پاورپوینت درس بیداد ظالمان (pptx) 11 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 11 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
درس پنجم: بیداد ظالمان
بسم الله الرحمن الرحیم
رونق: شکوه، اعتبار، درخشش / زمان: دوران، زمانه / مرجع ضمیر شما: توانگران ظالم / مرگ: نهاد / جهان شما: گروه متممی، ترکیب اضافی / رونق زمان شما: گروه نهادی، دو ترکیب اضافی
جهان: مجاز از زندگی / مصراع اول تلمیح دارد به آیه « کل نفس ذائقه الموت » / تکرار / رونق زمان: کنایه از روزگار قدرت و سلطه / مرگ بر جهان کسی گذشتن: تشخیص، کنایه از فرارسیدن مرگ و نابودی / گذشتن رونق زمان: کنایه از انحطاط و ضعف و نابودی
مرگ به سراغ شما نیز خواهدآمد. و روزی این شکوه و عظمت شما نیز به پایان خواهد رسید.
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
وین: و این / بوم: جغد / محنت: رنج، اندوه و غم / این بوم محنت: این: صفت اشاره، بوم: هسته، محنت: مضاف الیه / از پی: به خاطر / دولت آشیان: آشیانِ دولت، خانه خوشبختی، ترکیب اضافی مقلوب / دولت در گذشته به معنای سعادت و بخت و اقبال بوده است. / دولت آشیان شما: گروه متممی/ خراب: مسند
بوم محنت: اضافه تشبیهی / بوم ( جغد ) : نماد شومی و تلمیح به اعتقاد گذشتگان / بوم محنت بر آشیان کسی گذاشتن: کنایه از نابودی قدرت و اعتبار / خراب و دولت آشیان: تضاد / بوم و خراب و آشیان: مراعات نظیر
رنج و سختی، جغد شوم و ویرانگری است که آشیانه ی خوشبختی شما را نیز ویران خواهد کرد.
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
اجل: مرگ / گلوگیر: قطع کننده نفس، از نظر ساختمان مرکب است. / خاص و عام: همه مردم / آب اجل: نهاد / مصراع اول: سه جزئی گذرا به مسند / گلوگیر خاص و عام: گروه مسندی / حلق، دهان: متمم
آب اجل: اضافه تشبیهی / گلوگیر: کنایه از خفه کننده / خاص و عام: مجاز از همه مردم / تلمیح به آیه « کل نفس ذائقه الموت » / آب اجل بر حلق کسی گذشتن: کنایه از مرگ و نابودی / خاص و عام: تضاد / حلق و دهان و گلو: مراعات نظیر
مرگ که به هیچ کس رحم نمی کند و همه ی انسان ها را به کام خود فرو می برد، به سراغ شما نیز خواهدآمد
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
چون: وقتی که، حرف ربط وابسته ساز / داد: عدالت و انصاف / بقا: جاودانگی / بیداد: بی عدالتی، ظلم / آوردن دو حرف اضافه برای یک متمم از ویژگی های سبک کهن است. / بیداد ظالمان شما: نهاد / داد عادلان، بیداد ظالمان: ترکیب اضافی
داد و بیداد: تضاد / عادلان و ظالمان: تضاد / واج آرایی « آ » و « د »
وقتی عدالت و دادپروری عادلان، در جهان باقی نماند پس ظلم و ستم شما ظالمان نیز پایدار نخواهدماند.
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
غرش: صدای مهیب، فریاد ترسناک/ عوعو: نام آوا، صدای سگ / غرش شیران: ترکیب اضافی، گروه نهادی/ این عوعو سگان: گروه نهادی، این: صفت اشاره، عوعو: هسته، سگان: مضاف الیه/ مملکت: متمم / چو: وقتی که، حرف ربط وابسته ساز / بیت سه جمله است.
شیران: استعاره از انسان های دلیر و شجاع و حاکمان عادل / سگان: استعاره از انسان های ستمگر، افراد پست / واج آرایی « ش » / سگان و شیران، عوعو و غرش: تضاد و تناسب
وقتی فریاد و غرش شیرمردان و انسان های دلیر و حاکمان عادل و شجاع در این دنیا باقی نماند پس این بار عوعو کردن های شما فرومایگان و ظلم ماموران سگ صفت نیز از بین خواهد رفت. ( زوال پذیری شکوه و قدرت ظاهری انسان های پست و فرومایه )
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
بادی: نهاد / زمانه: روزگار، متمم قیدی / بسی: بسیاری / چراغدان: جای چراغ، از نظر ساختمان وندی است./ شمع ها: مفعول / بکشت: خاموش کرد / چراغدان شما: ترکیب اضافی، گروه متممی
باد: استعاره از مرگ و نیستی / شمع: استعاره از وجود انسان های بزرگ / چراغدان: استعاره از زندگی و عمر / کشتن به وسیله باد: تشخیص / گذشتن باد بر شمع و وزیدن بر چراغدان: کنایه از مرگ و نابودی / تلمیح به آیه « کل نفس ذائقه الموت » / شمع و چراغدان: تناسب / باد و شمع : تضاد
حوادث روزگار که قدرت های زیادی را از بین برد، روزی شکوه و رونق شما را نیز از بین خواهد برد. ( این باد مرگ، چراغ زندگی شما را نیز خاموش خواهد کرد)
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
کاروانسرا: محل اقامت کوتاه مدت سفر، از نظر ساختمان مرکب است. /کاروان شما: گروه نهادی، ترکیب اضافی / ناچار:قید، ساده است. / بیت دو جمله است.
کاروانسرا: استعاره از دنیا / کاروان ( در مصراع اول ): استعاره از انسان ها / کاروان ( در مصراع دوم ): استعاره از زندگی و حکومت / تکرار کاروان / واج آرایی « آ » / کاروانسرا و کاروان: تناسب
افراد زیادی به این دنیا که مانند کاروانسرا است آمدند و از آن رفتند. پس شما نیز به ناچار دنیا را ترک خواهید کرد.
قلمرو زبانی و ادبی و فکری
مفتخر: صاحب افتخار / طالع: سرنوشت، بخت، اقبال / مسعود: فرخنده، نیکو / اختران: ستارگان / خویشتن: ضمیر مشترک / تاثیر اختران شما: گروه نهادی، دو ترکیب اضافی
مصراع دوم تلمیح به اعتقاد قدما به تاثیرداشتن ستارگان بر سرنوشت انسان ها / مصراع دوم کنایه از بخت نیک شما نیز به پایان خواهد رسید، بدبخت شدن / واج آرایی « ت » / طالع و مسعود و اختر: مراعات نظیر
ای کسی که به بخت و اقبال خود می نازی و به آن افتخار می کنی، این خوشبختی و خوش اقبالی شما نیز سپری خواهد شد.
قلمرو زبانی و ادبی و فکری