پاورپوینت بازی

پاورپوینت بازی (pptx) 28 اسلاید


دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 28 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

شروع بازی را می توان به گذشته های دور حتی از بدو پیدایش انسان نسبت داد ، در واقع بازی جزئی از زندگی انسان از بدو تولد تا مرگ است. چکیده : تعریف بازی : به هرگونه فعالیت جسمی یا ذهنی هدفداری که بصورت فردی یا گروهی انجام بپذیرد ، و موجب کسب لذت و اقناع نیازهای کودک شود بازی می گویند.بازی وسیله ی کسب تجربه های پرارزشی است که کودکان در خلال آن از جهت احساسی ، روانی و اجتماعی رشد میکنند . الگوهای رفتار آنان در بازی شکل میگیرد و این الگوها در سراسر عمر کودک سرمشقی مفید برای او خواهند شد. کودک به مدد بازی الگوهای درهم پیچیده ، بیشمار و ظریف زندگی آدمی را در می یابد ،  آنرا تجربه و تمرین میکند و رابطه ی میان این الگوها را میسنجد تا آنها را فراگیرد ، از آن جهت که ناگزیر است در بزرگسالی با آنها روبرو شود و در جامعه ی آدمیان زیست کند.دراین مقاله سعی شده است تا تاثیر بازی بر روی شخصیت کودکان مورد بررسی قرار بگیرد؛ وبه این نکته ی مهم توجه شود که اسباب بازی غذای روانی کودکان است، واز دیدگاه روانشناسان تمایل به بازی وداشتن اسباب بازی، یکی از نشانه های سلامت عقل، کنجکاوی وهوشیاری کودکان می باشد. مقدمه : باید دانست که انگیزه ی بازی در خود بازی است ، وقتی هدفی جز فعالیت لذت بخش و شادی آور و آزاد برای بازی در نظر بگیریم در واقع بازی را از ویژگی اصلی خود دور کرده ایم و از آن نوعی فعالیت خاص به شکل بازی ساخته ایم ، که دیگر بازی نیست. در هر کودکی انگیزه بازی و شیوه های بازی با کودکان دیگر متفاوت است. نگاه ودرک درست پدران و مادران و مربیان است که میتواند فضا و زمان و مکان بازی آزاد را برای کودک فراهم آورد. بازی برای کودکان قاعدتاّ ساده وبی اهمیت جلوه دادن مشکل هایی است که کودک تجربه میکند یعنی به کودک می آموزد آنچه به نظر وی مشکل می آمده بی اهمیت است ، و به سادگی می توان آنرا از پیش پای برداشت و بر آن مسلط شد. بازی وسیله ای است برای آنکه کودک به خوبی دریابد که با دنیای خارج از ذهن خود چگونه باید رابطه برقرار کند و راه خویشتن داری را عملاّ بشناسد. میلدردپارتن1930 میلادی و سایر روانشناسان در زمینه ی اینکه کودکان چگونه در بازیها با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند مطالعات و بررسی هایی انجام داده اند. طبقه بندی زیر به طور تقریبی انواع گوناگون بازیهای اجتماعی را از دوران طفولیت تا زمان کودکی توصیف میکند ، اما به جزئیات سلسله مراتب رشد و پیشرفت کودک نمی پردازد. 1)   بازی انفرادی (بازی تک نفره) : کودک به تنهایی بازی می کند. 2)   بازی در نقش تماشاگر: کودک مشغول تماشای دیگر بچه ها شده ، اما به آنها ملحق نمی شود. 3)   بازی موازی: کودک در کنار کودکان دیگر ، اما با تأثیری جزئی بر بازی با آنها ارتباط دارد. 4)   بازی دورهمی :کودکان در کنار هم به فعالیت های مشترک مشغول هستند اما درباره بازی اعتقادات شخصی خود را دارند. 