پاورپوینت آسیب های کودکان معضلی جهانی و رو به رشد (pptx) 23 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 23 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
آسیب های کودکان معضلی جهانی و رو به رشد
آسيب هاي كودكان معضلي جهاني و روبه رشد است. و بيشترين ميزان مرگ و مير از دوره كودكي تا بزرگسالي در اين سنين اتفاق مي افتد.
هر ساله صدها هزار كودك بر اثر حوادث غيرعمدي و خشونت كشته شده و ميليون ها كودك ديگر نيز دچار عوارض و بيماري هاي ناشي از آسيب ها مي شوند.
در مورد هر یک از انواع آسيب هاي كودكان، مداخلات پيشگيرانه اي وجود دارد كه از بروز و شدت اين خطرات مي كاهد. اساس اين مداخلات پيشگيرانه، شناخت و پيشگيري از حوادث عمدي و غيرعمدي است.
همه کودکان ارزشمندند
پيماننامههاي مشخصی به منظور تامين حقوق كودكان در داشتن يك محيط زندگي سالم و ايمن و نیز حفاظت از آنها در مقابل آسيب هاي غيرعمدي و خشونت توسط دولتهاي مختلف به تصويب رسيده است. اين پيمان ها بر لزوم تشكيل موسسات، سرويسها و تسهيلات استاندارد مسوول در قبال حفاظت از كودكان تاكيد ميورزند.
ايجاد ايمني، هميشه كار آساني نيست اما با پيگيري بيشتر مي توان به آن رسيد. كودكان در طي زندگي روزمره خود در معرض خطرات و آسيب هاي فراواني هستند و در مسير آن ها، انواعي از آسيب ها در كمين نشستهاند.
شرايط فيزيكي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و اقتصادي محیط زندگی كودكان بسيار متفاوت است. شرايط محيطي زندگي كودكان تاثير مهمي بر سلامت و ايمني آنها دارد.
آسيب های كودكان يك اولويت بهداشتي
در سطح جهان، آسیب های غیرعمدی و خشونت از اصليترين علل مرگ و مير كودكان است و سالانه قریب 950 هزار مورد مرگ و میر افراد زير 18 سال را درپی دارد که در این میان آسيب هاي غيرعمدي عامل90 درصد اين مرگ هاست. بیشترین موارد مرگ ناشی از آسیب در بین كودكان 10 تا 19 ساله دیده می شود.
حوادث ترافیکی در گروه سني 15 تا 19 سال، اولين عامل مرگ بوده و در گروه سنی 10 تا 14 سال در رديف دوم قرار ميگيرد.
علاوه بر مرگ و میر،دهها ميليون كودك به دنبال برخي از آسيب ها، به مراقبتهاي بيمارستاني نیاز پيدا ميكنند. اغلب اين كودكان با مجموعه ای از ناتوانيها و عوارض طولانيمدت از مرگ می گریزند.
در فهرست حوادث با ضايعات و محدوديتهاي هميشگي براي كودكان زير 14 سال، حوادث ترافیکی و سقوط در بين 15 عامل اول قرار گرفتهاند
. در کل بیش از 95 درصد آسيب هاي غیرعمدی منجر به مرگ کودکان در کشورهای با درآمد پایین و متوسط اتفاق میافتد.
آسيب هاي كودكان،معضلي جهاني
اگرچه میزان آسيب هاي غیرعمدی منجر به مرگ کودکان کشورهای توسعه یافته خیلی کمتر است اما این آسیب ها همچنان اصلیترین عامل مرگ کودکان محسوب میشوند به طوری که مسوول 40 درصد مرگ و میر کودکان هستند.
آسيب های کودکان اجتنابناپذیر نیستند و میتوان از وقوع آن ها پیشگیری نمود و کنترل شان کرد. برای مثال میزان آسيب هاي منجر به فوت کودکان زیر 15 سال در برخی از کشورهای مرفه طی سالهای 1970 تا 1995 به نصف رسیده است.
تحلیل آمار جوامع آسیای جنوبی و شرقی نشان دهنده چرایی اهمیت آسيب هاي کودکان است. در این جوامع، آسيب ها مسوول 30 درصد موارد مرگ کودکان یک تا سه سال است و این نسبت در مورد کودکان چهار سال به 40 درصد و در گروه سنی 5 تا 17 سال به 50 تا 60 درصد نیز میرسد.
رابطه آسيب های كودكان با سایر مسایل سلامت كودكان
مهار آسيب هاي كودكان بايد در مركز توجهات جهانی قرار بگيرد تا از مرگ و مير کودکان کاسته شود و کیفیت زندگی آنها بهبود یابد.
در دهههاي اخير برنامهريزيهاي به عمل آمده برای نجات جان كودكان اغلب متوجه بيماري هاي عفوني و كمبودهاي تغذيهاي نوزادان و كودكان بود.هر چند که در بعضي از برنامهها، پيشگيري از آسيب هاي كودكان در نظر گرفته شده است اما بی توجهی به آن می تواند سرمايهگذاريهاي بزرگ به عمل آمده در واکسیناسیون، تغذيه و سلامت مادر و كودك را بی اثر سازد.
اگر با اهداف توسعه هزاره فعلي به فكر كاهش مرگ و مير كودكان هستيم، شناخت و بررسي عوامل موثر در آسيب های كودكان اجتنابناپذير خواهد بود.
