تحقیق تعریف مسکن (docx) 3 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 3 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

تعریف مسکن در تعریف مرکز آمار ایران مسکن یا واحد مسکونی، مکان، فضا و یا محوطه‌ای است که یک یا چند خانوار در آن سکونت داشته و به یک یا چند ورودی (شارع عام یا شارع خاص) راه داشته باشد. مسکن شهری از نظر نوع، تراکم مسکونی و نیز تعداد طبقات و خانوار ساکن به چند دسته طبقه‌بندی میشود، اما از نظر جمعیتی به سه دسته تک خانواری، چند خانواری و مجتمع مسکونی قابل تقسیم است. مسکن مستقل ویلایی (Detached) به آن نوع از خانه‌ها اطلاق میشود که مستقل و جدا از هم و دارای حیاط و فضای باز خصوصی می باشند. این خانه‌ها، که محل سکونت یک یا دو خانوار می‌باشند، بعضاً در محله های قدیمی دیده می شوند و دارای تعداد زیادی اتاق هستند. به خانه‌های مستقل نسبتاً بزرگ در بخشهای جدید شهری اصطلاحاً مسکن ویلایی گفته میشود و محله‌هایی که این نوع خانه‌ها در آنها احداث شده است، جزء منطقه تراکم بسیار کم به شمار میروند. خانه های نیمه مستقل (Semi-Detached) که به طور ردیفی در امتداد معابر شهری ساخته شده‌اند، بخشهای میانی شهرهای ایران را تشکیل میدهند. اقتصاد زمین و ساختمان و تأمین مسکن برای خانوارهای جوان، سبب احداث یک یا چند اشکوب جدید روی طبقه اصلی میشود. خانه های آپارتمانی(Apartment Flats)، بخش عمده‌ای از مسکن شهری را در شهرهای بزرگ و متوسط تشکیل میدهند. خانه‌های آپارتمانی با توجه به اینکه در نواحی کم درآمد و یا پر درآمد احداث شوند، از نظر اندازه و نوع و میزان تنوع متفاوت خواهند بود. بخشهای مسکونی آپارتمانی، خاص نواحی پرتراکم شهری است. این نواحی خصوصیات اجتماعی و فرهنگی ویژه‌ای دارند که میتوان از آن با عنوان (شیوه زندگی شهری) یاد کرد. مجتمع‌های مسکونی (Clusters) با تجمع تعدادی آپارتمان در یک بلوک شهری، که به شکل یکپارچه طراحی و ترکیب شده باشند، پدید می آید. بسیاری از مجتمع‌های مسکونی دارای فضای عمومی مشترکی هستند که مورد استقاده همگانی ساکنان مجتمع قرار می‌گیرد و دیگران حق استفاده و حتی ورود به آن را ندارند. یک مجتمع مسکونی ممکن است از خانه‌های ویلایی مستقل و یا آپارتمانهای چند طبقه شکل گیرد. اندازه مجتمع‌های مسکونی نیز متنوع است و برخی از آنها ، مانند مجتمع اکباتان در تهران، به اندازه یک شهر متوسط جمعیت دارند. برج (Sky Scraper) اصطلاحاً به آپارتمانهای بلندمرتبه بیش از ده اشکوب گفته میشود. آپارتمانهای بلندمرتبه معمولاً برای اسکان اقشار کم درآمد و متوسط درآمد شهری، مانند کارگران و کارمندان، احداث میشوند، اما در کلان شهری مانند تهران ، الگوی دیگری از برج سازی شکل گرفته است. یعنی در نواحی مرفه‌نشین، که قدرت اقتصادی ساکنان آن و قیمت زمین بسیار زیاد است، آپارتمانهای بلندمرتبه بسیار مدرن برای استفاده طبقات پر درآمد شهری احداث میگردد.برجهای (اسکان، آ. اس. پ و ونک پارک) در تهران از جمله : این نمونه‌ها می باشند. در سالهای اخیر برج سازی در نواحی ییلاقی، خوش آب و هوا و شمال شهر تهران به دلیل گرانی زمین و تقاضای زیاد، رواج یافته است که این برجها با مسکن ویلایی پیرامون خود هماهنگی ندارند و لذا مشکلات خاصی، نظیر جریان هوا، اشراف، مشکلات ترافیکی و غیره ، بوجود آورده اندمفهوم مسکن علاوه بر مکان فیزیکی، کل محیط مسکونی را نیز در بر می گیرد که شامل کلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغال ، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعریف و مفهوم عام مسکن یک واحد مسکونی نیست بلکه کل محیط مسکونی را شامل می گردد. به عبارت دیگر مسکن چیزی بیش از یک سرپناه صرفاْ فیزیکی است و کلیه خدمات و تسهیلات عمومی لازم برای بهتر زیستن انسان را شامل می شود و باید حق تصرف نسبتاْ طولانی و مطمئن برای استفاده کننده آن فراهم باشد. در دومین اجلاس اسکان بشر که در سال ۱۹۹۶ در استانبول برگزار شد، مسکن مناسب چنین تعریف شده است: « سرپناه مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر هر شخص نیست.، سرژناه مناسب یعنی آسایش مناسب ، فضای مناسب ، دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب ، امنیت مالکیت ، پایداری و دوام سازه ای ، روشنایی ، تهویه و سیستم گرمایی مناسب ، زیر ساخت های اولیه مناسب از قبیل: آبرسانی ، بهداشت و آموزش ، دفع زباله ، کیفیت مناسب زیست محیطی ، عوامل بهداشتی مناسب ، مکان مناسب و قابل دسترسی از نظر کار و تسهیلات اولیه است. که همه این موارد باید با توجه به استطاعت مردم تامین شود .بي اغراق كلمه “مسكن” يا “خانه” يا آنچه رساننده مفهوم محل سكونت خانوادهها است در همه جوامع مفهومي متعالي و مقدس دارد . انسان ها در بيرون از خانه درگير نبردي طولاني و دائمي براي زندگي كردن هستند . سرما و گرما و باد و باران همه بشر بيرون از خانه را به شكلي تهديد مي كند . انسان فقط وقتي كه در خانه و در ميان عزيزان خود هست احساس آرامش مي كند. اولين جان پناه ها غارها بودند كه انسان با توجه به شرايط زيستي اطراف خود در آنها زندگي مي كرده است اما اين اماكن با وجود مزايايي كه بر زندگي در فضاي آزاد داشتند فاقد برخي امكانات رفاهي بودند در نتيجه انسان به اين فكر افتاد تا براي دستيابي به زندگي بهتر و سعادتمندتر مكاني را براي سكونت خود و كسانش فراهم آورد پس به خانه سازي روي آورد. از آن سو افزايش جمعيت باعث تغيير وضع مسكن شد . مساكن امروزي گذشته از حفظ و حراست انسان از شرايط جوي ، كاركردهاي متنوع ديگري نيز به عهده دارند . در حقيقت مسكن امروزي نه تنها مكاني جهت فراغت انسان است بلكه مي تواند در تكامل او نيز تاثير گذار بوده يا بالعكس باعث ايجاد تنشهاي رواني ، نا بهنجاري ها و روي گرداني به دنياي جرايم نيز گردد. آنچه كه در بادي امر به نظر مي آيد بديهي بودن مفهوم و معناي مسكن است و در يك نگاهي سطحي نياز چنداني به تبيين اين مقوله احساس نمي شود اما با اندكي تامل و امعان نظر به اين نكته كه مفهوم مسكن چيزي فراتر از يك مكان فيزيكي است سست بودن اين گفته به اثبات مي رسد . مفهوم مسكن يك مفهوم سهل و ممتنع است. مسكن مسئلهاي بسيار پيچيده و بسيار گسترده است. اهميت مسكن از جايي نشئت مي گيرد كه بسياري از نيازهاي اوليه فرد همانند خوراك ، استراحت و ... در آن تامين مي گردد. مفهوم مسكن علاوه بر مكان فيزيكي ، كل محيط مسكوني را نيز در بر مي گيرد كه شامل كليه خدمات و تسهيلات ضروري مورد نياز براي بهزيستن خانواده و طرح هاي اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در دومين اجلاس اسكان بشر 1996() كه در استانبول برگزار شد مسكن مناسب اين چنين تعريف گشته است : “سرپناه مناسب تنها به معناي وجود يك سقف بالاي سر هر شخص نيست ؛ سر پناه مناسب يعني آسايش مناسب ، فضاي مناسب ، دسترسي فيزيكي و امنيت مناسب، امنيت مالك ، پايداري و دوام سازه اي ، روشنايي ، تهويه و سيستم گرمايي مناسب، زير ساخت هاي اوليه مناسب از قبيل آبرساني ، بهداشت و آموزش ، دفع زباله، كيفيت مناسب زيست محيطي ، عوامل بهداشتي مناسب ، مكان مناسب و قابل دسترسي از نظر كار و تسهيلات اوليه است كه همه اين موارد بايد با توجه به استطاعت مردم تامين شود. در واقع تعريف و مفهوم عام مسكن ، يك واحد مسكوني نيست بلكه كل محيط مسكوني را شامل مي گردد. در يك تعريف ساده آمده است واحد مسكوني فضايي است مشتمل بر حداقل يك واحد آشپزخانه ، يك اتاق و يك توالت اختصاصي كه تمام يا قسمتي از يك ساختمان مسكوني را تشكيل مي دهد و داراي ورودي اختصاصي با خيابان ، كوچه و ... و يا به راهرو يا راه پله مشترك است . ساختمان مسكوني نيز فضايي است محصور ، ثابت و مستقل از زمين ها و ساختمان هاي مجاور خود كه تمام يا قسمتي از سطح آن مسقف بوده و براي سكونت ساخته شده و داراي هيچ گونه فضاي مختص فعاليت اقتصادي (اعم از خدماتي و توليدي ) نيست و به عنوان محلي براي سكونت مورد معامله قرار گرفته است.مقوله مسكن گسترده و پیچیده است ؛ ابعاد متنوعــی دارد و نمیتوان تعریف واحدی از آن ارائه كرد . مسكن یك مكان فیزیكی است و به عنوان ســـــــر پناه نیاز اولیه و اساسی خانوار بحساب می آید . در این سر پناه برخی از نیازهای اولیه خانواده یا فـــرد مانند خوراك ؛ استراحت و حفاظت در برابر شرایط جوی تامین میشود . مفــــهوم مسكن علاوه بر مكان فیزیكی ؛ كل محیط مسكوـــــــنی را نیز در بر می گیرد كه شامل كلیه خدمات و تسهیلات ضروری مورد نیاز برای بهتر زیستن خانواده و طرحهای اشتغــــــال ؛ آمـــــوزش و بهداشت افراد است . در واقع تعریف و مفهوم عام مسكن یك واحد مسكونی نیست بلكه كل محیــــــط مسكونی را شامل میگردد.