تحقیق موافقت نامه های کاربردی و موافقت نامه های کنترل و ارسال در شبکه (docx) 10 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 10 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

بسمه تعا لی درس: شبکه های محلی کامپیوتر و کارگاه موضوع تحقیق: موافقت نامه های کاربردی و موافقت نامه های کنترل و ارسال در شبکه انتخاب پروتکل برای شبکه TCP/IP ، متداولترين پروتکل در شبکه های کامپيوتری است. در اين رابطه پروتکل‏های ديگری نيز وجود داشته که هر کدام دارای جايگاه خاص خود می‏باشند. مثلا" در سيستم عامل شبکه‏ای  " نت ور " ، از پروتکل  IPX/SPX استفاده می‏شود. در نسخه‏های جديد سيستم عامل "نت ور"  ( نسخه های پنج به بعد ) ، امکان استفاده از پروتکل TCP/IP وجود خواهد داشت. در صورتی که قصد ارتقاء شبکه هائی را داشته باشيم که در آنان از سيستم عامل شبکه‏ای "نت ور " ، استفاده می گردد ، استفاده از پروتکل IPX/SPX به برنامه‏های موجود در شبکه و ضرورت استفاده از آنان در شبکه جديد بستگی خواهد داشت .در چنين مواردی شبکه جديد می‏بايست امکان استفاده از پروتکل IPX/SPX را  فراهم نمايد. در صورتی که قصد اتصال به اينترنت را داشته باشيم ، استفاده از پروتکل TCP/IP يک ضرورت  می‏باشد . حتی در صورتی که ضرورت استفاده از اينترنت  وجود نداشته باشد ، استفاده از پروتکل TCP/IP گزينه‏ای معقول و منطقی است ، چراکه اکثر برنامه ها از پروتکل فوق استفاده نموده و در اين رابطه می‏توان از خدمات متخصصان و کارشناسان متعددی به منظور نگهداری و  پشتيبانی  شبکه‏های مبتنی بر پروتکل TCP/IP ، استفاده کرد. در زمان تصميم گيری در خصوص پروتکل شبکه ، صرفا" يک پروتکل مورد نظر نبوده و می‏بايست فرآيند انتخاب پروتکل به صورت جامع و در تمامی سطوح ، مورد توجه قرار گيرد. پس از اتخاذ تصميم لازم در خصوص پروتکل های مورد نظر در شبکه ، می بايست بررسی لازم در خصوص چالش ها ی امنيتی هر يک از آنان نيز به صورت جدی در دستور کار قرار گيرد .  پروتکل های TCP/IP مجموعه پروتکلی که دپارتمان دفاع برای ارتباط از طریق شبکه های متصل به هم و گاهی اوقات غیر مشابه ابداع نموده است.این مجموعه در سیستم یونیکس گنجانده شده و به استاندارد غیر رسمی انتقال داده ها از طریق شبکه ها از جمله اینترنت مبدل شده است Application Transport Internet Network Access در تصویر زیر تشابه لایه ها را در مدل مرجع OSI و TCP/IP مشاهده میکنید IPX / SPX IPX / SPX مجموعه پروتکل شبکه است که توسط Novell براي اجراي سيستم عامل شبکه ارائه شده است. NW Link پياده سازي ميکروسافت از IPX / SPX است و از آن براي برقراري اتصال مشتري ها ويندوز و سرورها به منابع شبکه Netware استفاده مي شود. اين پروتکل شبکه هايي که از Net BEUI استفاده مي کنند و نياز به مجموعه TCP/IP ندارند (مانند گروه کاري ويندوز) را به هم متصل مي کند. IPX / SPX همانند TCP / IP مجموعه اي از پروتکل هاست که کارهاي مختلفي در فرآيند ارتباطات شبکه بر عهده دارند. NW Link اتصال سرورهاي ويندوز و مشتري ها به منابع موجود روي شبکه IPX / SPX را برقرار مي کند. TCP/IP گزينه‏ای عمومی برای تمامی اهداف عملياتی در يک شبکه