پاورپوینت ایمنی هومورال (pptx) 14 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 14 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
ایمنی هومورال به واسطه آنتی بادی های ترشحی صورت می گیرد و عملکرد فیزیولوژیک آن، دفاع در مقابل میکروب های خارج سلولی و توکسین های میکروبی است. این نوع ایمنی متفاوت از ایمنی سلولی است که به عنوان بازوی دیگر سیستم ایمنی اکتسابی و به واسطه لنفوسیت های T در جهت حذف میکروب هایی که سلول های میزبان را آلوده کرده و در آن ها زندگی می کنند، عمل میکند.
پاسخ های ایمنی هومورال
فعال شدن سلول های B منجر به تکثیر و تمایز آنها به پلاسما سل های ترشح کننده آنتی بادی و سلول های خاطره می شود.
پاسخ های ایمنی هومورال به واسطه شناسایی آنتی ژن ها توسط لنفوسیت های B اختصاصی در اندام های لنفاوی ثانویه آغاز می شود. آنتی ژن به IgM و IgD غشایی موجود بر سطح سلول های B بالغ و بکر متصل شده و سیگنال های لازم برای تکثیر و تمایز آنها به پلاسماسل ها را فراهم می آورند.
پاسخ های آنتی بادی بسته به ماهیت آنتی ژن و درگیری سلول های T کمکی، وابسته به T و غیر وابسته به T می باشند.
پاسخ ها به آنتی ژن های پروتئینی، نیازمند کمک سلول T می باشند، بنابراین این آنتی ژن ها وابسته به T نامیده می شوند.
لنفوسیت های T کمکی، تولید آنتی بادی ها توسط لنفوسیت های B را تحریک یا به آن کمک می کنند.
آنتی ژن های چند ظرفیتی با شاخص های تکرارشونده مثل پلی ساکاریدها، می توانند سلول های B را بدون کمک سلول T فعال کنند. این آنتی ژن ها غیر وابسته به T نامیده می شوند.
پاسخ های ایمنی هومورال
فعال شدن سلول های B باشناسایی اختصاصی آنتی ژن ها توسط گیرنده های Ig سطحی سلول ها، آغاز می شود.
آنتی ژن و دیگر محرک ها، شامل سلول های T کمکی، تکثیر و تمایز کلون های سلول B اختصاصی را تحریک می کنند. اختلاف این کلون ممکن است به پلاسماسل هایی تمایز یابند که IgM یا ایزوتایپ های دیگر(مثل IgG) را تولید کنند و یا ممکن است به عنوان سلول خاطره باقی بمانند.
پاسخ های ایمنی هومورال
زیر گروه های مجزای سلول های B ترجیحا به انواع مختلف آنتی ژن ها پاسخ می دهند.
سلول های B فولیکولی در اندام های لنفاوی محیطی عمدتا پاسخ های آنتی بادی به آنتی ژن های پروتئینی ( که نیاز به همکاری سلول های T کمکی دارند) را ایجاد می کنند.
سلول های B ناحیه مارژینال در طحال و سایر بافت های لنفاوی، و سلول های B-1 در بافت های مخاطی و صفاق، آنتی ژن های چندظرفیتی مثل پلی ساکارید های حمل شده توسط خون را می شناسند و در درجه اول پاسخ آنتی بادی مستقل از سلول T را آغاز می کنند.
پاسخ های آنتی بادی اولیه و ثانویه به آنتی ژن های پروتئینی از نظر کیفی و کمی متفاوت هستند.
پاسخ های اولیه از فعال شدن سلول های B که قبلا تحریک نشده اند به وجود می آیند، درحالیکه پاسخ های ثانویه به دلیل تحریک کلون های گسترش یافته سلول های B خاطره ایجاد می شوند. پس پاسخ های ثانویه سریعتر از پاسخ های اولیه اند و مقدار بیشتری آنتی بادی در پاسخ های ثانویه ایجاد می شوند.
