دانلود نمونه سوالات تستی درس 4 عربی 2 یازدهم (docx) 6 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 6 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
پرسش های چهار گزینه ای درس چهار (عربی یازدهم)
1ـ عَیِّن الصحیحَ فی الترجمة :
«للکلامِ آدابٌ یَجِبُ عَلَی المتکلّم أن یَعْمَلَ بِها و یَدْعو المخاطبینَ الی العمل الصّالح و أن لایُجادِلَهم بِتَعَنُّتٍ.»
الف) گوینده باید به آداب سخن گفتن عمل کند و مخاطبان را به کارهای شایسته دعوت کند و با آنها سرزنش آمیز رفتار نکند.
ب) حرف زدن باید با ادب باشد و متکلم به آن عمل کند و با کاری شایسته مخاطبین خود را فراخواند و به قصد مچ گیری با هم گفت و گو نکنند.
ج) برای کلام آدابی هست و گوینده طبق آن رفتار میکند و با رفتار شایسته دیگران را مخاطب قرار می دهد و با مچ گیری با هم ستیز نمی کنند.
د) سخن گفتن آدابی دارد که گوینده باید به آن عمل کند و مخاطبان را به کار نیک فراخواند و به قصد مچ گیری با آنها گفت و گو نکند.
2ـ عَیِّن الصحیحَ فی الترجمة:
«اُدْعُ الی سبیلِ ربِّکَ بالموعِظَةِ الحَسَنَةِ.»
الف) با پندهای نیکویی به سوی پروردگار دعوت کردم.
ب) با اندرز نیکو به راه پروردگارت فرا می خوانم.
ج) حتما با اندرز های نیک به سوی پروردگار دعوت کن.
د) با پند و اندرز نیکو به راه پروردگارت فرا بخوان.
3ـ عَیِّن الترجمة الصحیحة: «جادِلْهُم بالّتی هی أَحْسَن»
الف) به روشی نیکو ستیز کن. ب) با آنها به صورتی که بهترین است گفتگو کرد.
ج) آنها با روشی که نیکوتر است مجادله کردند. د) با آنها به روشی که نیکوتر است گفتگو کن.
4ـ عَیِّن الترجمة الصحیحة:
الف) کلِّمِ الناسَ علیٰ قدر عقولِهم: مردم به اندازه عقلشان سخن گفتن.
ب) لاتَقْفُ ما لیسَ لکَ به علمٌ: از آن چه که برایت نسبت به آن علم نیست پیروی نمی کنی.
ج) عَوِّدْ لسانکَ لینَ الکلام: عادت کن سخن نرم بر زبان بیاوری.
د) اِتَّقوا مواضِعَ التُّهم: از جایگاه های تهمت ها بپرهیزید.
5 ـ عَیِّن الترجمة الصحیح:
الف) المتکلِّم یُعْرَفُ بِکَلامِه : گوینده را با سخنانش می شناسند.
۲)ب) یَجِب أن یکونَ کلامُکَ لَیناً و علیٰ قدر عقول المستمعینَ : سخنت باید نرم باشد و به اندازه عقل های گوش دهندگان باشد.
ج) قدرةُ الکلامِ أَقویٰ مِنَ السِّلاح : قدرت سخن از قوی ترین سلاح ها است.
د) تَکَلَّم حَتّی أَراک : از وقتی تو را دیدم حرف میزنی.
6 ـ عَیِّن الترجمة الصحیحة:
«یَجِبُ عَلَینا الإجتناب عن ذکر الأَقوال الّتی فیها إحتمالُ الکِذب»:
الف) بر ما واجب است دور شدن از حرف هایی که احتمال کذب آن میرود.
ب) ما باید دور شویم از بیان سخنانی که احتمالا دروغ است.
ج) واجب است که از گفتن سخن دروغ و کذب محض اجتناب کنیم.
د) باید از گفتن سخنانی که در آن احتمال دروغ است دوری کنیم.
