پاورپوینت روانشناسی رشد (از نوجوانی تا پیری) فصل هفدهم رشد جسمانی و شناختی در اواخر بزرگسالی(پیری) (pptx) 44 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 44 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

(بسم الله الرحمن الرحیم)موضوع: روانشناسی رشد (از نوجوانی تا پیری)فصل هفدهم رشد جسمانی و شناختی در اواخر بزرگسالی(پیری) رشد جسمانی: سن زمانی، شاخص ناقصی برای سن کارکردی یا توانایی و عملکرد واقعی است. چون افراد از لحاظ زیستی با سرعت متفاوتی پیر می شوند. امید زندگی: تعداد سال هایی که یک فرد متولد شده در سال بخصوصی می تواند انتظار داشته باشد که عمر کند. عواملی که پیری زیستی را کند می کند: 1- تغذیه مناسب. 2- درمان پزشکی. 3- بهداشت بهتر. 4- ایمنی بیشتر. عواملی که امید زندگی را افزایش می دهند: 1- کاهش عوامل مخاطره آمیز: فشار خون بالا سیگار کشیدن. 2- پیشرفت های در درمان پزشکی. تفاوت در امید زندگی: 1- وراثت: زنان به طور متوسط 4 تا 7 سال بیشتر از مردان عمر می کنند که دلیل آن کروموزوم اضافی x زن است. 2- محیط: امید زندگی با توجه به جایگاه اجتماعی ـ اقتصادی، قومیت و ملیت به مقدار زیاد تفاوت دارد و هنگامی که درآمد و تحصیلات افزایش می یابد طول عمر نیز بیشتر می‌شود. عوامل پیش بینی کننده طول عمر و کیفیت زندگی: 1- مراقبت بهداشتی. 2- مسکن. 3- خدمات اجتماعی. 4- سبک زندگی. عمر فعال: تعداد سال های عمر نیرومند و سالمی که یک فرد متولد شده در سال بخصوصی می تواند انتظار داشته باشد. حداکثر عمر (70 تا 110) به طور متوسط (80) حداکثر عمری که دیده شد (122) امید زندگی در اواخر بزرگسالی: پژوهشگران گمان می کنند که مردان و اعضای گروه های دارای جایگاه اجتماعی و اقتصادی پایین فقط آن هایی که از لحاظ زیستی قوی هستند تا سنین بسیار بالا زنده می‌مانند. بعد از 70 سالگی تقریباً 10 درصد در انجام دادن فعالیت های زندگی روزمره مشکل دارند. یعنی تکالیف مراقبت از خود که برای زندگی کردن مستقل ضروری هستند مثل 1- حمام رفتن، 2- لباس پوشيدن. 3- خوردن ـ تقريباً 20% نمي توانند فعاليت هاي سودمند زندگي روزمره را انجام دهند مثل 1- تلفن كردن.2- خريد. 3- خانه داري در رابطه با وراثت: 1- دوقلوهاي همانند به فاصله 3 سال از يكديگر مي ميرند. و دوقلوهاي ناهمانند هم جنس به فاصله 6 سال. 3- در خانواده هايي كه نياكانشان زياد عمر كرده اند و در دوران پيري از لحاظ جسماني سالمتر هستند (عمر طولاني وجود دارد). تحقيقات مربوط به دوقلوها نشان داده كه وقتي از 75 تا 80 بگذرند دخالت وراثت به نفع محيط مانند: رژيم غذايي سالم، نگرش خوشبينانه، استرس رواني كم، كاهش مي يابد. جین لوئیز کامنت زنی که عمر بسیار طولانی داشته است،در سال 1997در سن122سالگی در گذشت. او با انجام شمشیر بازی در 85سالگی،دو چرخه سواری تا 100 سالگی، و حفظ کردن هوش و شوخ طبعی تا پایان عمر،پندار های قالبی درباره ی انسان های بسیار مسن را به مبارزه طلبید. تغييرات جسماني سيستم عصبي: پير شدن سيستم عصبي مركزي بر دامنه گسترده اي از افكار و فعاليت هاي پيچيده تأثير مي‌گذارد ـ وزن مغز در طول بزرگسالي كاهش مي يابد كه دليل آن از بين رفتن نورون ها و بزرگ شدن فضاهاي درون مغز است و كاهش نورون ها در سرتاسر قشر مخ روي مي دهد اما در مناطق مختلف با سرعت متفاوت و اغلب به صورت ناهماهنگ. در تحقيقات طولي: قطعه هاي پيشاني (مسئول ادغام اطلاعات، قضاوت و تفكر ژرف انديش) و جسم پينه اي (دو نيمكره مغز را متصل مي كند) از قطعه هاي آهيانه اي گيجگاهي كاهش بيشتري را نشان مي دهند و قطعه هاي پس سري خيلي كم تغيير مي‌كنند. سيستم هاي حسی: در افراد مسن كاهش شنوايي، بينايي، حساسيت چشايي، بويايي، لامسه به وجود مي آيد. - ضعف شنوايي شايع تر از ضعف بينايي است. - در زنان بينايي و در مردان شنواي بيشتر كاهش پيدا مي كند. 1- بينايي: تغييرات ساختاري در چشم، تمركز كردن روي اشياي نزديك، ديدن در نور كم، درك كردن رنگ را مشكل تر مي كند و در ادامه بزرگسالي بينايي بيشتر كاهش مي يابد ـ قرنيه شفاف تر مي شود نور را پخش كرده در نتيجه تصاوير را تار كرده و حساسيت نسبت به نور خيره كننده را افزايش مي دهدكه به اختلال در شناخت رنگ منجر مي شود. در بزرگسالي مناطق تيره در لنز به نام آب مرواريد افزايش مي يابند كه نتيجه آن بينايي تار است. علت های نابینایی در دوران پیری: 1-پيري زيستي 2- وراثت 3-قرار گرفتن در معرض آفتاب 4- سيگار كشيدن. 5- برخي بيماري ها مانند ديابت خطر آب مرواريد را افزايش مي دهد. 6- كاهش رسيدن نور به شبكيه (به علت زرد شدن عدسي ـ كوچك شدن مردمك ـ تيره شدن زحاجيه و زوال سلول هاي قرنيه و عصب بينايي) 7- هنگامي كه سلول‌هاي حساس به نور در لكه (ماكول) يا ناحيه مركزي شبكيه آسيب مي بينند افراد سالمند ممكن است دچار تباهي لكه شوند كه به موجب آن ديد مركزي تار مي شود و به تدريج از دست مي رود مشكلات بينايي به اعتماد به نفس و رفتار روزمره سالخوردگان تأثير عميقي مي گذارد.