پاورپوینت ضوابط و مقررات ساخت واحدهاي مسكوني (pptx) 19 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 19 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
مطالعات طراحي معماري 5
ضوابط و مقررات ساخت واحدهاي مسكوني
فهـــرست
بخش اول
ضوابط بالا دست شهرداري
بخش دوم
دسترسي
بخش سوم (ضوابط عمومي طراحي مسكن استيجاري )
طراحي و جانمايي مجموعه
فضاي مورد نياز
دسترسي ها
اقليم
اشراف
سيماي شهري
انطباق با شكل و فرم بسته
تهيه طرح معماري
معيارهاي عمومي طراحي بلوكها
دسترسي و ورودي به بلوكهاي ساختماني
روابط بين واحدهاي مسكوني
تناسب و عملكرد فضاها
نما
صرفه جويي در انرژي
بخش چهارم
ضوابط ساختماني مجتمع هاي مسكوني
مقررات ساختماني در حوزه مسكوني :
تراكم ساختماني در كاربردهاي مسكوني
نوع استفاده حداكثر سطح اشغال حداكثر تراكم ساختماني
تراكم كم 60% 20 + 100 % مساحت زمين
تراكم متوسط 60% 30 + 150 % مساحت زمين
تراكم زياد 60% 240 % مساحت زمين
تبصره 1: چنانچه مساحت زمين در كاربري مسكوني صد متر مربع و كمتر باشد سطح طبقه همكف مي تواند معادل هفتاد درصد سطح زمين و سطح زير بناي طبقات تا حد مجاز ساختماني در تراكم ها مورد عمل قرار گيرد .
تبصره 2 : زير بناي خالص هر واحد مسكوني در مناطق سه گانه شهري حداقل 50 متر مربع مي باشد ( راه پله – راهرو – نورگير و تراس جزء زير بناي خالص نمي باشد ) .
نحوه محاسبه تعداد واحدهاي مجاز در هر قطعه زمين
حداقل زمين مورد نياز يك واحد مسكوني ( آپارتماني )
منطقه 1 منطقه 2 منطقه 3
تراكم كم 125 متر مربع 100 متر مربع 75 متر مربع
تراكم متوسط 100 متر مربع 75 متر مربع 62/5 متر مربع
تراكم زياد 87/5 متر مربع 62/5 متر مربع 37/5 متر مربع
تعداد واحدهاي مجاز از طريق تقسيم مساحت عرصه بر ارقام مربوط به حداقل زمين مورد نياز يك واحد مسكوني بدست مي آيد در صورتيكه خارج قسمت از نيم بيشتر باشد ملاك عمل عدد بالاتر مي باشد .
تبصره 1 : چنانچه زير بناي واحدهاي مجاز احداث شده 75 متر مربع و كمتر باشد 20% به تعداد واحدهاي مجاز اضافه مي گردد .
تبصره 2 : زير زمين با كاربري انباري در صورتيكه ارتفاع آن از جدول خيابان تا زير سقف 1/20 متر بيشتر نباشد و يا بصورت پاركينگ باشد ، در كليه كاربريها جزء تراكم ساختماني محسوب نمي شود .
تبصره 3 : احداث انباري در پيلوت بازاء هر واحد 12 متر مربع جزء تراكم ساختماني محسوب نمي شود .
تبصره 4 : خر پشته بام در ساختمانهاي مسكوني با حداكثر مساحت 20 متر مربع جزء سطح زير بنا محاسبه نمي شود و جزء ارتفاع ساختمان نيز محسوب نخواهد شد .
تعداد واحدهاي مجاز منطبق بر الگوي مصرف ( مصوب مورخ 20/7/73 كمسيون ماده 5 )
به منظور تشويق سازندگان واحدهاي مسكوني كوچك منطبق با الگوي مصرف و انبوه سازي و كو چك سازي از طرف بخش خصوصي بالاخص در اراضي واگذار شده از طرف سازمان مسكن و شهر سازي و تعاوني هاي كا رگري و كارمندي طرح پيشنهادي اداره كل مسكن و شهر سازي خراسان در رابطه با تعيين ضوابط خاص براي واحدهاي مسكوني حمايتي و اجتماعي بشرح ذيل تا زمان تهيه طرح تفضيلي جديد نافذ و قابل اجرا ست .