7ـ عَیِّن الصَّحیح فی المفردات:
الف) اُدْعُ: فرا میخوانم ب) التُهَم: تهمت
ج) عَوَّدَ: عادت کرد د) لاتَقْفُ: پیروی نکن
8 ـ عَیِّن الصحیح فی المفردات:
الف) قِلَّة: کمی ب) الزَّلَل: لغزید
ج) لَیِّن: نرمی د) لایُسْمَعُ: گوش داده نمی شود
9ـ عَیِّن الخطأ فی المفردات:
الف) بَرنامِج: برنامه ها ب) فُحْش: گفتار و کردار زشت
ج) مُرّ: تلخ د) جَرَّ: کشید
10ـ عَیِّن الصحیح علی حسب الحقیقة و الواقع:
الف) قدرة الکلام تکون اَقوی مِن السلاح دائماً.
ب) مَن خاف النّاس مِن لسانِه فهو قویٌّ.
ج) یُعْرَفُ الإنسانُ عندما یَعْمَلُ عملاً فقط لا عندما یَتَکَلَّمُ.
د) یجب علینا اَن نَخافَ مَواضِعَ التُّهَم دائماً.
11ـ عَیِّن الصّحیح علی حَسَبِ الحقیقة و الواقع:
الف) یَجِبُ علینا أن نَتَکَلَّمَ ما لیس لنا به علم.
ب) یستطیع الإنسانُ قد یُعَوِّدَ لسانَه لینَ الکلام.
ج) علینا اَن نَتَکَلَّم الناسَ علی قدر قلوبهم.
د) مِن آدابِ الکلامِ قِلَّته.
12ـ عَیِّن الصّحیح علی حَسَبِ الحقیقة و الواقع:
الف) المَرءُ مخبوءٌ وراءَ عقله.
ب) عندما یَکون الکلامُ اَقلَّ مِن عقولِ المُسْتَمِعینَ یَکْسِبُ مَودَّتهم جدّاً.
ج) لایَجِبُ علیَ المَرءِ أَن یکونَ عاملاً بمایقول.
د) خیرُ الکلامِ ماقَلَّ و دَلَّ.
13ـ عَیِّن الصّحیحَ علی حَسَبِ قواعِدِ التّرجمة: «رأیْت طفلاً یَمشی بسرعةٍ»
الف) دیدم کودکی سریع راه میرود. ب) کودک به سرعت راه می رفت و مرا دید.
ج) کودک تا مرا دید سریع پیاده روی کرد. د) کودکی را دیدم که به سرعت راه می رفت.
۱۴ـ عَیِّن الصّحیح علی حَسَبِ قواعد التّرجمة: «اللّٰهم نَعوذُ بکَ مِن قلوبٍ لاتَخْشَعُ»
الف) خدایا از دل های بدون خشوع و فروتنی به تو پناه می بریم.
ب) خدایا به تو پناه بردیم از دلی که فروتن نمی شود.
ج) خدایا پناه برتو از دلهایی که خشوع ندارند.
د) خدایا به تو پناه می بریم از دلهایی که فروتنی نمی کنند.
۱۵ـ عیِّن الصّحیحَ علی حَسَبِ قواعِدِ التّرجمة: «أعطیتُ هدیّةً لأَمِّی بمناسبَةِ یوم الأم قد إشتریتها قبل قلیل.»
الف) هدیه روز مادر که به مادرم هدیه کردم مدتی قبل خریدم.
ب) هدیه ای که به مناسبت روز مادرم دادم قبلا خریده ام.
ج) هدیه روز مادر را کمی قبل خریده بودم.
د) هدیه ای به مناسبت روز مادر به مادرم دادم که کمی قبل آن را خریده بودم.
16ـ عَیِّن الصّحیحَ علی حَسَبِ قواعِدِ التّرجمةِ: «أُحِبُّ شباباً یجتهدون فی سبیل العلمِ.»
الف) جوانان تلاش کننده در راه علم را دوست دارم.
ب) جوانانی که در راه علم تلاش میکنند محبوب ترین هستند.