تغييرات جهاني آسيب هاي كودكان
گزارش سال1960 دفتر منطقه اروپای سازمان بهداشت جهاني حاکی از این بود که حتي در كشورهاي با درآمد بالا نیز آسیب ها از علل عمده مرگ كودكان بالاي يك سال است.
در مطالعات گسترده و اجتماع محور اخير وضعيت كلي كودكان در پنج كشور گرمسیر جنوب و شرق آسيا (بنگلادش، چين، فيليپين،تايلند و ويتنام) بررسي شد که آمارهای حاصله نشاندهنده حجم بالاي آسيب هاي منجر به مرگ كودكان بزرگ تر و كوچك تر از پنج سال ميباشد.
اغلب ضايعات منجر به فوت کودکان را نميتوان در داده های بیمارستانی یا درمانگاهی يافت. برای مثال يك كودك غرق شده هرگز به بيمارستان يا درمانگاه محلي نميرسد. بنابر برآوردهاي سابق غرق شدن به عنوان يكي از عوامل اصلی مرگ کودکان مطرح نبود اما در كشورهاي مذكور غرق شدن نيمي از حوادث منتهي به مرگ كودكان را تشکیل می داد.
جهاني سازي و آسيب هاي كودكان
جهانيسازي دربرگیرنده مجموعه فرآيندهاي اجتماعي- اقتصادي، فرهنگي، سياسي و محيطي متنوع و متعددی است كه ارتباط بين ملل، بازرگانان و اقوام مختلف را تقويت ميكند.
پراكندگي و انتشار سريع افكار، آراء و اطلاعات موجود در مورد پيشگيري از آسيب ها و رشد جامعه مدني جهاني شامل شبكه گروههاي دولتی و غيردولتی همگي ميتوانند آثار مثبتي بر موضوع آسيب های کودکان داشته باشند.
جهانی سازی پدیده ای است که می تواند آثاری منفي نيز در پی داشته باشد. برای مثال، تلاش برای هدایت توليد كالاها به مناطقي با نيروي انساني ارزان قيمت به منظور مقابله با توسعه حاشیه نشینی در حاشیه کلان شهرها باعث افزايش آمد و شد در مسيرهايي با امنيت جاني پايين می شود و در مراكز توليدي ارزان نیز اغلب نظارت كافي در مورد سلامت شغلی و طب كار كارگران كودك وجود ندارد.
مطابق آمار سازمان بينالمللي كار در سال 2004، 218 ميليون كارگر كودك زير15 سال وجود داشته است.
شهرنشینی و آسيب هاي كودكان
شهرنشینی جمعيت آن هم بدون برنامهريزي و به صورت بيمارگونه، موجب تسریع مواجهه کودکان با انواع خطرات می شود.
تا دو دهه آينده، بخش عمدهاي از جمعيت كره زمين در مناطق شهري اسكان پيدا خواهند كرد. پيشبيني شده است كه رقم 50 درصدي امروز جمعيت شهرنشين كره زمين در سال 2030 به 60 درصد خواهد رسيد و بخش عمده اين رشد جمعيت شهرنشین در آسيا و آفريقا اتفاق خواهد افتاد.
شهرنشيني می تواند موجب تقویت مدیریت سلامت شهروندان شود. مراقبتهاي پزشكي از يك فرد مجروح در ناحيه شهري به مراتب آسانتر از مناطق روستايي دورافتاده است. علاوه بر این قدرت اقتصادي جمعيت شهرنشين براي تجهيز مكان زندگي و استفاده از خدمات متنوع بيشتر از جمعيت روستايي است.
به دنبال رشد طبيعي جمعیت و مهاجرت مردم، شهرها به منظور افزايش حجم خود شروع به بسط و توسعه ميكنند. در سراسر دنيا مناطق زاغهنشين و حاشيهنشين بيشترين خطرات را براي سلامت كودكان به همراه دارند.
ماشيني شدن و آسيب هاي كودكان
اغلب رشد ماشينيسازي توام با حركت به سوي جهانيسازي و شهريسازي اتفاق ميافتد. تاثیر ماشینی سازی بر ایمنی کوکان نیازمند بررسی بیشتر است چون یکی از علل عمده آسيب هاي كودكان محسوب ميشود. جادهها، همواره محل خطرناكي براي کودکان است که افزايش سريع بار ترافيك و گرايش سيستمهاي ترابري جهان به جادهها، اين معضل را جديتر مي سازد. موارد مرگ و آسیب حاصل از حوادث جادهاي در سراسر دنيا بين سالهاي 1990 تا 2020 به 67 درصد خواهد رسيد.
اصلاح سيستمهاي حمل و نقل و طراحي زيرساختهاي مناسب براي جادهها از تدابير اساسي براي توسعه ترابري سالم و ايمن محسوب ميشوند. برای مثال در مراكش، احداث جادههاي آسفالت با افزايش اقبال کودکان به مدارس مرتبط است. افزايش حجم زيرساختهاي جادهاي در آفريقا به عنوان تحقق بخشي از اهداف توسعه هزاره در نظر گرفته شده است و خنده دار خواهد بود كه پيگيري تحقق اهداف توسعه هزاره بدون توجه به موضوعات سلامت و ایمنی، در نهايت به افزايش تصادفات جادهاي منجر به فوت كودكان يا افزايش آلودگي هوا ختم شود.