پاورپوینت اخوان المسلمین در خارج از مصر (pptx) 18 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 18 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا اخوان المسلمین در خارج از مصر تشکیل اخوان المسلمین سوریه اخوان المسلمین سوریه در شهر حلب بوسیله دکتر مصطفى السّباعى (دوست و هم دانشگاهی حسن البناء بنیانگذار اصلی جنبش اخوان المسلمین) به پیروى از اخوان المسلمین مصر و به منظور مقابله با اشغال سوریه از سوى فرانسه و سروسامان دادن به اوضاع نابسامان اقتصادى و رفع شکاف موجود بین جهان عرب از طریق احیاى اسلام به وجود آمد. همکاري اين جنبش در بازپس‌گيری فلسطين اشغالی با دنيای عرب معلول کوچ برخی رهبران و اعضای اخوان‌المسلمين مصر به سوريه، پس از انحلال اخوان مصر در سال 1954 م انشعاب در اخوان‌المسلمين سوريه پس از مرگ  سباعي و در زمان رهبري عصام العطار برخی معتقدند بودند ارشاد مردم و دولت، نتيجه‌ايی در پی ندارد -> راه جهاد علیه دولت عطار به عنوان فردی که به شدت به اصلاح معتقد بود، نمی‌توانست خشونت انقلابی را بپذيرد وي از محل تبعيد خود در آلمان از حافظ اسد به دليل ميانه‌روی ايدئولوژی حمايت کرد و اين موجب انشعاب در اخوان سوريه شد امين ياغان (يکن يا ياکان) که از انديشه‌های مروان حديد پيروی می‌کرد، با اين تصميم به مقابله پرداخت؛ زيرا وی معتقد بود که از راه‌های نظامی بايد به مقابله با دولت پرداخت گروهي از اهالي شمال سوريه، از ياغان حمايت کردند و مخالف سياست‌های عطار شدند -> گروه شمالی اخوان در مقابل گروهی به طرف‌داری از عطار پرداختند -> میانه‌روی دمشق گروه شمالی اخوان المسلمین سوریه گروه شمال در اوايل دهه هفتاد اقدامات خرابکارانه و تروريستي خود را شدت بخشيد در بهار 1979 به آستانه جنگ داخلی در شهرهای شمالی و مرکزی رسيد پس از فروکش کردن شورش، رهبران گروه‎های مختلف اخوان‎المسلمين، جبهه اسلامی يا ملی را در سوريه به وجود آوردند پس از گذشت يک ماه، خواستار ساقط کردن نظام سوريه و تبديل آن به نظامی دموکراتيک و آزادی‎بخش مبتنی بر مبانی اسلام شد سال 1982، زمانی که دامنه شورش گسترده‎تر شد و به شهر حمات رسيد، نيروهای افراطی جبهه وارد نبرد شدند و به مدت سه هفته در مقابل ارتش سوريه مقاومت کردند اما نتوانستند مقاومت کنند و شهر سقوط کرد عصام العطار به مخالفان ليبرال و سوسياليست پيوست تا ائتلافی ملی را برای آزادی سوريه تشکيل دهند گروه شمالی اخوان المسلمین سوریه عدنان عقله از این حرکت انتقاد کرد در پاسخ به اين انتقاد رهبران جبهه اسلامی او را کنار گذاشتند و سعيد حوي را به فرماندهی تشکيلات نظامی تعيين کردند در سال 1985 عدنان عقله پس از اعلام عفو عمومی تسلیم مقامات حکومتی شد از این به بعد رهبري اخوان شمال را امين ياغان، عدنان سعيد، شيخ عبدالفتاح ابوغده، سعيد حوی و عدنان سعدالدين بر عهده داشتند . عوامل گرايش اخوان سوريه به خشونت پس از کودتای 1963، اسلام‌گرايان سوری به تدريج به اقدامات جمعي خشونت‌بار روی آوردند 1. انحلال همه احزاب سياسی از سوی بعثی‌ها و پايان دادن به حيات پارلمانی در کشور؛ 2. مخالفت با طرح‌های وحدت‌گرايانه و پان‌عربيسم جمال عبدالناصر پس از 1958 3. مداخله نظامی 1975 سوريه در لبنان که به دنبال آن نيروهاي گوناگون فلسطينی و لبنانی، دمشق را به اتخاذ موضع ضد فلسطينی و بي‌اعتنايی در قبال محاصره اردوگاه فلسطينی متهم کردند؛ 4. اتخاذ سياست لائيک از سوي دولت بعث که در حذف اسلام به‌عنوان دين رسمی در قانون اساسي سوريه در 1976 تجلی يافت؛ 5. افزايش اقتدار سازمانی در رهبری اسلام‌گرايان با انتخاب عدنان سعدالدين به عنوان رهبر اخوان‌المسلمين در 1976 و تشکیل جبهه اسلامی سوريه بر اثر ائتلاف نيروهای مخالف اسلامی و چپ و ملی در 1980 6. وخيم شدن اوضاع اقتصادی سوريه بر اثر گسترش هزينه‌هاي ناشي از حضور ارتش سوريه در لبنان، کاهش کمک‌هاي عربی به سوريه و به دنبال آن بسته شدن خطوط لوله نفت عراق به مديترانه در 1978 که سالانه 136 ميليون دلار به سوريه زيان وارد مي‌کرد. سطح خشونت اقدام جمعي اسلامی در سوريه از سال 1983 به بعد در طول دهه 1990 رو به کاهش گذاشته و جنبش اسلامی سوريه در مقايسه با اواخر دهه 1970 و اوايل دهه 1980 تضعيف شده است . آتش زیر خاکستر اخوان در مارس 2012 میلادی جماعت اخوان مسلمین تلاش کرد با پیوستن به اقدامات مسلحانه و تشکیل گروه های مسلح وارد عرصه مبارزه با نظام سوریه از یک سو و دیگر گروه های مسلح تروریستی فعال در این کشور از جمله داعش شود سال 2013 جماعت اخوان المسلمین کمیته ای به نام «هیات سپرها» را تشکیل داد که به نوعی مسئولیت فعالیت های مسلحانه این جماعت را برعهده داشت ریف ادلب و ریف حمص مهمترین مناطق فعالیت مسلحانه و تروریستی جماعت اخوان المسلمین طی سال 2013 میلادی بودند و به میزانی کمتر و به صورت پراکنده مناطقی از استان های حلب، حماه و ریف دمشق نیز شاهد عملیات هایی توسط گروه های وابسته به این جماعت بود جناح حلب جماعت اخوان المسلمین تصمیم گرفت، از گروه های مسلحی حمایت کند که آنها را گروه های میانه رو می خواند و گروه هایی مانند «لواء التوحيد» را در بر می گرفت اختلاف بین دو جناح از گروه های مسلح وابسته به جماعت اخوان المسلمین شروع شد با توجه به وجود اقلیت‌های مذهبی فراوان در سوریه و احتمال برداشت رادیکالی از رفتار اخوانی‌ها، سعی بر مشروعیت سازی و رفن نگرانی کردند البته با مواضع اخوان المسلمین همخوانی ندارد و نگاه ابزاری بوده اما با آغاز تحولات، همکاری گسترده سیاسی با سلفی‌ها و تکفیری‌ها به همکاری در حمله به اقلیت‌ها و کشتار و تخریب کلیسا منجر شد اخوان سوریه با توجه ساختار سیاسی بعث و تحمل ناپذیری دولت امکان هیچ گونه فعالیت سیاسی و فرهنگی نداشت.