دانلود مبانی نظری کودهای شیمیایی (docx) 13 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 13 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
مضرات مصرف کودهای شیمیایی
مصرف بی رویه کودهای شیمیایی باعث کاهش کیفیت محصولات کشاورزی و افزایش بیماری های سرطانی در کشور شده است. مصرف این کودها در اراضی کشاورزی سبب افزایش غلظت نیترات در آبهای زیرزمینی و شرب می شود که این موضوع به رغم مفیدبودن برای رشد گیاهان سلامت انسان ها را به خطر می اندازد. کودهای شیمایی در واقع نوعی نمک هستند که اگر در هر سال به مقدار زیاد وارد خاک شوند سبب تخریب ساختار خاک خواهند شد،این تخریب در مناطق خشک بسیار سریع تر صورت می گیرد و علاوه بر آن آلودگی های زیست محیطی و خطرات بهداشتی و زیانباری متوجه انسان ها می شود. (رضایی و همکاران، 1388).
در دهه های گذشته به دلیل عدم شناخت و آگاهی کشاورزان ایرانی از کودهای شیمیایی مصرف این نوع کود بسیار کم بود اما در سال های اخیر مصرف آن بنا به دلایل متعدد با افراط و تفریط مواجه شد تا حدی که کشاورزان ایرانی در بسیاری از جوامع بین المللی مقام اول آلودگی آب های شرب را به خود اختصاص دادند. مصرف کودهای شیمایی باید با نظر کارشناسان کشاورزی صورت گیرد زیرا خاک های زراعی تنها در مدت زمانی کوتاه به دلیل فقر مواد خوراکی برای افزایش محصولات نیازمند این نوع کود هستند (برمکی و همکاران، 1389).
كشور ما سالانه بيش از 2.5 ميليون تن اوره جهت تامين نياز ازت گياهان در صنايع كشاورزي استفاده مي شود استفاده از كود اوره سبب كاهش راندمان خاك و آلودگي شديد آن ، تشكيل نمكها و كمپلكسهاي ديگر در خاك (شوره بستن) و تجمع اوره در بافت گياهان (عامل سرطانهاي دستگاه گوارش در انسان) مي گردد . (رضایی و همکاران، 1388).
همانطور كه ذكر شد مصرف كود اوره در كشور سالانه 2.5 ميليون تن است كه از اين مقدار 900 هزار تن در كشور توليد و بقيه از خارج وارد مي شود . اینن مسئله، هزينه هاي بسيار بالايي حدود 650 ميليون دلار را بدنبال دارد .براي جلوگيري از مضرات فراوان استفاده از كود اوره ، بهترين راه حل ، استفاده از كود اوره با پوشش گوگردي است . بيش از 90% از زمينهاي كشاورزي ايران آهكي با PH بالا بوده و اين مسئله باعث كاهش راندمان جذب عناصر ريز مغذي كه از اهميت بالايي در رشد و نمو گياهان برخوردارند ميگردد، استفاده از كود اوره با پوشش گوگردي با درصد پوشش هاي متفاوت (سرعت انحلالهاي متفاوت) به تنهايي و يا بصورت مخلوط با اوره جهت تامين بموقع ازت مورد نياز گياه از كاربرد اوره مناسب تر است (خلج و همکاران، 1388).
اين مسئله اگر بصورت دقيق ، بررسي و بر اساس نوع كشت و نيازهاي آن در طي دوره رشد ، شرايط آب و هوايي منطقه و آناليز دقيق خاك اعمال گردد ، باعث افزايش چشمگير راندمان محصولات كشاورزي ، بهبود كيفي خصوصيات خاك ، جلوگيري از آلودگي منابع آب و كاهش مصرف اوره مي گردد و با توجه به پرداخت يارانه قابل توجه جهت تامين كود اوره كشاورزان و باغداران؛ اين اقدام از لحاظ اقتصادي كمك بزرگي به هدفمند كردن يارانه هاي زيان بار خواهد نمود. سالانه حدود 650 ميليارد تومان كود اوره در كشور مصرف مي شود كه حدود 450ميليارد تومان آن يارانه است. (رضایی و همکاران، 1388).