کامپيوتری ، پروتکل TCP/IP گزينه‌ای مناسب محسوب می گردد( پروتکل استاندارد LAN ) . يکی از علل اصلی در بروز وضعيت فوق، رشد سريع و چشمگير اينترنت و ضرورت حضور در عرصه وب برای اکثر سازمان‌ها و موسسات می‏باشد. در صورتی که شبکه محلی موجود همچنان از يک پروتکل قديمی استفاده می‌نمايد، لازم است بررسی جدی در خصوص ارتقاء آن به TCP/IP صورت پذيرد . در حال حاضر پروتکل TCP/IP (نسخه چهار ) ، متداولترين پروتکل شبکه محسوب شده و در آينده ای نه چندان دور می بايست از نسخه جديد پروتکل فوق ( IPv6) ، استفاده نمود.  با اين که از فن‏آوری های متعددی نظير Network Address Translation) NAT)، به منظور غلبه بر چالش‏های مربوط به محدوديت ميزان فضای آدرس دهی ارائه شده توسط IPv4، استفاده بعمل می آيد ، در نسخه جديد پروتکل TCP/IP (نسخه شش)، محدوديت فوق به صورت کامل برطرف شده است .نسخه جديد پروتکل TCP/IP دارای ويژگی ها و پتانسيل‌های متعدد ديگری است که تاثيرات گسترده ای  را در تمامی ابعاد شبکه خصوصا" مکانيزم های امنيتی به ويژه در رابطه با تجارت الکترونيکی، به دنبال خواهد داشت . لازم است به اين موضوع اشاره گردد که در ويندوز NT 3.51 ، از نسخه اختصاصی IPX/SPX  که با نام NWLink توسط شرکت مايکروسافت پياده سازی شده است به عنوان پروتکل پيش فرض شبکه استفاده می‏گردد. در ويندوز NT 4.0  و ساير سيستم های عامل ارائه شده توسط مايکروسافت (ويندوز 2000 ، XP و Server 2003  ) از TCP/IP به عنوان پروتکل پيش فرض ، استفاده می شود . در صورتی که در شبکه ای  از چندين سيستم عامل استفاده می شود (ويندور، نت ور، يونيکس، لينوکس) ، نقطه اشتراک تمامی آنان ، پروتکل TCP/IP بوده و با استفاده از آن امکان ارتباط بين تمامی سيستم های عامل، فراهم می گردد. پروتکل هاي مشترك پروتکل های Application :تولیدکنندگان نرم افزار مختلف از پروتکل های متفاوتی استفاده می کنند. برای انتخاب مناسب ترین پروتکل برای شبکه خودتان لازم است تا مزایای چند پروتکل متداول را بشناسید. در این جا به معرفی مزیت های به کارگیری چند پروتکل کاربردی می پردازیم. از پروتکل DLS یا Data Link Control می توان در محیط های شبکه ای که نیاز به کارآیی بالایی دارند استفاده نمود. از این پروتکل میتوان در شبکه هایی که در آن ها لایه شبکه وجود ندارد نیز استفاده کرد. در چنین وضعیتی این پروتکل اطلاعات را از برنامه کاربردی مستقیماً به لایه Data Link منتقل می کند. این پروتکل در نقش لایه شبکه نیز ظاهر می شود و دارای عملکرد هایی نظیر کنترل جریان داده، تصحیح خطا و Acknowledge نیز می باشد. پروتکل(NFS) Network File System برای به اشتراک گذاشتن فایل بین کامپیوتر ها در یک شبکه براساس سیستم عامل یونیکس به کار می رود. از این پروتکل برای انتقال داده بین شبکه نیز استفاده می شود. پروتکل NFS فقط به کاربرانی اجازه ورود به شبکه را می دهد که دارای اسم رمز معتبر باشند. کاربری که از طرف مدیر شبکه شناسایی نشده باشد، اجازه دسترسی به شبکه را نخواهد داشت. پروتکل NFS دارای نسخه هایی برای سیستم عامل هایی غیر از یونیکس نیز هست. سیستم عامل هایی از قبیل Dos, Windows NT و OS2. پروتکل Network Basic Input/output System از جمله پروتکل های بسیار متداول است. از این پروتکل برای یافتن گره های شبکه براساس نام آن استفاده می شود. این پروتکل از سیستم نامگذاری (Naming System) کمک می گیرد. پروتکل NetBIOS پروتکل استاندارد شرکت IBM برای توسعه برنامه های کاربردی در شبکه های سازگار با IBM است. این پروتکل، یک پروتکل لایه جلسه یا Session است که به صورت یک واسطه بین دو شبکه عمل می کند. NetBIOS به صورت گسترده ای به عنوان استانداردی برای واسطه های شبکه ها در صنعت پذیرفته شده است. این پروتکل تامین کننده ابزارهای لازم یک برنامه برای برقراری ارتباط با برنامه های دیگر در شبکه است. Apple Talk مجموعه پروتکل دیگری است که به کامپیوترهای مکینتاش قابلیت به اشتراک گذاشتن فایل ها و چاپگر ها را در شبکه می دهد. پروتکل AppleTalk Filing Protocol با ترجمه فرامین محلی سیستم فایل به قالب پذیرفته شده سرویس فایل شبکه، به اشتراک گذاشتن فایل را امکان پذیر می سازد. پروتکل های Name Binding و Printer Access با استفاده از برنامه کاربردی Apple share به اشتراک گذاشتن چاپگر را در محیط شبکه اپل فراهم می کند. پروتکل های Transport:پروتکل های انتقال به دو طبقه تقسیم می شوند. این طبقه بندی ها عبارتند از TCP و . SPX پروتکل TCP از پروتکل TCP برای اتصال دو شبکه متفاوت به یکدیگر استفاده می شود. در واقع این پروتکل برای ارتباط دو سیستم عامل غیر یکسان به کار می رود. پروتکل TCP واسطه ای بین دو شبکه متفاوت فراهم می آورد تا بتوانند با استفاده از یک زبان مشترک به تبادل داده بپردازند. این پروتکل در صنعت نرم افزار بسیار متداول بوده و توسط شرکت های متعددی برای سکوهای متفاوت، از PC تا Mainframe ها عرضه می شود. TCPرشته ای از داده ها را از پروتکل های بالاتر مثل لایه انتقال دریافت کرده و این رشته داده ای را به قطعه هایی (Segment) شکسته و به هر یک از این بخش ها یک شماره ترتیبی نسبت می دهد. این شماره های ترتیبی تضمین کننده دریافت صحیح و با ترتیب داده ها هستند پروتکل SPX نوع دوم پروتکل انتقال، پروتکل SPX است. این پروتکل توسط شرکت ناول (Novell) عرضه شده و روشی قابل اطمینان برای انتقال داده ها ارائه می کند. این پروتکل برای بررسی انتقال صحیح داده ها، محاسباتی بر روی داده ها در کامپیوتر مبدا و مقصد انجام می دهد. برای یک فرآیند انتقال صحیح مقادیر محاسبه شده در کامپیوتر مبدا قبل از ارسال باید با مقادیر محاسبه شده در کامپیوتر مقصد پس از دریافت داده ها، یکسان باشد. SPX قابلیت ردیابی انتقال صحیح داده ها را نیز دارد. در این پروتکل اگر Segment یا قطعه داده ای در زمان مشخص به مقصد نرسد و یا از کامپیوتر مقصد در این مورد سیگنالی دریافت نگردد، آن قطعه از داده ها مجدداً ارسال خواهد شد. اگر انتقال مجدد نیز به مقصد نرسید، این پروتکل پیام های هشدار مربوط به از کار افتادگی شبکه را صادر می کند. پروتکل های NetBEUI و NWLinkپروتکل های انتقال علاوه بر TCP و SPX در برگیرنده پروتکل های NetBEUI و NWLink نیز هستند. پروتکل NetBEUI یا NetBIOS Extended User Interface از نظر حجم، پروتکلی کوچک است که قابلیت انتقال بسیار سریع را در محیط های