ج) جوانی که در راه علم تلاش و کوشش کند دوست داشتنی است.
د) جوانانی را دوست دارم که در راه علم تلاش کنند.
17ـ عین الصّحیحَ علی حَسَبِ قواعِدِ التّرجمة: «کُنْتُ أَبْحَثُ عن کتابِ یُناسِبُ ثَمنُه قَدرَه.»
الف) کتاب مناسب باارزشی جستجو می کردم.
ب) در جستجوی کتابی بودم که قیمت مناسب با ارزشش داشته باشد.
ج) درباره یک کتاب باارزش بحث می کردم که قیمتش مناسب بود.
د) دنبال کتابی می گشتم که قیمتش با ارزشش متناسب باشد.
18ـ عَیِّن الخطأ فی نوع الأَفعال التی تحتها خطّ:
الف) تَکَلَّموا تُعْرَفوا: مضارع ب) مَن خافَ النّاسُ مِن لسانِه فهو من اَهْلِ الجنّة: ماضی
ج) لاتَقْفُ ما لیس لکَ به علمٌ: مضارع منفی د) فَکِّرْ ثُمَّ تَکَلَّمْ تَسْلَمْ مِنَ الزلل:مضارع
۱۹ـ عَیِّن فعل یَمکن أن یکون ماضیاً أَو أمر:
الف) کَلِّم ب) تَکَلَّموا
ج) سافَروا د) اُدْعُ
20ـ عین فعلا من الأفعال التی تحتها خطٌ لانترجمه بشکل(مضارع التزامی):
الف) تَکَلَّم حتّی أَراکَ. ب) وَجَدْتُ برنامجَ یُساعِدُنی علی تعلّم العربیّه.
ج) عَلَینا أَن لانَجْرَحَ الآخرین. د) یُعْجبنی عیدٌ یَفْرَحُ فیه الفقراءِ.
۲۱ـ عَیِّن عبارةً فیها تکونُ الآیةُ أو الحدیثُ مناسبةً للتّوضیحات التّالیه علی الترتیب:
«قُدرةُ الکلام أَقوی مِنَ السِّلاح، مِن آداب الکلام قِلَّتَهُ، رُبَّ کلامٍ یَجْلِبُ لکَ المَشاکِل.»
الف) الکلام یَجُرُّ الکلام تَکَلَّم حتّی أَراکَ، فَکِّر ثُمَّ تَکَلَّمْ تَسْلَمْ مِنَ الزَّلَل.
ب) خیر الکلام ماقَلَّ و دَلَّ، کَلِّم النّاسَ علی قدر عقولهم، اتّقوا مواضِعَ التُّهَم.
ج) رُبَّ کلامٍ کالحُسامِ، خیر الکلام ما قَلَّ و دَلَّ، فَکِّرْ ثُمَّ تَکَلَّم تَسْلَمْ مِن الزَّلَل.
د) مَن خافَ النّاس مِن لسانِه فَهُوَ مِن أهل النّار، خیر الکلامِ ما قَلَّ و دَلَّ، الکلامُ یَجُرُّ الکلامِ.
22ـ عَیِّن الصّحیحَ فی إملاءِ الفراغ حَسَبَ الأحادیثِ أو الآیاتِ:
الف) یا ایّها الذّین آمَنوا قولوا قولاً..........................«شدیداً».
ب) اُدْعُ الیٰ سبیلِ رَبِّکَ و جادِلْهُم بالّتی هی...........................«حَسَنٌ».
ج) الکلامُ..................... الکلامَ«لایَجُرُّ».
د) إنَّ المرءَ....................... تحتَ لِسانِه«مَخبوءٌ».
23ـ عَیِّن الصّحیحَ فی إملاءِ الفراغِ حَسَبَ الأحادیثِ أو الآیات :
الف) إنَّ مِنْ شَرِّ عباد اللّٰهِ مَنْ تُکْرَهُ مُجالَسَتهُ لِ.....................ه«مَخْبوءٌ».
ب) قُلِ الحَقِّ و إنْ کانَ......................«حُلْواً».