نانوکودها و اهمیت آنها
با تداوم روند کنونی برداشت از منابع طبیعی در آیند هاي نه چندان دور شاهد اتمام این منابع خواهیم بود. به دلیل محدودیت دسترسی به اراضی زراعی و منابع آب، رشد بخش کشاورزي تنها از طریق افزایش راندمان استفاده از منابع با حداقل خسارت به بستر تولید به واسطه ي استفاده ي موثر از تکنولوژي هاي پیشرفته، امکان پذیر است. در این راستا استفاده از نانوکودها یکی از زمینه هاي تحقیقاتی امید بخش جهت افزایش راندمان استفاده از منابع و کاهش آلودگی محیط زیست بشمار می آید. جمع بندي نتایج بررسی حاضر نشان می دهد که افزایش راندمان و کیفیت منابع غذایی به واسطه ي سرعت جذب بالاتر، عدم اتلاف کودها از طریق آبشویی و جذب کامل کود توسط گیاه به دلیل رهاسازي عناصرغذایی کود با سرعت مطلوب در تمام طول فصل رشد، کاهش قابل توجه آلودگی خاك، ذخایر آبی و محصولات غذایی ب هواسطه ي کاهش آبشویی کودها، کاهش میزان فشردگی خاك و سرعت از دست رفتن کیفیت آن، کاهش مسمومیت گیاهی و تنش ناشی از وجود غلظت هاي بسیار بالاي موضعی نمک در خاك، افزایش عملکرد به واسطه ي وضعیت تغذیه اي مطلوب گیاه و بهبود خواص انبارداري و سهولت جابجایی کود از مزایاي قابل توجه استفاده از نانوکودها در مقایسه با کودهاي مرسوم می باشند. با توجه به روند رو به رشد تحقیقات در زمینه نانوکودها و ساخت و توسعه نانوحسگرهاي زیست ی که جهت ردیابی مولکو لهاي هدف و الحاق به پلیمرهاي کنشی داراي آپتامرهاي ویژه اي هستند، در آینده مزیت نسبی نانو کودها افزایش خواهد یافت (بقایی و همکاران، 1390).
با استفاده از مواد نانوساختار یا نانو مقیاس به عنوان حاملین کودی یا ناقلین کنترل کننده رهاسازی به منظور ایجاد کودهای هوشمند، نانو تکنولوژی منشأ امیدواری های بسیاری در جهت عبور از محدودیت های تکنیکی موجود بر سر راه آزاد سازی آرام و کنترل شده عناصر کودها گردیده است (Choy et al., 2006). در حقیقت با بهره گیری از فناوری نانو در طراحی و ساخت نانوکودها، فرصت های جدیدی به منظور افزایش راندمان مصرف عناصر غذایی و به حداقل رساندن هزینه های حفاظت از محیط زیست ایجاد شده است. نانوکودها راندمان مصرف بالایی دارند و می توانند به صورت مطلوب در نقطه مناسب از ناحیه رشد ریشه عناصر غذایی خود را آزاد کنند.
نانوکودها به سه روش عناصر غذایی را در اختیار گیاهان زراعی قرار می دهند.
1- عناصر غذایی درون پوششی از نانو مواد متخلخل قرار می گیرند.
2- توسط لایه نازک پلیمری پوشیده می شوند.
3- به صورت ذره یا امولسیون در ابعاد نانو آزاد می گردند.
در نانوکودها از علم نانوتکنولوژی به عنوان ابزاری جهت همزمان کردن رهاسازی کودهای فسفره و نیتروژنه با جذب آنها توسط گیاه و ممانعت از برهمکنش عناصر غذایی با خاک، میکروارگانیسم ها و آب و هوا استفاده می شود. بر اساس برآورد صورت گرفته با مصرف نانوکودها می توان در کانادا از اتلاف دوهزار میلیون دلار سرمایه به دلیل پایین بودن راندمان مصرف عناصر غذایی کودهای مرسوم توسط گیاهان زراعی جلوگیری کرد (Monral, 2010).
موارد کاربرد نانوکودها به طور خلاصه عبارتند از:
- ارتقای حفاظت از محیط زیست و کشاورزی پایدار، خصوصا در مورد محصولات باغی و شالی
- جلوگیری از آلودگی نامشخص خاک و مردابی شدن ذخایر آبی
- افزایش راندمان ورودی، خروجی در تولید محصولات زراعی از طریق بهبود کارایی جذب کود و ارتقای کشاورزی پایدار
- فائق آمدن بر معضل کمبود منابع عناصر معدنی کم مصرف و کودهای فسفاته از طریق مصرف محصولات نانو ساختار شده ای که راندمان بالاتری دارند.