شبکه فراهم می کند. این پروتکل با تمام انواع شبکه های مایکروسافت سازگار است. پروتکل NWLink نیز توسط شرکت مایکروسافت ارائه شده است. از این پروتکل علاوه بر پروتکل انتقال برای ارتباط چندین شبکه LAN و تشکیل شبکه های بزرگ تر استفاده می شود. پروتکل NetBEUI پروتکل استاندارد شرکت IBM برای توسعه برنامه های کاربردی در شبکه های سازگار با IBM است. این پروتکل، یک پروتکل لایه جلسه یا Session است که به صورت یک واسطه بین دو شبکه عمل می کند. NetBIOS به صورت گسترده ای به عنوان استانداردی برای واسطه های شبکه ها در صنعت پذیرفته شده است. این پروتکل تامیین کننده ابزارهای لازم یک برنامه برای برقراری ارتباط با برنامه های دیگر در شبکه است.برنامه های مبتنی بر NetBIOS می بايست قبل از ايجاد ارتباط با يک کامپيوتر، نام NetBIOS را به يک IP ترجمه نمايند.( قبل از ايجاد ارتباط نام NetBIOS به IP تبديل خواهد شد.) در برنامه های مبتنی بر WinSock می توان از نام کامپيوتر (Host name) در مقابل IP استفاده کرد. قبل از عرضه ويندوز 2000 تمامی شبکه های کامپيوتری که توسط سيستم های عامل ويندوز پياده سازی می شدند از NetBIOS استفاده می کردند. بهمين دليل در گذشته زمان زيادی صرف ترجمه اسامی می گرديد. پروتکل NetBEUI از یک نام NetBIOS شانزده بیتی استفاده می نماید .NetBEUI کم و بیش با IP و IPX فرق می کند.تفاوت اصلی در این است که نمی تواند بسته ها را بین شبکه ها مسیردهی کند.بنابراین نمیتوان در شبکه های بزرگ متشکل از چندین شبکه از آن استفاده کرد.نام گذاری : NetBIOS NetBIOS یک رابط برنامه نویسی است که برنامه های کاربردی از آن برای ارتباط با سخت افزار شبکه کامپیوتر و خود شبکه استفاده می کنند. NetBIOS برای شناسایی کامپیوتر های داخل شبکه از نامگذاری مخصوص خود استفاده می کند.NMP : پروتکلی که سیستم ها از آن برای ثبت و تحلیل نام های NetBIOS موجود در شبکه استفاده می کنند.UDP: برای تبادل مقدار کم اطلاعات سیستم ها می توانند از سرویس بدون اتصال UDP استفاده کنند.DMP: سیستم های NetBEUI از پروتکل DMP برای جمع آوری اطلاعات رد مورد وضعیت سیستم های موجود در شبکه استفاده می کنند. پروتکلهای لایه ApplicationProtocol:مجموعه ای ازقوانین یا استانداردها که برای آن طراحی شده اند تا به کامپیوترهااین امکان داده شود که با حداقل خطای ممکن با یکدیگر ارتباط برقرار نموده به تبادل اطلاعات بپردازند Telnet FTP NFS SMTP SNMP DNS DHCP POP3 HTTP Telnetپروتکلی که امکان برقراری ارتباط و وارد کردن فرامین در یک کامپیوتر متصل به اینترنت را به گونه ای فراهم میکند که گویی با پایانه متنی کار می کند که مستقیما به آن کامپیوتر متصل استFTP- File Transfer ProtocolFTP یک پروتکل سریع در سطح برنامه کاربردی که بطور گسترده ای برای کپی کردن فایلها از کامپیوتر راه دور یک شبکه TCP/IPمورد استفاده قرار میگرد این پروتکل همچنین به کاربر امکان میدهد تا از فرامین FTPبرای کار با فایلها مثلا فهرست فایلها و داریکتوری ها در سیستم راه دور استفاده کنند TFTP -Trivial File Transfer ProtocolFTPنگارش ساده شده ای از که امکان انتقال فایل را بدون اعتبار سنجی فراهم نموده است و اغلب برای کردن فایلهای مورد نیاز برای نصبDownload مورد استفاده قرار می گیردNetwork- NFS File SystemNFS یک فایل سیستم توزیع شده که به کاربران ایستگاه کاری ویندوز و یونیکس امکان می دهند تا به گونه ای به دایرکتوری ها و فایل های راه دور دستیابی داشته باشند که گویی محلی هستند SMTP - Simple Mail Transfer Protocolیک پروتکل برای ارسال پیامها از یک کامپیوتر به یک کامپیوتردیگر در یک شبکه می باشد.از این پروتکل در اینترنت برای هدایت پست الکترونیکی استفاده می شودSimple- SNMP Network Management Protocolدر این پروتکل عامل های مختلفی که می توانند سخت افزاری و نرم افزاری باشند بر فعالیت وسایل گوناگون شبکه نظارت داشته و به کنسول شبکه گزارش می دهند. اطلاعات کنترلی هر وسیله در ساختاری به نام بلوک اطلاعات مدیریت نگهداری می شوندDomain- DNS Name ServiceDNS سرویس دهنده های که سرویس دهنده های نام نیز نامیده میشود دارای بانک اطلاعاتی هستند که نشانی های مورد نظر در آنها نگهداری شده و کاربران به آنها دستیابی دارندDynamic- DHCP Host Configuration ProtocolDHCP پروتکلی که به شبکه متصل به اینترنت امکان می دهد که وقتی یک کامپیوتر میزبان IPبه شبکه متصل می شود یک نشانی موقت به طور خودکار به آن اختصاص یابدPOP3 Office Post- Protocolپروتکلی برای سرویس دهند هایی در اینترنت که پست الکترونیکی را دریافت و ذخیره نموده و به سرویس گیرنده های کامپیوترهایی که به سرویس دهنده ها متصل می شوند انتقال می دهند تا بتوانند آنها را Download ,Upload نمایندHyper- HTTP Text Transfer Protocolپروتکل مورد استفاده برای حمل درخواست ها از یک مرورگر به یک سرویس دهنده وب و بازگرداندن صفحه ها از سرویس دهنده وب به مرورگر در خواست کننده.اگر چه در تقریبا سرتا سر جهان در وب مورد استفاده قرار می گیرد اما پروتکل چندانHTTP امنی نیستHyper- HTTPS Text Transfer Protocol SecureHTTPشکل دیگری از که امکان رمزگذاری و انتقال از طریق پورت امن را فراهم می سازد توسط نت اسکیپ پیشنهاد شد و امکان اجرای HTTPS را از طریق یک مکانیزمHTTP امنیتی به نامSSL-Secure Socket Layer فراهم می کند Proxy Server با استفاده از Proxy Server مي توان از اكثر پروتكلهاي موجود در شبكه هاي محلي در محدوده نرم افزارهاي كاربردي در شبكه هاي LAN مرتبط با اينترنت استفاده كرد . Proxy Server پروتكلهاي پر كاربرد شبكه هاي محلي مانند IPX/SPX (مورد استفاده در شبكه هاي ناول) ، NETBEUI (مورد استفاده در شبكه هاي LAN با تعداد كاربران كم) و TCP/IP (مورد استفاده در شبكه هاي Intranet) را پشتيباني مي كند. با اين ترتيب براي اينكه بتوان از يك نرم افزار كاربردي شبكه LAN كه مثلا" با پروتكل IPX/SPX روي ناول نوشته شده ، روي اينترنت استفاده كرد نيازي نيست كه قسمتهاي مربوط به ارتباط با شبكه كه از Function Call هاي API استفاده كرده را به Function Call هاي TCP/IP تغيير داد بلكه Proxy Server خود اين تغييرات را انجام داده و مي توان به راحتي از نرم افزاري كه تا كنون تحت يك شبكه LAN با ناول كار مي كرده است را در شبكه اي كه مستقيما" به اينترنت متصل است ، استفاده كرد .