پاورپوینت آسیب نخاعی – پاراپلژی (pptx) 32 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 32 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا آسیب نخاعی – پاراپلژی آناتومی طناب نخاعی طناب نخاعی استوانه ای از بافت عصبی که ضخامت آن تقريباً به اندازه انگشت کوچك است و ٣٨ تا ٤٥ سانتی متر طول دارد. اين طناب از سوراخ جمجمه شروع می شود به طوری که از بالا با بصل النخاع در در ارتباط است و درون کانال ستون مهره ای تا سطح قاعده بدنه اولين مهره کمری L1 پایین کشیده شده است و در آنجا به دسته ای از رشته های عصبی به نام اعصاب دم اسبی ختم می شود. اين اعصاب از مناطق کمری و خاجی ستون فقرات بيرون می آيند. طناب نخاعی از ٣١ قسمت تشكيل شده است که از هر کدام يك جفت عصب خارج می شود .ضخامت اين طناب در نقاط مختلف متفاوت است و در نواحی گردنی و کمری قدری ضخيم تر است. زيرا در اين ناحيه عصب بزرگی برای نواحی دست و پا از نخاع خارج می شود. اين دو ناحيه را برجستگی های گردنی و کمری نخاع می گويند. آناتومی طناب نخاعی آسیب طناب نخاعی آسیب های طناب نخاعی (SCI) یکی از مشکلات اصلی مرتبط با سلامت به شمار می آید. در برگیرنده آسیب هایی است که در اثر تروما به طناب نخاعی، ستون مهره ها، بافت نرم نگهدارنده و دیسک های بین مهره ای وارد می شود. ٪۸۰ بیماران دچار SCI مرد هستند. میانگین سنی آسیب دیدگی از ۲۹ سال در دهه ۱۹۷۰ به ۴۲ سال در سال ۲۰۱۰ افزایش یافته است ( NSCISC ۲۰۱۶). امید به زندگی در افراد دچار SCI افزایش یافته است؛ علت آن را می توان بهبود مراقبتهای مربوط به سلامتی دانست. اگرچه این مراقبتها در افراد دچار SCI هنوز اندکی کمتر از افراد بدون SCI است. علل اصلی وقوع مرگ شامل پنومونی،آمبولی ریوی (PE) میباشند. پاتوفیزیولوژی صدمات وارده به نخاع محدوده ای را از تکان زودگذر (که بیمار به طور کامل بهبود می یابد) تا کوفتگی، پارگی و فشردگی جسم نخاع (به تنهایی یا همراه با اجزای دیگر) تا قطع کامل نخاع (که سبب فلج شدن بیمار در زیر سطح آسیب دیده می گردد)، در بر می گیرد. بیشترین مهره های گردنی که دچار SCI می شوند، پنجمین، ششمین و نیز هفتمین مهره های گردنی ( C5-C7 )، دوازدهمین مهره ی سینه ای (T12) و اولین مهره کمری (L1) هستند. این مهره ها بیشتر مستعد آسیب می باشند چون در این ناحیه از ستون مهره ها، دامنه ی حرکتی وسیع تر است. SCIها را میتوان به دو دسته ی مجزا تقسیم بندی کرد: آسیب دیدگی های اولیه آسیب دیدگی های ثانویه آسیب دیدگی های اولیه در نتیجه ی بروز نخستین صدمات و جراحات وارده پدید آمده و معمولا دایمی و پایدار است. آسیب دیدگی های ثانویه ناشی از SCI شامل ادم و خونریزی هستند .برای پرستاران مسئول انجام مراقبت های مهم و حیاتی، آسیب دیدگی های ثانویه مهم تر هستند. درمان زودهنگام میتواند مانع از آن شود که آسیب های جزیی به آسیب های کامل و دائمی تبدیل گردند. پاراپلژی (فلج بخش پایین بدن) و تتراپلژی (فلج دستها و پاها، قبلا کوادری بلژی نامیده می شد) می تواند ایجاد شود. تتراپلژی ناقص بیشترین میزان وقوع را دارد بعد از آن پاراپلژی کامل، تتراپلژی کامل و پاراپلژی ناقص به ترتیب از وقوع بالاتری برخوردارند. اتيولوژی آسيب های نخاعی تصادفات وسايل نقليه:آسيبهای نخاعی حاصل از تصادفات ، شايع ترين نوع ضايعات نخاعی هستند؛بين 40 تا 50 درصد از کل صدمات نخاعی در اثر اين عامل ايجاد می شوند. بطورکلی تصادفات شديد وسايل نقليه اغلب باعث وارد آمدن ضربات شديد به ستون فقرات و بافتهای نرم آن شده و منجر به فشردگی يا آسيب بافتهای عصبی داخل نخاع می گردد. صدمات ورزشی: بر اساس گزارش شبکه های آسيب نخاعی ، صدمات ورزشی درصد کمی از آمار سالانه صدمات نخاعی را به خود اختصاص داده است . در گروه صدمات ورزشی ، آسيب های حاصل از شيرجه زدن در آبهای کم عمق بيشترين عامل را تشکيل می دهند . بطور کلی ضايعات نخاعی ناشی از تروما های ورزشی حدود ٧٫۶ درصد از کل صدمات می باشند. خشونت:خشونت مسئول ١۵ درصد از کل صدمات نخاعی است . بر اساس آمار مرکز آسيبهای نخاعی ايالات متحده بسياری از اين صدمات در اثر جراحات حاصل ازاصابت گلوله و يا ضربات چاقو بطورکلی در اثر برخورد مستقيم يک جسم خارجی با نخاع ايجاد می شوند . سقوط: سقوط شايع ترين علت آسيب نخاعی نزد بزرگسالان دارای سنين بالاتر از ۶۵ سال می باشد. فعال نگه داشتن بدن و حفظ تعادل مناسب به روشهای مختلف می تواند در جلوگيری از سقوط که ممکن است منجر به آسيب طناب نخاعی گردد، نقش مهمی داشته باشند . سقوط عامل حدود ٢۵ درصد از کل صدمات نخاعی است. تومورها :تومورهای مختلفی اعم از سرطانی يا غيرسرطانی وجود دارند که عمدتا می توانند بر روی نخاع تاثير بگذارند.از جمله ی آنها می توان آستروسيتوما ، نوروفيبروما و مننژيوم را نام برد.منشاء اين تومورها ممکن است در داخل سلول های بافت عصبی و يا در اطراف آنها باشند که در اثر رشد سبب اعمال فشار بر نخاع می گردند . همچنين تومورهای سرطانی ممکن است در قسمتهای ديگر بدن ايجاد و سپس داخل نخاع متاستاز پيدا کنند.