گیاهان عمدتا عناصر غذایی را از طریق ریشه ها یا برگ های خود جذب می کنند و نانوکودها به دلیل آزاد سازی آرام و کنترل شده مواد عذایی، به منظور تأمین عناصر مورد نیاز گیاه در هر دو روش جذب برگی یا ریشه ای نسبت به کودهای مرسوم برتری دارند. کودهای شیمیایی برگ پاش عموما به منظور فراهم کردن سریع عناصر غذایی برای گیاه مورد استفاده قرار می گیرند، این در حالیست که امکان دارد بکارگیری نانوکودها در این شرایط به دلیل برخورداری از راندمان جذب عناصر بالاتر نسبت به کودهای مرسوم، موثرتر و مفیدتر باشد (Wurth, 2007).
به طور کلی مزایای استفاده از نانوکودها در مقایسه با کودهای مرسوم عبارت است از:
- افزایش راندمان و کیفیت منابع غذایی به واسطه سرعت جذب بالاتر
- عدم اتلاف کودها توسط آیشویی و جذب کامل کود توسط گیاه به دلیل رهاسازی عناصر غذایی کود با سرعت مطلوب در تمام طول فصل رشد
- کاهش قابل توجه آلودگی خاک، ذخایر آبی و محصولات غذایی به واسطه کاهش آبشویی کودها
- کاهش میزان فشردگی خاک و سرعت از دست رفتن کیفیت آن
- کاهش مسمومیت گیاهی و تنش ناشی از وجود غلظت های بسیار بالای موضعی نمک در خاک
- افزایش عملکرد به واسطه وضعیت تغذیه ای مطلوب گیاه
- بهبود خواص انبارداری و سهولت جابجایی کود (Choy et al., 2006).
مقایسه کودهای شیمیایی مرسوم و نانوکودها از لحاظ اقتصادی
تنها با یک بار مصرف نانوکودها، می توان نیاز غذایی گیاه را در تمام طول فصل رشد برطرف نمود. چراکه این کودها عناصر غذایی خود را به صورت آهسته و پیوسته رها می کنند و لذا بکارگیری آنها در مقایسه با کودهای شیمیایی مرسومی که احتیاج به کاربرد چندباره در طول یک فصل رشد دارند، باعث صرفه جویی در هزینه های ناشی از کاربرد و پخش کود در سطح مزرعه می شوند (Shaviv, 2005).
مقایسه کودهاي شیمیایی مرسوم و نانوکودها از لحاظ فیزیولوژیکی
فراهمی بیش از حد عناصر غذایی که معمولاً در نتیجه ي مصرف مقادیر بسیار زیاد کودهاي شیمیایی مرسوم با حلالیت زیاد رخ می دهد، ممکن است که باعث تجمع غلظت هاي بالایی از نمک هاي محلول در محیط ریشه ي گیاهان گردد. این امر ممکن است سبب القاي تنش اسمزي شده و صدمات آشکاري را به گیاهان زراعی در طی مراحل مختلف رشد آنها وارد کند و یا اینکه منجر به بروز معضلات نموي از جمله ورس و شکستگی ساقه گردد. در این رابطه استفاده از نانوکودهایی که قادرند عناصر غذایی خود را در تمام طول فصل رشد و بصورت تدریجی آزاد نمایند در مقایسه با کودهاي شیمیایی مرسومی که از انحلا ل پذیري بسیار بالایی برخوردار هستند، داراي مزایایی از جمله بهبود جوانه زنی بذر و کیفیت محصول، کاهش سوختگی برگ، شکستگی ساقه، و هجوم بیمار يها، می باشد.