1-اعمال و اجراي اين مصوبه فعلاً در كاربري مسكوني با تراكم كم ( 100% ) قابل اجرا است . ( در باقيمانده پلاك قاسم آباد 35/1% )
2 -تعداد واحدهاي مجاز بر اساس فرمول زير ملاك عمل قرار گيرد :
مساحت زمين = تعداد واحد مجاز ( 100 % )
75
مساحت زمين × 1/35 = تعداد واحد مجاز در مابقي قاسم آباد
75
تبصره : چنانچه ما حصل كسرها معادل يا بيش از 1/2باشد بعنوان يك واحد مورد قبول قرار خواهد گرفت .
3-تعداد پاركينگ مورد لزوم به تعداد 70 % تعداد واحدهاي مجاز خواهد بود .
4- محاسبه عوارض زير بنا بر اساس تعداد واحدهاي اضافه شده اين مصوبه مشمول پرداخت عوارض اضافه واحد نخواهد بود .
5- متقاضياني كه ملك آنها در كاربري مسكوني با تراكم بيش از 100% قرار داشته باشد چنانچه قصد استفاده از تسهيلات اين مصوبه را داشته باشند مي توانند با احداث 100% زير با واحدهاي آنرا بر اساس اين مصوبه احداث و از مزاياي اين مصوبه استفاده نمايند .
6- ساختمانهاي احداث شده كه تعداد واحد و مساحت احداثي آن منطبق با اين ضوابط باشد و قصد دريافت گواهي پايان كار داشته باشند ميتوانند از ضوابط اين مصوبه استفاده نمايند .
احداث بالكن يا تراس و پيش آمدگي بر روي معابر
بجز خيابانهاي مشرف به حرم مطهر در خيابانهاي بيش از 8 متر مقدار پيش آمدگي بميزان يك سوم عرض پياده رو و حداكثر پيش آمدگي 1/20 متر مجاز است مشروط به اينكه ارتفاع آن از سه متر كمتر نباشد .
در صورتيكه كنسول در ارتفاع 2/40 ( مانند پيلوت ) از كف پياده رو احداث شود بميزان يك سوم عرض پياده رو ، حداكثر 60 سانتي متر بيشتر نشود .
ضمناً عرض پياده رو يك ششم عرض خيابان مربوط مي باشد .
كنسول در قسمت راه پله : كنسول راه پله فقط مي تواند در ارتفاع 2/20 يا 2/40 متر از كف احداث شود و حداكثر 70 سانتي متر پيش آمدگي داشته باشد و عرض آن سه متر باشد كنسولهاي احداثي در خيابانها جزو تراكم ساختماني محاسبه نمي شود .
تراس : چنانچه طرفين آن باز باشد نصف مساحت آن جزء سطح طبقات محسوب مي گردد . چنانچه طرفين آن بسته باشد دو سوم مساحت .آن جزء سطح طبقات محسوب مي گرددو اگر كليه جهات بوسيله ديوار و يا شيشه مسدودگردد ، كلاً جزو سطح زير بنا محسوب مي گردد
رعايت محدويت ارتفاع
الف : ساختمانهاي واقع در حاشيه خيابانهايي كه عرض آن 30 متر و بيشتر باشد تا 30 متر ارتفاع نياز به رعايت محدوديت ارتفاع ندارد .
ب : ارتفاع ساختمانهاي واقع در حاشيه خيانهاي كمتر از 30 متر نبايد از عرض
خيابان مربوطه تجاوز نمايد و درصورتيكه ارتفاع از عرض خيابان بيشتر باشد
مي بايست بهمان ميزان عقب نشيني نمايد به عبارت ديگر ارتفاع ساختمان
در داخل زاويه 45 از ضلع مقابل خيابان قرار گيرد طبق نمودار 1
ج: ارتفاع ساختمانهاي با دو يا چند بر به گذرگاههاي با عرض كمتر از 30 متر حداكثر ارتفاع ساختمان گذرگاه كمتر از 7 متر تا حدود زير زمين يا پيلوت و دو طبقه بالاي آن نياز به عقب نشيني جانبي ندارد و مازاد آن مشمول مقررات مربوط به عقب نشيني جانبي ( 3/5 متر از محور گذرگاه ) خواهد بود و پس از رعايت اين مقررات تابع مقررات بند ب در مورد گذرگاه با عرض بيشتر خواهد بود ، به اين معني كه ارتفاع نسبت به گذرگاهي كه داراي عرض بيشتر است تعيين خواهد شد و حداكثر ارتفاع اين قبيل ساختمانها پس از رعايت عقب نشيني مذكور در بالا در بر گذر گاه با عرض كمتر از 7 متر تا حداكثر 32 متر خواهد بود و به ازاي هر طبقه اضافه ارتفاع از 32 متر بايستي 4 متر نسبت به بر قبلي عقب نشيني داشته باشند .
