پاورپوینت بیهوشی جهت زایمان به روش سزارین (pptx) 30 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 30 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بیهوشی جهت زایمان به روش سزارین اگرچه اکثر زایمان ها به روش سزارین با بی حسی ناحیه ای انجام می شود، گاهی شدت وخامت وضعیت جنین (افت بسیار شدید ضربان قلب جنین) استفاده از بیهوشی عمومی را به علت سرعت کار الزامی می سازد و در سایر موارد وقتی از روش بیهوشی عمومی استفاده میشود که بی حسی رژیونال کنتراندیکه باشد. جهت آماده سازی برای سزارین، همه زنان حامله باید یک آنتی اسید خوراکی (غیرپارتیکل دار نظیر سدیم سیترات) جهت کاهش pH ‏ مایع معدی دریافت کنند. علاوه بر آن، برخی متخصصین بیهوشی بطور معمول دارویی جهت تسریع تخلیه معده (متوکلوپرامید) یا یک آنتاگونیست رسپتور H2 (رانیتیدین) یا هردو را جهت کاهش تولید اسید معده تجویز می کنند. بی حسی اسپاینال برای یک زن باردار بدون کاتتر اپیدورال، بی حسی اسپاینال شایعترین تکنیک برای بی حسی ناحیه ای در سزارین است.این بلوک از لحاظ تکنیکی ساده تر از روش اپیدورال است، بروز آن سریعتر بوده و جهت اینجاد بیحسی از سطح میدتوراسیک تا ساکروم قابل اعتمادتر می باشد. احتمال سردرد پس از سوراخ کردن دورا با معرفی نیدل های اسپاینال با نوک مداد و از نوع غیربرنده پایین آمده است. اما افت فشار مادری شایع تر بوده و نسبت به بی حسی اپیدورال با بی حسی اسپاینال شدیدتر می باشد زیرا شروع سمپاتکتومی سریعتر است. مایع درمانی از قبل، پرهیز از فشرده شدن آئورتوکاوا و استفاده از افدرین (حتی بعنوان یک اقدام پیشگیرانه) می تواند خطر افت فشار را به حداقل برساند. می توان بی حسی اسپاینال را بصورت یک روش ایمن در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی بکار برد. بی حسی اپیدورال کمری هنگامی که یک کاتتر اپیدورال دارای عملکرد و به شکل indwelling‏ جهت بی دردی لیبر در محل وجود داشته باشد، بی حسی اپیدورال یک انتخاب عالی جهت بیهوشی جراحی است. همچنین در بیماران با عدم تحمل بروز ناگهانی سمپاتکتومی یا در برخی بیماران مبتلا به بیماری قلبی ایده آل است. حجم و غلظت داروهای بی حس کننده موضعی مصرفی جهت بی حسی جراحی بیشتز از حجم مورد نیاز جهت بی دردی زایمانی است. اما تکنیک تعبیه کاتتر، تست دوز و عوارض بالقوه آنها مشابه است. بطور معمول متخصص بیهوشی تلاش میکند تا بی حسی از سطح T4 تا ساکروم ایجاد کند. این سطح از بیحسی ممکن است همواره درد احشایی ناشی از دستکاری پریتوئن را کم نکند و گاهی به داروهای کمکی نیاز است. بی حسی موضعی اگرچه می توان سزارین را با انجام انفیلتراسیون موضعی انجام داد ولی همراه با ناراحتی های قابل توجه است و احتمال دوز بیش از حد بی حس کننده موضعی وجود دارد، علاوه بر آن، اکثر متخصصین زنان جهت انجام کار با این روش آموزش ندیده اند. اما در موارد نادری از دیسترس جنینی حاد، وقتی یک بلوک ناحیه ای ناکافی باشد، و هنگامی که القای بیهوشی عمومی بنظر خطرناک برسد (چاقی مرضی)، انفیلتراسیون موضعی میتواند حداقل برای زایمان نوزاد مفید باشد. بیهوشی عمومی را می توان پس از حفظ امنیت راه هوایی بیمار با تکنیک های مناسب القا کرد که شامل لوله گذاری داخل تراشه با فیبر نوری در حالت بیدار باشد. بیهوشی عمومی معمولا بیهوشی عمومی در اعمال جراحی مامایی جهت انجام سزارین و بطور معمول وقتی که بی حسی ناحیه ای کنتراندیکه باشد (کواگولوپاتی، صدمات قلبی خاص و خونریزی) و نیز برای اورژانس ها (پارگی جفت، پارگی رحم، برادیکاردی جنین، پرولاپس طناب نافی) بعلت سرعت و عملکرد قابل پیش بینی آن بکار می رود. بعد از القای بیهوشی با توالی سریع و تعبیه یک لوله تراشه کافدار که به کمک سوکسینیل کولین یا یک داروی بلوک کننده عصبی عضلانی غیردپولاریزان تسهیل می شود، بیهوشی به توسط استنشاق اکسید نیترو و یک هوشبر استنشاقی اغلب در ترکیب با مخدرها یا آرام بخش - خواب آورها (یا هردو) حفظ می شود. داروهای بلوک کننده عصبی عضلانی غیردپولاریزان هم جهت تسهیل جراحی تجویز می شود. داروهای القاء   تعداد متفاوتی از داروها توسط متخصص بیهوشی جهت تسریع القا بیهوشی کاربرد دارد. تیوپنتال تیوپنتال ( mg/kg4تا6 داخل وریدی) شایعترین دارو جهت القای بیهوشی عمومی در افراد حامله است زیرا طی 30 ثانیه پس از تجویز به بیمار عدم هوشیاری می دهد. این دوز از تیوپنتال اثر بالینی قابل توجهی بر سلامت نوزاد ندارد. اما دپرسیون نوزاد با دوزهای بالاتر تیوپنتال محتمل است و تکنیک های حمایتی قلبی تنفسی، زمانی که نوزاد بتواند دارو را دفع کند (گاه تا 48 ساعت) الزامی است. کتامین شروع بیهوشی با کتامین سریع است، و برخلاف تیوپنتال فشار خون سیستمیک، ضربان قلب و برون ده قلبی را با تحریک مرکزی سیستم عصبی سمپاتیک می افزاید. افزایش تون رحمی و کاهش جریان خون رحمی می تواند همراه دوزهای بسیار بالای کتامین رخ دهد. برخلاف تیوپنتال دوزهای اندک کتامین ( mg/kg25/0 IV) اثرات عمیق بی دردی دارند. عوارض جانبی نامطلوب سایکومیمتیک (توهم، رویاهای بد) همراه تجویز کتامین را می توان با تجویز همزمان بنزودیازپین ها کاهش داد. بسیاری از متخصصین بیهوشی کتامین را داروی مناسبی جهت القای بیهوشی در زن بارداری که خونریزی فعال و حجم خون نامطمئن داشته و در معرض خطر افت فشار عمیق در پاسخ به تیوپنتال داخل وریدی است در نظر می گیرند.