بطورکلی واکنش گیاه نسبت به یک عنصر غذایی وابسته به غلظت آن عنصر در محلول خاك است. بنابراین با توجه به انحلال پذیري بسیار بالاي کودهاي شیمیایی مرسوم، کاربرد یکبار هي آ نها در طول فصل رشد منجر به کاهش سریع فر مهاي قابل استفاده ي عناصر غذایی براي گیاه خواهد شد. در این شرایط استفاده از نانوکودها به دلیل رهاسازي کنترل شده ي عناصر غذایی در مقایسه با کودهاي مرسوم، م یتواند سبب افزایش میزان فراهمی مواد غذایی مورد نیاز گیاهان شود. صرف نظر از نوع ماده غذایی نتایج برخی تحقیقات نشان م یدهد که برخی گیاهان به فر مهاي مختلف قابل جذب عناصر، واکنش متفاوتی نشان م یدهند. Shaviv (2000) نشان داد که عملکرد دانه و میزان پروتئین محصول با تأمین همزمان نیاز غذایی گیاه از منابع آمونیوم و نیترات در مقایسه با کاربرد هر یک از منابع مذکور به تنهایی بطور قابل توجهی افزایش می یابد. دستیابی به چنین نتایجی تنها در آزمایشاتی امکا نپذیر خواهد بود که در آن ها نسبت آمونیوم به نیترات خاك بطور منطقی و مطلوب کنترل شود. در این راستا با بهره گیري از فن آوري نانو م یتوان کودهاي شیمیایی را طراحی و تولید نمود که در مقایسه با کودهاي مرسوم قادر به رهاسازي کنتر لشده ي آمونیوم و نیترات خود به گون هاي که نسب تهاي بالاتري از آمونیوم را در اختیار گیاه قرار دهند، باشند. این امر در نهایت منجر به بیشتر شدن عملکرد و افزایش تجمع مواد پروتئین دار در محصول خواهد شد. علاوه بر این شواهد فراوانی در ارتباط با وجود اثرات هم افزا بین برخی عناصر غذایی، خصوصاً زمانیکه این عناصر بطور همزمان در خاك مورد استفاده قرار م یگیرند و یا همراه با هم در نزدیکی مکا نهاي جذب روي سطح ریشه واقع م یشوند، موجود است. بعنوان مثال مشخص شده است که مصرف آمونیوم یا پتاسیم به دلیل کاهش نسبی اسیدیته ناحی هي استقرار ریشه، می تواند بطور قابل توجهی میزان دسترسی گیاه به آهن را خصوصا در خاك هاي آهکی افزایش دهد. (Choy et al., 2006).
البته تحقق مزایاي فیزیولوژیکی فوق تنها از طریق اعمال کنترل مناسب بر الگو و فرم شیمیایی آزادسازي عناصر از منبع کود امکا نپذیر خواهد بود. در این راستا، با بهره گیري از نانوکودهاي مرکبی که حاوي نیتروژن، فسفر، پتاسیم و عناصر کم مصرف هستند، به دلیل رهاسازي کنتر لشده و تدریجی عناصر غذایی و همچنین فراهمی نسبت هاي مطلوب آمونیوم به نیترات در خاك، می توان به بهترین نتایج مورد انتظار دست یافت. (Wurth, 2007).
نانوکود کلاته آهن
به منظور افزايش توليد محصولات كشاورزي در واحد سطح، عمليات زراعي متعددي نظير مصرف كودهاي شيميايي صورت مي‌گيرد. نتيجه اين فعاليت‌ها طي سال‌هاي اخير بحران آلودگي‌هاي محيط زيست و به ويژه آلودگي منابع خاك و آب بوده كه زنجيره‌وار به منابع غذايي انسان‌ها راه يافته و سلامت جامعه بشري را مورد تهديد قرار داده است. به اين منظور تلاش‌هاي گسترده‌اي با هدف يافتن راهكارهاي مناسب براي بهبود كيفيت خاك، محصولات كشاورزي و حذف آلاينده‌ها آغاز شده است.كاهش اين مخاطرات زيست محيطي همگام با افزايش عملكرد گياهان زراعي نيازمند به كارگيري تكنيك‌هاي نوين زراعي است(Omidi et al., 2010). یکی از این تکنیک‌ها استفاده از کودهای طبیعی و یا کودهای سنتتیک با بنیان آلی است. که اثرات تخریب زیست محیطی را ندارند. در مطالعات انجام شده استفاده از کود دامی در خاک‌های فقیر توانسته بود عملکرد محصول را به میزان قابل توجهی بالا ببرد(کریمی و همکاران، 2001). این نوع کودها بیشتر عناصر ماکرو را در اختیار گیاهان قرار میدهند. نانوکود آلي کلاته آهن خضراء داراي بنيان يا کمپلکسي پايدار و قوي است که در بازه 11>pH>3 يعني بالاتر از استاندارد ملي ايران (3/8=pH)، 9% آهن محلول در آب را در اختيار گياهان قرار ميدهد.
تفاوت اصلی فناوری نانو با فناوری های دیگر در مقیاس مواد و ساختار هایی است که در این فناوری مورد استفاده قرار می گیرند. نانو پودر ها مخلوطی از ذره ها با ابعادی بین 1 تا 10 نانو متر هستند. از مهمترین کاربرد های فناوری نانو در زمینه ها و گرایش های مختلف کشاورزی در بخش آب و خاک، استفاده از نانو کود ها برای تغذیه گیاهان می باشد (رضایی و همکاران 1388).
روند افزايش توليد باعث برداشت بيشتر عناصر از خاک‌ها مي‌شود که اگر به تامين اين عناصر در خاک توجه نشود، در کوتاه مدت خاک مزرعه فقير از عناصر غذايي گشته و به تبع آن با کاهش توليد و کيفيت روبرو خواهيم شد. آهن نیز به عنوان یکی ازمهمترین ریز مغذی ها، از عناصر فراوان در خاک است که ترکيبات آن حدود 5% وزن پوسته زمين را فراگرفته است. علي رغم اين مقدار فراوان، به دليل غيرقابل دسترس بودن آن براي گياهان کمبود آن معمول مي‌باشد. اکثر مقدار آهن موجود به صورت عناصر غيرقابل حل مي‌باشند. تنها مقدار بسيار کمي از آهن به صورت قابل حل مي‌باشند. که به pH بستگي دارد.
آهن یکی از عناصر ضروری اما کم مصرف و کم تحرک است. گیاهان در بین همه ی ریز مغذی ها، بیشترین نیاز را به آهن دارند (Taiz and Ziger, 2002). ترکیبات کلاته آهن بهترین راه حل برای برطرف کردن کلروز آهن در همه خاک ها و به خصوص خاک های قلیایی بوده و می توانند شدیدترین مشکلات تغذیه ای گیاهان را علاج نمایند. نانو کود کلات آهن دارای کمپلکس منحصر به فردی می باشد و این نانو کمپلکس دارای 9 درصد آهن محلول درآب در بازه 11 3 < pH < می باشد. مکمل های روی و منگنز در این کود نقش خاص خود را ایفا می کنند(پرداختی وهمکاران، 1385).
منابع:
اصفهانی، م. صدر زاده، س. م. کاووسی، م. دباغ محمدی نسب، ع،1384.بررسی مقادیر نیتروژن و پتاسیم بر عملکرد، اجزای عملکرد و رشد برنج رقم خزر. مجله علوم زراعی ایران. جلد هفتم، ش 3. ص: 240-226.
آلی ج.، خلیلی م.، و سلیمانی، ر. (1386). "ارزیابی اثر کم آبیاری بر روی مراحل مختلف رشد ذرت دانه ای در منطقه میاندوب". نهمین سمینار آبیاری و زهکشی، 504 صفحه.
برمکی، س. مدرس ثانوی، م. مهدی زاده، و. 1389. کاربرد فناوری نانو در راستای مصرف بهینه کودهای شیمیایی با تاکید بر نانو کودها. اولین کنگره چالش های کودی.12-10 اسفند. تهران.
بقایی، ن.، کشاورز، ن و نظران، م. 1390. بررسی اثر نانو کود کلاته آهن خضراء بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج (رقم شیرودی). اولین همایش ملی مباحث نوین در کشاورزی. آبان 1390.
پرنده، ه.، پیوندی، م و میرزا، م. 1390. مقایسه تاثیر نانو کود کلات آهن وکود کلات آهن بر میزان پروتئین گیاه ریحان. اولین همایش ملی مباحث نوین در کشاورزی. آبان 1390.
تایز، ل. ،زایگر، ا. 2002. فیزیولوژی گیاهی.خانه زیست شناسی(ویرایش سوم) ،تهران،780 صفحه.
حبیبی، م و زمانی، م. 1382. آفات و بیماری های ذرت در ایران و مدیریت تلفیقی آنها. علوم و فنون کشاورزی، دوره 5، شماره 15، صص 45-52.
خلج، حميده. رزازي، عارفه. نظران، محمد حسن. لبافي حسين آبادي، محمدرضا. بهشتي، بنفشه. (1388). مقايسه کارايي يک نانو کود آلي کلاته آهن توليد داخل با يک نمونه کود خارجي بر ماندگاري و خصوصيات کيفي خيار گلخانه‌اي. دومین همایش ملی کاربرد نانو تکنولوژی در کشاورزی. موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر،کرج.16- 15 مهر ماه.
رزازی، ع. لبافی، م. ر. مهرابی. ز. نظران، م. ح و خلج، ح .1389. تاثیر نانو کود کلاته آهن بر عملکرد زعفران. یازدهمین کنگره زراعت و اصلاح نباتات. دانشگاه شهید بهشتی 4-2 مرداد ماه.