ج) لاتَقُلْ ما لاتَعْلَمُ بل لاتَقُلْ...................... ما تَعْلَمُ«بعض».
د) لاتُحَدِّثْ بما.................... تکذیبَهُ«تخافُ».
24ـ عَیِّن الصّحیحَ فی المَحلِّ الإعرابی:
الف) جادِلْهم بالتی هی أحسنُ.«خبر» ب) اِنَّ المرءَ مَخْبوءٌ تحتَ لِسانِه.«جار و مجرور»
ج) قُلِ الحَقَّ و إنْ کانَ مُرّاً.«مفعول» د) أَتقی النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ.«فاعل»
25ـ عَیِّن عبارةً لیس فیها الفعلُ المجهول:
الف) المتکلم یُعْرَفُ بکلامه. ب) یَجِبُ أَن یُسَلَّم قبلَ التَکَلُّمِ.
ج) رُبَّ تُجْلَبُ المشاکلُ عن طریقِ الکَلامِ. د) لاتُحَدِّث بما تخافُ تکذیبَه.
26ـ عیِّن الخطأ فی المَکتوب:
الف) الرِّیاحُ خَرَّبَتْ بیتاً جنبَ شاطیءِ البحرِ.«مبتدا-مضاف الیه»
ب) سافَرْتُ الی قریةٍ شاهَدْتُ صورتها ایّامَ صِغَری.«جار و مجرور- مضاف الیه»
ج) الکلامُ یَجُرُّ الکلامَ.«مبتدا-مفعول»
د) إرضاءُ الناسِ غایةٌ لاتُدْرَکُ.«مبتدا-خبر»
27ـ عَیِّن الخطأ فی الجمعِ:
الف) حَفْلَة- حَفَلات ب) إبن- أَبناءِ ج) کبیرة- کبائِر د) إعصار- أَعاصیر
۲۸ـ عَیِّن ما یختلف نوعه عن البقیه:
الف) أَزهار ب) أساور ج) إعصار د) إخوان
۲۹ـ عَیِّن ما یُمکن أن یکونَ الفعل أو المصدر:
الف) تعلیم ب) مُشاهَدَة ج) إستخراج د) تفکّر
30ـ عَیِّن الصحیحَ فی معنی المفردات علی الترتیب « أَلفانِ- تَعلیم- مُعَمَّرة- مُزارِع- إعصار- حاسوب » :
الف) دویست- یاد دادن- عمر کننده- مزرعه ها- طوفان ها- ماشین حساب.
ب) دو هزار- یاد گرفتن- عمران و آبادانی- کشاورز- طوفان- کامپیوتر.
ج) دویست- آموختن- تعمیر کردن- مزرعه- باد های تند- ماشین حساب.
د) دو هزار- یاد دادن- کهنسال- کشاورز- گردباد- رایانه.
31ـ عَیِّن ما لیس فیه مفعول:
الف) الکتابُ صدیقٌ یُنْقِذُکَ مِن مصیبةٍ.
ب) یُعْجِبُنی عیدٌ یَفْرَحُ الفقراءِ.
ج) إنَّ مِن شَرِّ عبادِ اللّٰهِ مَن تُکْرَهُ مُجالَسَتُه لِفُحشِه.
د) کَلِّمِ النّاسَ علیٰ قدرِ عقولِهم.
۳۲ـ عَیِّن ما یکون غریباً فی هذه المجموعة:
الف) قِشر ب) لُبّ ج) غاز د) نویٰ
33ـ عیِّن ما یکونُ غریباً فی هذه المجموعة:
الف) فستان ب) قمیص ج) سِروال د) سِوار
34ـ عیِّن فعلاً من الأفعال التی تَحتَها خطٌ یَختلفُ عن البقیةِ نوعُه:
الف) تَکلَّم حتی أراک. ب) اُدْعُ الی سبیل رَبِّکَ.
ج) قولوا قولاً سدیداً. د) الطلّابُ إتَّقوا مواضِعَ التُّهم0