شناسایی آنتی ژن و فعال شدن سلول B القاشده با آنتی ژن
به دام انداختن آنتی ژن و عرضه آن به سلول های B
-آنتی ژن ممکن است از چند طریق در اندام های لنفاوی به سلول های B تحویل داده شوند:
-بیشتر آنتی ژن های از محل های بافتی توسط عروق لنفاوی منتقل می شوند.
-ماکروفاژهای سینوس زیرکپسولی، میکروب های بزرگ و کمپلکس های آنتی ژن-آنتی بادی را به دام می اندازند و این هارا به فولیکول ها تحویل می دهند.
-بسیاری از آنتی ژن ها که از طریق عروق لنفاوی آوران به غده لنفاوی وارد می شوند، توسط ماکروفاژهای زیرکپسولی برداشته نمی شوند وبه دلیل بزرگ بودن، نمی توانند وارد مجاری گردند.این آنتی ژن ها توسط زیرگروهی از سلول های دندریتیک مستقر برداشته می شوند.
-آنتی ژن ها در کمپلکس های ایمنی ممکن است به گیرنده های کمپلمان بر روی سلول های B ناحیه مارژینال متصل می شوند.
-آنتی ژن های پلی ساکاریدی می توانند توسط ماکروفاژ های ناحیه مارژینال فولیکول های لنفاوی برداشته شوند.
برای آغاز پاسخ های آنتی بادی، آنتی ژن ها باید برداشته شوند و به نواحی سلول B در اندام های لنفاوی محیطی(ثانویه) منتقل گردند. سپس آنتی ژن ها فرایند فعال شدن سلول B را آغاز می کنند که اغلب هماهنگ با دیگر سیگنال هایی که در طی پاسخ های ایمنی ذاتی تولید می شوند، کار می کنند.
شناسایی انتی ژن و فعال شدن سلول B القاشده با آنتی ژن
مسیرهای تحویل آنتی ژن به سلول های B فولیکولی
آنتی ژن های کوچک از طریق عروق لنفاوی آوران و مجاری به سلول های B در فولیکول ها تحویل داده می شوند و آنتی ژن های بزرگتر توسط ماکروفاژهای سینوس زیرکپسولی یا سلول های دندریتیک در مدولا به سلول های B در فولیکول تحویل داده می شوند.
شناسایی آنتی ژن و فعال شدن سلول B القا شده با آنتی ژن
فعال شدن سلول های B توسط آنتی ژن ها و دیگر سلول ها
- کمپلکس گیرنده آنتی ژن سلول B (BCR) در سلول های B بالغ از مولکول های Ig غشایی و پروتئین های مرتبط Iga و IgB تشکیل شده اند و دونقش کلیدی در فعال سازی سلول B بر عهده دارند.
اول: اتصال آنتی ژن به گیرنده، موجب انتقال سیگنال های بیوشیمیایی به سلول های B می شود که فرایند فعال شدن را آغاز می کنند.
دوم: گیرنده، آنتی ژن متصل شده را وارد وزیکول های آندوزومی می کند و اگر آنتی ژن پروتئینی باشد، به پپتیدهایی پردازش می شود که ممکن است برسطح سلول B برای شناسایی توسط سلول های T کمکی عرضه شوند.
شناسایی آنتی ژن و فعال شدن سلول B القا شده با آنتی ژن
فعال شدن سلول B توسط کمک گیرنده CR2/CD21 روی سلول های B تسهیل می شود که قطعات کمپلمان را که به طریق کووالان به آنتی ژن متصل هستند و یا بخشی از کمپلکس های ایمنی که حاوی آنتی ژن هستند را می شناسند.
برهمکنش انواع مختلف آنتی ژن ها(ساختارهای چندظرفیتی) با BCR، تکثیر و تمایز سلول B را به طرق مختلف آغاز می کند.
محصولات میکروبی هم فعال شدن سلول B را افزایش می دهند.