رشيدي، ش.، (1384)." بررسي اثر تنش خشكي در مراحل مختلف رشد و سطوح مختلف كود نيتروژن بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت TC 647 در شرايط آب و هوايي خوزستان". پايان نامه كارشناسي ارشد زراعت، دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان.
رضایی، ر.، حسینی،س. م.، شعبانعلی فمی، ح. و صفا، ل.، 1388. شناسایی و تحلیل موانع توسعه ی فناوری نانو در بخش کشاورزی ایران از دیدگاه محققان. فصلنامه علمی-پژوهشی سیاست علم و فناوری، 2(1): 17 – 26.
ستاری نجف آبادی، م. مينايي، س. شریف نسب، ه، صفری، م. ستاري نجف آبادي، ف. (1398). فیلمهای نانویی، راهکاری نوین در جهت حفظ و بهبود کیفیت نان حجیم. پنجمین همایش ملی ایده های نو در کشاورزی. دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، 27 و 28 بهمن89.
صفیان، ن.، نادری، م.، شمس، م و دارخال، ه. 1390. بررسي تغذیه برگی عناصر میکرو بر رشد و عملکرد ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 302 در منطقه اصفهان. اولین همایش ملی مباحث نوین در کشاورزی. آبان 1390.
ضيائيان، ع. (1382). استفاده از عناصر كم مصرف در كشاورزي. چاپ نشر آموزش كشاورزي. 207 صفحه.
کریمی، ه و نعمت الهی، م. 1385. كاربردهاي فناوري نانو درجهت مصرف بهينه سموم و كودهاي شيميايي كشاورزي. اولين كنفرانس فناوري نانو در محيط زيست. 9 صفحه.
کشاورز، ن.، بقایی، ن و غفاری، م. 1390. بررسي اثر محلول پاشي نانو كود آلي كلاته آهن بر خصوصيات كمي و كيفي گندم ديم. همايش ملي دستاوردهاي نوين در زراعت. 6 صفحه.
Bauder. T. 2002. Best management Practices for Colorado Corn. Colorado State University Site published. 12 pp.
Bozorgi, H. 2012. Study effects of nitrogen fertilizer management under nano iron chelate foliar spraying on yield and yield components of eggplant (Solanum melongena L.). ARPN Journal of Agricultural and Biological Science. VOL. 7, NO. 4, pp;233-237.
Cak Mak, I., Wolfgang, HP., and Bonnie, MC. (2010). Biofortification of durum wheat with zinc and iron. Cereal Chemistry, 87(1): 10-20.
Cui, H., C. Sun, Q. Liu, J. Jiang, and W. Gu. 2006. Applications of Nanotechnology in Agrochemical Formulation, Perspectives, Challenges and Strategies. P. 1-6. Institute of Environment and Sustainable Development in Agriculture. Chinese Academy of Agricultural Sciences. Beijing. China.
Harris, D., and Rashid, A. (2007). On- farm seed priming with zinc sulpHate solution a cost effective way to increase the maize yields of resource poor farmers. Field Crops Research, 102:119-127.
Kamira. G. 2004. Application of micronutrients pros and corn of the different application strategies. IFA. International Symposium on micronutrient. New Delhi. India.13 pp.
Karimi G, Hosseinzadeh H, Khaleghpanah P. 2001. Study of antidepressant effect of aqueous and ethanolic extract of Crocus sativus in mice. Irn. J.Basic Med. Sci. 4: 11 - 15.
Mariotti, M., Ercoli, L., and Masoni, A.(1996). Spectral properties of iron deficient corn and sunflower leaves. Remote sensing of Environment, 58(3): 282-288.
Monreal, C.M. 2010. Nanofertilizers for Increased N and P Use Efficiencies by Crops. p. 12- 13. In summary of information currently provided to MRI concerning applications for Round 5 of the Ontario Research Fund-Research Excellence program.
Omidi, H., Golzad, a., Torabi, H and Fatokian, M. H. 2010. Effect of bio and chemical fertilizer on quality and quantity of saffron. Medicinal plant J. 2-88.
Shaviv, A. 2005. Controlled Release of Fertilizers. IFA International Workshop on Enhanced-Efficiency Fertilizers, 28-30 June 2005, Frankfurt, Germany.
Wurth, B. 2007. Emissions of engineered and unintentionally produced nanoparticles to the soil. Diploma thesis. ETH Zurich Department of Environmental Sciences. Switzerland.