پاورپوینت تب حصبه و شبه حصبه (pptx) 15 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 15 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا تب حصبه و شبه حصبه تب تیفوئید یک عفونت حاد عمومی سیستم رتیکولواندوتلیال،بافت های روده ای و کیسه صفرا است که توسط سالمونلا انتریکا،زیرگونه ی تیفی ایجاد میشود.مهم ترین علایم بالینی بیماری شامل تب بالا،ناراحتی شکمی،تهوع،استفراغ،بی قراری،سردرد،بزرگی طحال، و گاهی سرفه های ریوی در مراحل اولیه بیماری می باشد. اسهال از علایم شایع بیماری کودکان و خردسالان است؛در حالی که در بزرگسالان و کودکان سنین بالاتر یبوست شایع است. تب دارای سه مرحله میباشد: 1-در ابتدا به تدریج به صورت پلکانی ، روزانه 0.5 الی 1 درجه افزایش می یابد و بعد از 5-7 روز به 40-39 درجه سانتی گراد می رسد. 2- تب به صورت دایم درامده 3- در مرحله سوم و مرحله نقاهت به صورت تدریجی و طی مدت چند روز کاهش می یابد. تقریبا در 20 درصد افراد ، در طول مرحله پایدار تب، اگزانتم(لکه های قرمز رنگ روی پوست به اندازه 4-2 میلی متر که با فشار از بین می روند) در ناحیه پشت و شکم ظاهر میشوند. سوراخ شدگی روده و خون ریزی گوارشی از مهم ترین عوارض ابتلا به سالمونلا تیفی محسوب می شوند. این عوارض در 0.5 الی 2 درصد موارد بیماری و معمولا در افرادی که به مدت طولانی به بیماری مبتلا بوده و تحت درمان انتی بیوتیکی مناسبی قرار ندارند ایجاد می شود. در دوران قبل از ظهور انتی بیوتیک ،طول دوره بیماری طولانی (چندین هفته) و میزان کشندگی بیماری تقریبا 20-10 درصد گزارش شده است. به دنبال کشف انتی بیوتیک ها،تب تیفویید به طور موفقیت امیزی درمان شد و میزان کشندگی آن به کمتر از 1 درصد کاهش یافت.تقریبا 5-2 درصد بیماران مبتلا به تب تیفویید با توجه به سن و جنس به حاملان مزمن صفراوی عامل بیماری تبدیل می شوند و در موارد نادری نیز حاملان مزمن کلیوی (با دفع عامل از طریق ادرار) دیده میشوند. تب روده ای که توسط سالمونلا انتریکاپاراتیفیA,BوC ایجاد می شود،به نام تب پاراتیفویید(شبه حصبه)شناخته میشود. و در بسیاری از موارد به صورت بالینی از تب تیفویید غیرقابل تشخیص است.در موارد اپیدمی تب روده ای ،بیش از 75 درصد موارد بیماری به دنبال تیفویید و بقیه ناشی از پاراتیفویید است. عامل بیماری زا سالمونلاها،باسیل های گرم منفی ،متحرک و بدون اسپورمی باشند.براساس طبقه بندی جدید که براساس دی ان آ بوده،تنها دو گونه سالمونلا انتریکا و سالمونلا بونگاری شناسایی شده است. سالمونلا انتریکا به 6 زیرگروه و هر زیرگروه به 2400 سروتایپ تقسیم میشود.گونه بونگاری،پاتوژن انسانی نیست. اپیدمیولوژی عمومی بیماری روش های تشخیص آزمایشگاهی در صورت وجود علایم بالینی مشکوک ،تشخیص بیماری با استفاده از موارد زیر انجام میشود. کشت روی محیط اختصاصی و جداسازی باسیل از خون،مغزاستخوان،مدفوع،ادرار،ترشحات دوازدهه و لکه های قرمزرنگ روی پوست انجام شود. با توجه به بار کم باکتریایی،از افراد بالغ 15-10 و از کودکان 4-2 میلی لیتر خون اخذ شود.حساسیت کشت خون 60-50 درصد است و نمونه گیری از مغزاستخوان به دلیل بار بیشتر باکتریایی، دارای حساسیت بالاتری (بیش از 80 درصد)است. روش سرولوژیک: شامل آزمایش ویدال بوده و افزایش تیتر آنتی ژن ... سوماتیک به میزان 4 برابر ظرف 2 هفته ،ملاک تشخیص است.باید توجه داشت که در موارد اپیدمی یا زمانی که فرد واکسن تیفویید دریافت نموده است؛تیتر آنتی بادی افزایش می یابد و واکنش متقاطع با دیگر سروتایپ های سالمونلا وجود دارد . روش انتقال عفونت به انسان انسان به عنوان مخزن اصلی تیفویید و پاراتیفویید مطرح است. حیوانات اهلی میتوانند مخزن پاراتیفویید باشند. افراد خانواده که درتماس هستند؛ممکن است حاملان گذرا باشند.در بیشتر نقاط دنیا،حاملان مدفوعی شایع تر از حاملان ادراری هستند.حامل شدن ممکن است به دنبال بیماری حاد،خفیف،یا حتی عفونت های بدون علامت باشد. این حاملان مزمن اغلب افرادی با سن متوسط ، به ویژه زنان هستندکه بیشتر آن ها،ناراحتی هایی در کیسه صفرا دارند. راه اصلی انتقال بیماری مدفوعی-دهانی است.