پاورپوینت بررسي تاثير مراكز مشاوره بر موفقيت افراد سيگاري در ترك (pptx) 27 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 27 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بررسي تاثير مراكز مشاوره بر موفقيت افراد سيگاري در ترك
چكيده مطالعه انجام شده در يزد
در اين پژوهش كه به روش توصيفي و تحليلي و به منظور تاثير مداخلات كلنيك ترك سيگار امام شهر روي مراجعين انجام شد . از مجموع افرادي كه حداقل 6 ماه از ترك آنها گذشته بود تعداد 156 نفر با يك پرسشنامه 66 سوالي بررسي صورت گرفت .
بيش از نيمي از افراد سيگاري والدين سيگاري داشتند و حدود 80% اول با دوست سيگاري شروع كرده بودند .
حدود 76% مراجعين سيگار را قبل از 20 سالگي شروع كرده بودند و 88% به صورت تفنني سيگاري شده بودند.
نتايج به دست آمده نشان داد 37 نفر(23.7%) از مراجعين در زمان مطالعه در ترك كامل بودند.
در اين مطالعه افراد موفق وابستگي كمتري به نيكوتين داشتند و بعد از ترك كمتر دچار عوارض ترك بودند . توصيه هاي رفتاري را مد نظر قرار داده و بيشتر مبتلا به بيماريهاي مرتبط با سيگار(بيماري هاي قلبي عروقي و
ريوي) بودند . لازم به ذكر است اكثر مراجعين(75.6%) بين 1 يا 2 جلسه در كلاسها شركت كرده بودند .
مروري بر چند مطالعه
در سال 1985 ويلسون نشان داد كمتر از 20% سيگاري هايي كه به ترك سيگار مي پردازند در ترك موفق هسستند.
در سال 1979 برنشتاين بيان كرد استفاده از آدامس هاي ترك به تنهايي موفقيت زيادي را به دست نياورده و اكثراً بعداز مدتي عود داشته است.
در سال 1981 مك فال و هافمن در خصوص رفتار درماني مطالعه گسترده اي انجام دادند و نشان دادند كه همه سيگاري ها 60-70% مصرف را كم كرده اند ولي بعد از مدت 6 ماه ترك موفق فقط 17% بوده است.
در مطالعه ديگري كه روي 87 مطالعه ديگر انجام شد نشان داد كه آنهايي كه يك برنامه كامل درماني را طي كرده اند كمتر از 25 % ترك طولاني داشته اند.
در مجموع اين يافته ها نشان مي دهد كه هر چند ايجاد كاهش موقتي مصرف سيگار با روش هاي درماني مختلف ميسر است ولي مشكل اصلي نگهداري ترك به مدت طولاني است.
در مطالعه اي آقاي اسميت و همكارانش(1991) نشان دادند كه پيگيري 11 هفته در مقابل پيگيري 2 هفته اي تفاوت چشمگيري در نتايج ترك دارد . كاهش مصرف 3 ماهه 92% در مقابل 46% و 6 ماهه70% در برابر 42% و يك ساله 66% در مقابل 36% و ترك طولاني 55% در برابر 25%.
ريچموند( 1991 ) نشان داد كه ميزان ترك سيگار 5-10% كه با كمترين مداخلات حاصل مي شود با مداخله موثرتر متخصصين فن به 20-36% مي رسد.
نتايج اين پژوهش ها نشان ميدهد كه صرف زمان بيشتر توسط پزشك و نظارت و مداخله به ميزان هاي بالاتر از ترك سيگار انجاميده است.
درمطالعه اي 450 نفر در 3 گروه قرار گرفتند. 200 نفر در يك گروه تحت برنامه آموزش دخانيات ،توصيه مختصر و آدامس نيكوتين،يك جلسه ارزيابي،يك جلسه آموزشي و 4 جلسه پيگيري . گروه ديگر شامل 150 نفر مداخله مختصر بدون آدامس نيكوتين و گروه سوم 100 نفر فقط توصيه مختصر وآدامس نيكوتين و 2 جلسه پيگيري
ميزان ترك 6 ماهه در آنها كه هم برنامه آموزشي ترك دخانيات و هم آدامس نيكوتين دريافت كرده بودند 19% و گروهي كه فقط برنامه آموزشي دريافت كرده بودند 18% و گروه آخر 12% موفق بودند.
ميزان ترك موفق در آنها كه در تمام مراحل ترك شركت كرده اند در مقايسه با آنها كه به طور كامل شركت نكرده اند خيلي بيشتر بود . (ريچموند1991 ترجمه دكتر مسجدي و همكاران 1378 )
ويژگي هاي دموگرافيك مراجعين به كلنيك
98.7% مراجعين مرد ، متاهل (76.3%) و تحصيلات زيرديپلم (63.4%)وديپلم و بالاتر(36.6%) بودند.
از نظر شغل:شغل آزاد(43%) – كارگر(25%) –كارمند(17.3%) – بيكار(12.2%)- دانشجو(1.9%)
ازنظر سن :(37.2%) 41سال و بالاتر،(29.5%) 31-40 ساله ،(30.1%) 20-30 ساله و (3.2%) كمتر از 20 سال داشتند.
سن شروع سيگاركشيدن: