنياي آزاد، ثبات رژيم هاي پراگماتيك، توازن داخلي در جهان عرب و رشد اقتصادي اروپا و ژاپن را مورد تهديد قرار مي دهند به اين جهت آنها سزاوار يك تلاش پيشگيرانه جهاني هستند، آنچه لازم است يك جبهه بين المللي است.» به قول اسحاق را بين، فقط ايالات متحده آمريكا، مي توان يك حركت بين المللي براي توقف تكثير سلاح هاي هسته اي در خاورميانه را رهبري كند، اسراييل در زمينه تلاش براي جلوگيري از فروش موشكهاي كره شمالي به ايران كه اسراييل در تيررس آنها است، به ايلات متحده آمريكا اتكا داشت. همچنين در تاريخ 8 ژوئن 1992 فرمانده اطلاعات ارتش اسراييل گفت ايرانيان در حال انجام پروژه هاي هستند كه باعث نگراني ها در زمينه حفاظتي و ادامه حياتمان شده است و زماني كه اين پروژه به انجام برسد و به پتانسيل لازم دست يابد، تا پايان اين دهه ايرانيان توانايي انجام كارهاي هسته‎اي را خواهند داشت. در 15 ژوئن 1992 فرمانده نيروي هوايي اسراييل، سرلشكر هوتز بودينگر در مورد تلاش هايي صحبت كرد كه ديگر كشورهاي منطقه براي بدست آوردن سلاح هسته اي انجام مي‎دهند، او گفت اطلاعاتي را در اختيار داريم كه نشان مي دهد كشورهاي منطقه مخصوصاً ايران، به سختي تلاش مي كند كه به اين توانايي برسد، ما فكر مي كنيم با توجه به اطلاعات بدست آمده اگر كاري صورت نگيرد، در طول يك دهه يا بيشتر ايران، به اين مهم دست پيدا خواهد كرد. 8 ماه بعد يك افسر نيروي هوايي كه به طور اختصار سرهنگ A ناميده مي شود تاكيد داشت به اسراييل برسند. در اين شكي نيست كه ايران در تلاش است تا توانايي توليد سلاح هاي شيميايي و هسته اي را بدست آورد. او همچنين گفت كه ايرانيها در حال توسعه برنامه هاي موشكي و همچنين توليد هواپيما مي باشند كه مستقيماً باعث هراس اسراييل شده است. هم چنين در اين زمان ايران در حال انجام برنامه هاي هسته اي بلند مدت خود مي باشد. با توجه به مطالبي كه از سران اين رژيم در مورد ايران نقل شد، به اين نتيجه مي رسيم كه كشور ايران جايگاه خاصي در نظام امنيتي اسراييل دارد و اين كشور در سياستگذاري امنيتي خود به ايران توجه مي كند. با توجه به اينكه اين كشور ايران را مهمترين تهديد خود مي داند لذا براي مقابله با ايران موشكهاي مجهزي را خريداري كرده است. موشك شهاب 3 كه اخيراً توسط ايران ساخته شده است مقامات امنيتي اسراييل را نگران كرده است چرا كه اينها را اين مي ترسند كه ايران اين سلاح ها را عليه اسراييل استفاده كند. با توجه به اين كه برد اين موشك 1300 كيلومتر است به راحتي مي تواند اسراييل را مورد حمله قرار دهد. از يك طرف در اختيار داشتن سلاحي كه مي تواند اسراييل را مورد هدف قرار دهد و از طرف ديگر تفكر سران رژيم ايران مبني بر اينكه اسراييل بايد نابود شود اين رژيم را بيش از پيش نگران كرده است. لذا مقامات اسراييل بر اين امر واقفند كه بايد براي تهديدات ايران چاره انديشي كنند. منابع - صدای فلسطین اسلامی، سال سوم، شماره (32)، تیر 1380، ص 24. - نعام چامسکی، مثلث سرنوشت ساز، فلسطین، آمریکا و اسرائیل، ترجمه: عزت ا... شهیدا، تهران، مطالعات سیاسی و بین المللی، 1369، ص 118. - علل ناکارآمدی سازمان ملل متحد در بحران اعراب – اسرائیل، پایان نامه کارشناسی ارشد روابط بین الملل وزارت امور خارجه، مهر 1378، ص 62-57 - میثاق نامه جنبش مقاومت اسلامی حماس، ماده 6 و 10. - فصلنامه نهضت، سال دوم – شماره 20، اسفند 1380، ص 63. - میثاق حرکت مقاومت اسلامی حماس، 18/8/1988. ص 8. - جوادالحمد، ایاد برغوئی، سیری در اندیشه سیاسی حرکت مقاومت فلسطین - هبه محمد پاشا، ترجمه محمد حسین زوار، الاهرام چاپ مصر، 2004 هـ. م. - رنتیسی، عبدالعزیز، موضوع اسراء در صدر ...، ترجمه: محمد حسین زوار کعبه، القدس العربی، 17 بهمن 1382، ص 26. - میثاق نامه جنبش مقاومت اسلامی حماس، ماده سیزدهم. - کونال اورکهات، آمادگی حماس برای دادن یک آتش بس، ترجمه: مهری ملکان، فلسطین در مطبوعات جهان، اردیبهشت، 1382. ص 20. - بلال الحسن، آیا حماس وارد مرحله سیاسی جدید شده است. ترجمه محمد رضا آصفی، شرق الاوسط، 4 آوریل 2004. - نوربرت یسنی، دولت الهی و اسلامی یک هدف می ماند، ترجمه، پریسا رضایی، مجله دی دولت آلمان، 30 اوت 2003. - صدای فلسطین اسلامی، سال سوم، شماره 32، تیر 1380. - زیاد ابوعمرو، جنبش های اسلامی در کرانه غربی و نوار غزه، ترجمه: حسن خامه یار، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، 1373، ص 137. - سامی خاطر، حماس با ملایمت تمام گفتگو می کند...، ترجمه محمد حسین زوار کعبه، الشرق الاوسط، 21 فوریه 2003. - دن افرون، حماس ادعای خود را به اثبات می رساند، ترجمه: فرانک پیروزفر، نیوزویک، 11 فوریه 2003. - فتحی شقاقی، ابراهیم، جهاد اسلامی «امام خمینی، شیعه و سنی مسأله فلسطین» ترجمه: سید هادی خسروشاهی، موسسه اطلاعات، تهران، 1375، ص 276. - محمد مصطفی، نقشه راه، عبدالعزیز رنتیسی، ترجمه سید محسن ساری، الاهرام مصر، 11 ژوئن 2003. - میثاق نامه جنبش مقاومت اسلامی حماس، ماده بیست و سوم. - میثاق نامه جنبش مقاومت اسلامی حماس، ماده بیست و ششم. - محمد مصطفی، نقشه راه حلقه نجات شارون، ترجمه: سید محسن ساری، الاهرام مصر، یازدهم ژوئن 2003. - ولایتی، علی اکبر، ایران و مسأله فلسطین «بر اساس اسناد وزارت امور خارجه» دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران، 1376، ص 176. - زیاد ابوعمرو، جنبش های اسلامی در کرانه غربی و نوار غزه، ترجمه، حسن خامه یار، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1373. ص 152. - فصلنامه نهضت، سال دوم، شماره 6، تابستان 1380، ص 61.