5)   بازی همکارانه:کودکان در زمینه های گوناگون با یکدیگر همکاری میکنند مثلاّ نقش های خود را درباره بخش هایی از بازی ابراز میکنند. پیشینه : شروع بازی را می توان به گذشته های دور حتی از بدو پیدایش انسان نسبت داد ، در واقع بازی جزئی از زندگی انسان از بدو تولد تا مرگ است. انسان از نظر زیستی نیاز به جنبش و حرکت دارد و بازی جزو مهم این جنبش و حرکت است. انسان برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیاز به تفکر دارد و بازی هم خمیر مایه ی تفکر است. تشکیل اجتماعات اولیه ی بشری شکل جدیدی از بازی را پدید آورد بازیهای گروهی بصورت بازیهای نمایشی از عبادت ارواح و پرستش اشیاء گرفته تا رقص شکار و رقص جنگ ، مجموعه ای از راههای برآوردن نیازهای جسمی و ذهنی افراد را فراهم گرداند ، خواه آنها را بازی بنامیم یا ننامیم. در ابتدا بازیچه ی بشر مواد خام طبیعی بود مثل یک قطعه سنگ. اما رشد ذهنی و اجتماعی انسان و تسلط پیش رونده او بر طبیعت امکان دستکاری در اشیاء طبیعی را به وجود آورد و از این زمان اشیاء به خواست انسان تغییر شکل دادند تا به بازی غنای بیشتری بخشیده شود. ابداع زبان برای انتقال اندیشه ها و تشکیل جوامع بزرگتر بشری به علت آسانتر شدن تبادل اطلاعات ، بدعت جدیدتری در بازی به وجود آورد و در واقع آغاز بازیهای خلاقانه تری است که نیاز به استفاده از زبان و کلمات برای انجام آنها ضروری است . تاثیر بازی بر رشد کودک : ارزشیابی صحیح بازیهای کودکان ، نیازمند مشاهده ی دقیق و منظم است. مطالعات بسیاری دراین زمینه صورت گرفته از جمله مری شریدان نشان داده که بازی سبب رشد و تکامل تدریجی کودکان میشود. در واقع بازی به رشد و پیشرفت کودکان کمک میکند. از جمله: 1-رشد جسمی     2-رشد ذهنی و شناختی      3-رشد اجتماعی   4-رشد عاطفی * بازی و رشد اجتماعی کودک :به وسیله ی بازی دنیای اجتماعی کودک گسترش پیدا میکند ، خلاقیت کودک بروز پیدا میکند، حس همکاری و همیاری کودک توسعه می یابد ، با رعایت اصول و مقرارت آشنا میشود ، همانند سازی با بزرگسالان را می آموزد ، رقابت را می آموزد و شکست را به طور واقعی تجربه میکند. قدرت ابراز وجود پیدا میکند و از ترس ، کمرویی و خجالت بیهوده رها میشود. * بازی و رشد عاطفی کودک : نیاز به برتری جویی در کودک ارضاء میشود ، موجب ابراز احساسات ، ترسها و نگرانی ها و خشم و نفرت او میشود. تمایل به جنگجویی و ستیز را کم میکند. برون نگری کودک را افزایش می دهد. * بازی و رشد جسمی کودک : موجب رشد هماهنگ اعضای مختلف بدن کودک میشود ، باعث تقویت حواس کودک میشود ، نیرو و انرژی بدن را به بهترین شکل مصرف میکند ، کودک از توانمندی های فکری و بدنی خود آگاه می شود. * بازی و رشد ذهنی کودک : بازی در یادگیری زبان و رشد هوشی کودک نقش بسزایی دارد ،کودک با مفاهیم ساخت ، فضا و شکل آشنا می شود – رفتارهای هوشمندانه ی کودک تقویت میشود (مثل بازی قایم باشک) موقعیت استفاده از قوه ی تخیل در کودک به وجود می آید (مثل خانه سازی) و زمینه های بهتری برای تفکر پیدا میکند. 1 – سن 2 – جنس 3 – محيط 4 - هوش عوامل موثر بر بازي

نظرات کاربران

نظرتان را ارسال کنید

captcha

فایل های دیگر این دسته