پاورپوینت درس مطالعات اجتماعی روستای ماخونیک (pptx) 19 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 19 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
به نام خدا
درس مطالعات اجتماعی
روستای ماخونیک
روستای ماخونیک در منطقه ماخونیک استان خراسان جنوبی و در نزدیکی مرز افغانستان واقع است و فقط ۳۰ دقیقه با آن فاصله دارد. این منطقه شامل ۱۲ روستا شامل ماخونیک، کفاز، چاپنسر، توتک، سفال بند، سولابست، لجونگ (سفلی و علیا)، کلاته بلوچ، دامدامه و میش نو، خارستو و جلارو است. روستای ماخونیک بزرگترین آنها و مرکز این منطقه به شمار میرود.این روستا یکی ازجاهای دیدنی بیرجند محسوب میشود که در دهستان دُرُح و در ۷۸ کیلومتر سربیشه و ۱۲۵ کیلومتری جنوب شرق بیرجند واقع است.
ماخونیک روستای شگفتانگیز و دورافتاده و پنهان در میان کوهها است. روستایی که به خاطر آداب و رسوم و فرهنگی که مردمان زحمت کش و مهربانش دارند، نهتنها در ایران بلکه در جهان نیز معروف شده است
از دیدنیهای این روستا سنگ سیاه یا سنگنگاره، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، منزل سرگردونی و نادر مرده اشاره کرد. یک برج سنگی در طبقات بالای روستا ساخته شده است؛ بهطوری که به اطراف روستا اشراف داشته باشد. از این برج جهت دیده بانی استفاده میکردند تا در صورت حمله احتمالی دشمن، به همه اهالی روستا اطلاع دهند
علت نامگذاری روستای ماخونیکگفته میشود که که در گذشته عدهای از مأموران دولتی به این روستا آمدند و ماخونیکیها به گرمی از آنها استقبال نکردند و با آنها برخورد سردی داشتند و آنها این نام را برای روستا انتخاب کردند. برخی وجود شکافی در کوه نزدیک روستا دلیل این نامگذاری میدانند که این شکاف ماده ماخونیک نام داشته و به مرور زمان به ماخونیک تغییر نام یافته است.
مردمان روستای ماخونیک چه کسانی هستند؟اهالی ماخونیک افغانهایی هستند که چندین قرن پیش به ایران مهاجرت کردند و با زبان فارسی و با لهجه خاص محل تکلم میکنند. این مردمان اهل تسنن و پیرو ابوحنیفه نعمان بن ثابت، از ائمه چهارگانه اهل سنت هستند و بسیار به آموزش مسائل دینی علاقهمنداند. بهطوری که در این روستا یک موسسه علوم قرآنی وجود دارد و در میان روستاهای منطقه مرکزیت دارد.
فرهنگ و آداب و رسوم روستای ماخونیک:
آداب و رسوم و باورهای مردمان ماخونیک بسیار جالب و شنیدنی است.
آنان حتی با وجود فقر و مشکلاتی که داشتهاند، حاضر به ترک روستا نمیشدند؛ هرچند که برای کارهای موقت و فصلی بهجای دیگر میرفتند که تعداد آنها بسیار کم بوده است.
در باورها و عقاید ماخونیکیها تجاوز و غارت اموال دیگران معنایی ندارد و مردمانی صلحطلب هستند که حتی شکار هم نمیکردند. بسیاری از آداب و رسوم نیز از نحوه قضاوت تا شیوه کشاورزی و از چگونگی تقسیم ارث تا بازیها، همگی از گذشتههای دور جریان داشته و اغلب آنها دست نخورده باقی مانده است.
زمینهای کشاورزی این روستا کوچک و مینیاتوری بود و رعایت عدالت و شراکت را بسیار رعایت میکردند؛ به گونهای که تا حتی یک دانه زردآلو را به چندین قسمت مساوی قسمت میکنند. گاهی سهم یک خانواده از درخت عناب تنها چهار دانه عناب در سال است. تا ۸۰ سال پیش نیز گندم را نمیشناختند و نان گندم نمیخوردند.
این مردمان تا همین ۵۰ سال پیش کارهای عادی و رایج را نیز انجام نمیدادند. مثلا چای نمینوشیدند، گوشت هم نمیخوردند و سیگار نیز نمیکشند و اینگونه کارها را گناه میدانستند. جالبتر آن که آنها تلویزیون نداشتند و به آن شیطان میگفتند و هرگز اجازه نمیدادند کودکانشان تلویزیون تماشا کنند تا جادو نشوند.
با قرنطینه کردن نیز آشنا بودند و چنانچه فردی بیمار میشد، او را به شکافی غار مانند در کوه میبردند و مداوا میکردند. با این نوع درمان، مردمان روستای ماخونیک بهدنبال این بودند که از سرایت بیماری به دیگر افراد خانواده جلوگیری شود.
خویشاوندی در بافت روستا بیتاثیر نبوده و بر اساس قوانین اجتماعی روستا، هر شخصی علاوه بر مالکیت خانه خود، مالک محدوده جلوی خانهاش نیز هست و به غیر از خانواده و اقوام نزدیک کسی حق ندارد در جلوی خانهاش خانهای بسازد.