بیماری از طریق غذا وآب آلوده به مدفوع یا ادرار بیماران و حاملان ،منتقل میشود؛ در مقابل انتقال مستقیم از طریق شخص به شخص غیرشایع است. پرستاران و مراقبان بیماران،به طور مستقیم از راه دست های خود می توانند آلوده شوند.با توجه به وضعیت اپیدمیولوژیک بیماری،انتقال تب تیفویید وابسته به سطح بهداشت و کیفیت منابع آب آشامیدنی افراد است.هم چنین در شرایط پایین بودن سطح بهداشتی مواد غذایی،فراوانی موارد بیماری افزایش می یابد.به دنبال تصفیه و کلرزنی آب آشامیدنی در قرن 20،شیوع بیماری در ایالات متحده به طور چشمگیری کاهش یافته است.میوه و سبزیجات آلوده به کود انسانی ،شیر و لبنیات آلوده به وسیله دست های آلوده بیماران و حاملان و آلودگی غذا به وسیله مگس از روش های دیگر انتقال است. مدت زمان دوره کمون بیماری بسته به تعداد باکتری وارد شده به بدن دارد و از 3 روز تا 3 ماه با متوسط 3-1 هفته متغیر است. این زمان برای عفونت پاراتیفویید دستگاه گوارش 10-1 روز گزارش شده است.نتایج مطالعه های مختلف نشان می دهد که دوز عفونی سالمونلا تیفی 9^10-3^10 باکتری است. در تمام مدتی که باکتری از طریق ادرار یا مدفوع دفع میگردد، انتقال صورت میگیرد و به صورت متغیر از هفته اول بیماری شروع و تا دوران نقاهت ادامه دارد و در مورد پارا تیفویید ، اغلب دوره واگیری بین 2-1 هفته است. حدود 5-2 درصد افراد،حامل همیشگی سالمونلا خواهند شد. حساسیت و مقاومت حساسیت به بیماری عمومیت داشته و افراد مبتلا به کمبود اسیدمعده یا استفاده کنندگان از داروهای کاهش دهنده اسیدیته معده و هم چنین مبتلایان به ایدز،حساسیت بیشتری دارند. در مطالعه های انجام شده در هندوستان بین ابتلا به عفونت هلیکور باکتر پیلوری و خطر ابتلا به تب تیفویید رابطه معنی داری گزارش شد. در مطالعه انجام شده در ایران (خوزستان 1389)بین ابتلا به عفونت هلیکوباکتر و تب تیفویید در مردان رابطه معنی داری مشاهده گردید. به دنبال ابتلا به بیماری ،عفونت بدون علامت و ایمن سازی فعال ، مقاومت نسبی ایجاد می شودولی این ایمنی قادر به محافظت شخص در برابر بلع تعداد زیاد ارگانیسم نمی باشد. اپیدمیولوژی بیماری در سطح بین المللی بیماری در سراسر دنیا منتشر است و در مناطق بومی،موارد بروز بیماری از یک الگوی سنی خاص پیروی می کند.به طوری که در این مناطق بروز بیماری در سنین زیر یک سال کم و در سنین 4-2 سال (سنین قبل از مدرسه)نیز دارای بروز پایین است(به علت مواجهه کمتر آنان با شرایط و وسایل انتقال دهنده بیماری می باشد). بیشترین موارد بیماری در سنین مدرسه(19-5 سال)گزارش شده است.رخداد بیماری در سنین بالاتر از 35 سال معمول نمی باشد. در کشورهای در حال توسعه و آن هایی که وضعیت دفع بهداشتی فاضلاب و تصفیه آب از شرایط مناسبی برخوردار نمی باشد، انتقال از طریق آب آشامیدنی مهم ترین راه انتقال بیماری بوده و در این حالت تعداد میکروارگانیسم موردنیاز برای ایجاد بیماری کم است. در مقابل در کشورهای توسعه یافته و با وضعیت بهداشتی مناسب،انتقال از طریق موادغذایی به وسیله حاملان مزمن بیماری ،مهم ترین راه انتقال بوده و در این موارد تعداد میکروارگانیسم بیشتری برای ایجاد عفونت لازم است. به دلیل مشابهت تصویربالینی بیماری با بسیاری از بیماری های عفونی تب دار ،همچنین کم بودن ظرفیت شناسایی باکتریولوژیک بیماری به ویژه در کشور های کمتر توسعه یافته،تعیین میزان ابتلای واقعی بیماری در سطح دنیا مشکل می باشد.با این وجود آمارهای مربوط به بروز بیماری از 2 منبع اصلی قابل دسترس میباشند: 1- کارآزمایی های میدانی واکسن ها که در دهه 80 میلادی در بسیاری از کشورهای آسیایی ،آفریقایی و آمریکای لاتین انجام شده است. در این کارآزمایی ها بیشترین موارد بیماری در گروه ایمن نشده برابر با 810 در صد هزار نفر در اندونزی ، 643 در صدهزار نفر در نپال ،442 در صدهزار نفر در آفریقای جنوبی و 227 در صدهزار نفر در شیلی برآورد شده است. 2- مطالعه های جمعیتی برای براورد میزان بروز بیماری که برای اولین بار در اوایل قرن بیستم در کراچی (پاکستان)،کلکته (هندوستان)،داکا(بنگلادش) و چین اجرا شده اند. همچنین مطالعه های سرو اپیدمیولوژیک بر اساس تعیین آنتی بادی سالمونلا تیفی ،برای تعیین شیوع بیماری مفید می باشند. H