پاورپوینت ساماندهی و هدایت نرخ بهره سیاستی در بانکداری مرکزی متعارف و تحلیل آن از منظر اسلامی (pptx) 19 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 19 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
عنوان: ساماندهی و هدایت نرخ بهره سیاستی در بانکداری مرکزی متعارف و تحلیل آن از منظر اسلامی
هدایت «نرخ بهره سیاستی» (Policy Rate) یکی از مهمترین سیاستهایی است که در نظریه سیاستگذاری پولی نوین مورد توجه محققین و کارشناسان قرار گرفته است.
به لحاظ تجربی و عملیاتی نیز در دهه اخیر، بانکهای مرکزی کشورهای گوناگون از این شیوه جهت کنترل تورم در سطوح هدفگذاری شده استفاده کردهاند.
۱ مقدمه
شیوه کار در عمل بدین صورت است که سیاستگذار پولی سطح مشخصی از نرخ تورم را به عنوان هدف تعیین کرده و از متغیر کلیدی نرخ بهره سیاستی، به عنوان واسطه، جهت دستیابی به هدف مذکور استفاده میکند. در این الگو، بانک مرکزی به جای آنکه از متغیرهای سنتی چون کلهای پولی و یا نرخ ارز جهت مدیریت نرخ رشد قیمتها استفاده کند، تمرکز خود را بر روی نرخ بهره سیاستی قرار میدهد.
دلیل این مسئله آن است که در حال حاضر، نرخ بهره سیاستی، بهترین و کاراترین ابزار سیاستی جهت هدایت تورم واقعی به سمت تورم هدفگذاری شده محسوب میشود؛ زیرا این ابزار از ویژگیهایی چون: مبتنی بودن بر بازار، شفافیت، مشاهدهپذیری، قابلیت اندازهگیری، کنترلپذیری و اثرگذاری بالا و سریع برخوردار است؛ که همگی آنها به افزایش قابلیت آن به منظور جهتدهی به نرخهای تورم کمک میکند.
۱ مقدمه
این تحقیق از جمله معدود پژوهشهایی است که به بررسی مسئله هدایت نرخ بهره سیاستی در الگوی متعارف سیاستگذاری پولی و تحلیل آن از منظر اسلامی میپردازد.
پس از این مقدمه، ابتدا به موضوعشناسی الگوی متعارف پرداخته شده، سپس ملاحظات استفاده از الگوی مذکور در چهارچوب اسلامی مورد بحث قرار میگیرد. بخش پایانی نیز به جمعبندی، نتیجهگیری و ارائه توصیه سیاستی خطاب به بانک مرکزی کشور اختصاص مییابد.
۱ مقدمه
در حال حاضر مهمترین ابزار یا متغیری که توسط اکثر بانکهای مرکزی جهان در کشورهای توسعه یافته (و حتی در حال توسعه) جهت سیاستگذاری پولی مورد استفاده واقع میشود، «نرخ بهره سیاستی» است.
در ادبیات علمی سیاست پولی، از این نرخ با تعابیر متفاوتی مانند: نرخ بهره شبانه، نرخ بهره بازار بین بانکی، نرخ بهره بازار پول و نرخ بهره کوتاهمدت یاد میشود.
نکته مهم در اینجا آن است که بانکهای مرکزی به طور مستقیم و دستوری نرخهای بهره را در بازارهای پول و سرمایه تعیین نمیکنند؛ بلکه با مدیریت عرضه و تقاضای ذخایر و اثرگذاری بر روی نرخ بهره سیاستی (قیمت ذخایر در سطح کلان)، به صورت غیرمستقیم به نرخهای بهره سایر بازارها علامت میدهند.
۲ موضوعشناسی الگوی متعارف استفاده از نرخ بهره سیاستی جهت سیاستگذاری پولی
بر خلاف سایر انواع نرخهای بهره اسناد خزانه دولتی، اوراق قرضه، سپردهها و تسهیلات بانکی، نرخ بهره سیاستی کارکرد «سیاستگذاری پولی» دارد.
نرخ بهره سیاستی نرخ مبنا یا پایه برای تمامی بازارهای مالی (شامل بازار پول، سرمایه، اوراق بهادار و بیمه) بوده و کارکرد «علامتدهی» (Signaling) دارد.
نرخ بهره سیاستی به شکل دادن «منحنی بازده» (Yield Curve) بازار پول کمک میکند. منحنی بازده، نرخ بهره بازار در طول زمان را نشان میدهد.
۲ موضوعشناسی الگوی متعارف استفاده از نرخ بهره سیاستی جهت سیاستگذاری پولی
سازوکار اعمال سیاستهای پولی با استفاده از نرخ بهره سیاستی بدین صورت است که بانک مرکزی ابتدا بر اساس پیشبینیهایی که دارد، تورم هدف خود در میانمدت را تعیین کرده و متناسب با آن، نرخ بهره هدف را استخراج کند.
با توجه به اینکه نرخ بهره بازاری بین نرخ بهره کف و سقف کریدور بازار بین بانکی قرار داشته و از طرفی نرخ بهره هدف بانک مرکزی نیز با توجه به اهداف نهایی (مانند کنترل تورم) مشخص گردیده است، لذا بانک مرکزی قادر خواهد بود با ورود در بازار بین بانکی و تحت تاثیر قرار دادن عرضه و تقاضای ذخایر در این بازار، نرخ بازاری را به نرخ هدف خود نزدیک کند.
دو ابزار اساسی بانک مرکزی جهت هدایت نرخ بهره سیاستی به سمت نرخ هدف عملیات بازار باز (open market operation) و تسهیلات قاعدهمند (standing facilities) هستند. تسهیلات قاعدهمند امکان قرضدهی و قرضگیری بانک مرکزی هستند که به تشکیل کریدور نرخ بهره در بازار بین بانکی کمک میکنند.
در واقع در شرایطی که نرخ بهره بازار بالاتر/پائینتر از نرخ بهره هدف باشد، بانک مرکزی میتواند نسبت به خرید/فروش اوراق بهادار در بازار بین بانکی اقدام نموده (عملیات بازار باز انبساطی/انقباضی) و با این کار عرضه ذخایر افزایش و نرخ بهره کاهش مییابد.
۲ موضوعشناسی الگوی متعارف استفاده از نرخ بهره سیاستی جهت سیاستگذاری پولی
۲ موضوعشناسی الگوی متعارف استفاده از نرخ بهره سیاستی جهت سیاستگذاری پولی
زمان