تحقیق مكانيزم‌هاي اضطراري تداوم دهنده درد نوروپاتيك 14ص

تحقیق مكانيزم‌هاي اضطراري تداوم دهنده درد نوروپاتيك 14ص (docx) 14 صفحه


دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 14 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

مكانيزم‌هاي اضطراري تداوم دهنده درد نوروپاتيك آسيب عصبي باعث براه افتادن چرخه مرگ سلولي و يا پروسه‌هاي بقاء در سلول خواهد شد كه قدمتي در حدود 500 ميليون سال دارند. درك و احساس درد كه در طي تكامل به عنوان پروسه‌اي مهم و ضروري حفظ مي‌شود. اكثراً حتي بعد از آسيب سلولي نيز ادامه دارد. اين هنگامي است كه درد به نظر ديگر هدف وفانكش واضحاً مفيدي ندارد. چرا بعضي از دردهاي مزمن خصوصاً آنهايي كه همراه با عدم فعاليت درست عصبي هستند، بسيار سخت درمان مي‌شوند؟ اگر بپذيريم كه سيستم اطلاع رساني درك درد كه همراه آسيب‌هاي عصبي است يكي از خصوصيات بارز و حفظ شده برنامه بقاء سلول‌هاي عصبي است، پس عدم موفقيت ما در ريشه كن كردن اين سيگنال نيز پذيرفته خواهد شد. به كلامي ديگر، هم آسيب عصبي و هم درمان دارويي‌اي كه بدنبال اين آسيب انجام مي‌شود، هر دو مي‌توانند مكانيزم‌هاي اضطراري‌اي را فعال سازند كه انتقال عصبي را حفظ نموده، تداوم بخشيده و اكثراً به تمامي تلاش‌هاي انجام شده جهت بلوك انتقال اين پيام‌ها و در نتيجه كاهش درد غلبه مي‌كنند. حتي جديدترين و پيشرفته‌ترين نتايج علم فارماكولوژي نيز هنگامي كه جهت سركوب و از بين بردن يك پيام درد بكار مي‌روند، ممكن است باعث فعال شدن مكانيزم‌هاي اضطراري‌اي شوند كه در طي پروسه تحريك و پاسخ دچار تغيير، اصلاح و يا بهبود شده‌اند. در اين مقاله بطور اجمالي ايده‌اي بررسي مي‌شود كه بر اساس آن آسيب‌هاي عصبي دقت و درستي انتقال پيام را در درون يك سيستم هوموستاز كه ظرافت بالايي دارد بر هم مي‌زنند. نتيجة چنين تغييري اين خواهد بود كه با وجود هرگونه تداخلي (بلوك كانال‌هاي يوني يا گيرنده‌هاي، يا سنتز مدياتورها) «پيام درد» همچنان به مغز منتقل خواهد شد. به جهت اجمال و اختصار اين مقاله بيشتر به كانال‌هاي حساس به ولتاژ كلسيم (VSCC) و فعاليت آنها در عصب آسيب ديده پرداخته و ديدگاه‌هاي نوين در رابطه با نقش VSCC به عنوان يك آشكارساز و كامل كننده پيام‌هاي متعدد را بيان مي‌دارد. ساير پيشرفت‌هاي مربوط به دردهاي پايا (شاخت و تشخيص گيرنده‌هاي وانيلوئيد و كانال‌هاي غير طبيعي سديم) در ساير مقالات توضيح داده خواهند شد. كانالهاي VSCC در واقع كانال‌هاي يوني بسيار مهمي در غشاء سلولي پايانه‌هاي عصبي هستند. بدنبال دلولاريزاسيون، VSCC باز شده و به يون‌هاي كلسيم اجازه ورود به داخل پايانه عصبي را خواهد داد. ترشح نوروترنسميترها (مانند گلوتامات) از پايانه پيش سيناپسي توسط ورود كلسيم از VSCC بداخل سلول تحريك مي‌شود. در بين انواع كانال‌هاي VSCC كانالهاي نوع N- و P- به نظر مهمترين نقش را در ترشح سريع نوروترنسميترها ايفا مي‌‌كنند. بلوك گيرنده‌هاي نوع N- در عصب پيش سيناپسي باعث كاهش ترشح نوروترنسميتر شده و سيگنال درد را كاهش مي‌دهد. هنگامي كه دارويي مانند مورفين به يك رلپتور اپيوئيدي مي‌چسبد، شكل گيرنده دچار تغيير مي‌شود. اين تغيير ساختماني باعث به كار افتادن يك سيستم انتقال سيگنال در مجاور گيرنده مي‌شود كه به عنوان پروتئين G شاخته مي‌شود. پروتئين G داراي سه زير مجموعه پروتئيني است كه مجموعاً به عنوان شاخته مي‌شوند. فرم فعال پروتئين G باعث تحريك ترشح مجموعه دو واحدي (كه به فرم ذكر مي‌شود) مي‌گردد. اين مجموعه دو واحدي با تأثير متقابل و مستقيم روي كانال VSCC نوع N- باعث اختلال در جريان كلسيم از طريق كانالهاي فوق شده و نهايتاً ترشح نورترنسميتر را از سلول كاهش مي‌دهد. با اين وجود، پس از آسيب و جراحت عصبي، مورفين و ساير داروهايي كه مستقيماً كانالهاي VSCC را بلوك مي‌كنند ممكن است باعث فعال شدن مكانيزم‌هاي اضطراري شوند كه بر ضد اين بلوك عمل مي‌كنند. پس بر خلاف فعاليت نرمال عصبي اعصاب مجروح در مقابل تعديل انتقال سيناپسي مقاومت مي‌كنند. پاسخ‌هاي سازگارانه معمولاً در برابر تلاش جهت كاهش درد در اثر بلوك انتقال پيام عصبي مقاومت كرده و معمولاً بر آن غلبه مي‌نمايند.

نظرات کاربران

نظرتان را ارسال کنید

captcha

فایل های دیگر این دسته