تحقیق بررسی ساختار و سیر تحول نمایش و نمایشگری در كردستان- (docx) 81 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 81 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
در سالهای ابتدای مشروطیت از دو برادر به نامهای نریمان و فریمان نام می‌برند كه این دو در فصلهای مختلف سال به كارهای تقلید دست می‌زدند مثلاً در روزهای نخست بهار و عید نوروز، این دو با هیئت و لباسهای مخصوص در حین عبور از بازار و محله‌ها به خواندن شعر و وصف بهار می‌پرداختند گاهی این كار همراه با سازی محلی انجام می‌گرفت. این دو هنگام عبور از بازار و محله‌ها مژده نوروز می‌دادند و از آمدن بهار شادی می‌كردند و بازیهائی در جهت تشویق مردم به آمدن عید اجرا می‌نمودند.
گاهی نیز یكی از آنها لباس سفید به تن می‌كرده و دیگری جامه‌ای سبز رنگ، و رو در روی هم رجز خوانی می‌كردند. رنگ لباس این دو تمثیل هایی از زمستان و بهار بود. آنكه جامه سفید به تن داشته، یعنی زمستان، شرح سختی‌ها و اتفاقاتی كه به همراه زمستان و سرما بر او گذشته بازگو می‌كرده و دیگری با جامه سبز رنگ از طراوات و تازگی و آنچه به ارمغان خواهد آورد داد سخن می‌داده. آنگاه پس از كشمكش تن به تن، بهار زمستان را مغلوب می‌كرد و پیروز بر جای می‌ماند.
از بازیهای دیگری كه به این دو برادر اشاره شده، مراسمی بنام عمركشان است كه هر سال در دهم ربیع الاول یعنی روز فوت عمر خلیفه دوم برگزار می‌كرده‌اند این قبیل مراسم غالباً در محلات شیعه نشین كرمانشاه برگزار می‌شده و محتوای آنها اسطوره غضب بوده كه بازمانده از مراسم مغ كشی (مگا فونیا) در ایران باستان است.
بازی دیگری كه سالخوردگان به خاطر دارند، بازی ای است شبیه میر نوروزی ( توضیح كامل در پایان مقاله) و حاكم یك شبه و آن به این صورت بوده كه در جلو (حسینیه معاون الملك) - واقع در بخش دوم كرمانشاه جنب رودخانه آبشوران - كه محوطه‌ای وسیع داشت، تخت و صندلی می‌گذاشتند و یك رهگذر را كه عموماً یك كرد روستایی بود بدون آمادگی قبلی برای احراز مقام حكومت انتخاب می‌نمودند سپس، لباسهای مندرس و تكه‌های استخوان به همراه خرمهره هایی به او می‌آویختند و او را به عنوان حاكم موقت بر صندلی و بارگاهی قرار می‌دادند او به جای پادشاه یا حاكم واقعی حكمهایی مسخره صادر می‌كرد، این فرمانها اگر چه غیر منطقی بودند اما برای تماشاگران خالی از تفریح نبود. نكته قابل توجه در این نوع بازیها اشاره به ظلم و جور حكام و عدالت خواهی مردم و اینكه حكومتها دارای قدرت لایزال و ابدی نیستند بود.