د: ارتفاع ساختمانها با حداقل يك بر به خيابان با عرض 30 متر و بيشتر و يك يا چند بر به گذر گاه كمتر از 30 متر :
ه : چنانچه خيابان كمتر از سي متر بيشتر از دوازده متر باشد ساختمان احتياج به رعايت محدوديت
ارتفاع ندارد .
و: چنانچه عرض خيابان كمتر از 30 متر بين 7 تا 12 متر باشد حداكثر ارتفاع اين قبيل ساختمانها 32
متر خواهد بود و به ازاي هر طبقه اضافه ارتفاع از ارتفاع 32 متر بايستي
4 متر عقب نشيني داشته باشد.
كمتر از 30 متر
45
نمودار 1
نمودار 2
3/5 متر
4 متر
پيلوت ، اول ، دوم
زير زمين ، همكف ، اول
كمتر از 7 متر
32 متر
هفت تا سي متر
ز: چنانچه عرض خيابان كمتر از 7 متر باشد بعد از زير زمين يا پيلوت ، احداث حداكثر دو طبقه مجاز مي باشد . چنانچه احتياج به احداث طبقات سوم و چهارم و …. باشد ، رعايت عقب نشيني در طبقه سوم ( تا عمق 3/5متر از محور گذر گاه ) الزامي است و پس از رعايت اين مقررات تابع مقررات بند (ب) در بالا مي باشد .
تعاريف – ضوابط
-حياط : حياط خلوت با عرض دو متر و به مساحت 12 متر مربع جزء زير بنا محسوب
نمي شود چنانچه عرض آن كمتر از 2 متر و يا مساحت آن كمتر از 12 متر مربع باشد
فقط در طبقه اي كه كف حياط خلوت در آن قرار دارد جزء زير بنا محسوب مي گردد.
-در واحدهاي آپارتماني (5 واحد و بيشتر ) براي تا مين نور اتاقهاي اصلي و آشپزخانه ،
نشيمن ، ناهارخوري،خواب و غيره مي بايست ( حياط خلوت ) حداقل 12 متر مربع با
عرض حداقل 2 متر نور گير در نظر گرفته شود.
-در موارديكه كه ساختمان بيش از 5 طبقه باشد بايستي نورگيري اتاقها بصورت منطقي
پيش بيني شده به نحوي كه مورد قبول كمسيون ايمني و فني شهرداري باشد .
-حداقل مساحت حياط خلوتهايي كه براي نورگير تاسيسات بهداشتي ، حمام ، توالت و
دستشويي بايستي 4 متر مربع حدود ( 2×2) و سطح آن حياط جزء بنا محسوب مي شود .
پنجره هاي مشرف به همسايه در حياط خلوتها از كف طبقه اول بعد از 1/70 نصب شود .
طول پيش آمدگي
طول پيش آمدگي هر ساختمان در هر طبقه از درصد زير بناي آن طبقه تبعيت مي نمايد . مثلاً اگر در طبقه همكف 60 % زير بنا در نظر گرفته مي شود ، طول ساختمان 60%طول زمين خواهد بود .
تبصره : پيش آمدگي هر ساختمان نسبت به پلاك مجاوري كه بصورت زمين باشد يا پلاك مجاوري كه بيش از 60% احداث نموده باشد مي تواند تا 60% به اضافه 2 مترباشد و در صورتي كه پلاكهاي مجاور 60% يا كمتر ساخته باشند بايستي پيش آمدگي بعد از 60% با زاويه 45 درجه تا 2 متر اضافه احداث گردد.
پله فرار و آسانسور در ساختمانهاي مسكوني
در ساختمانهاي داراي پيلوت و چهار طبقه بالاي پيلوت نياز به آسانسور و پله فرار نمي باشد. همچنين در ساختمان 5 طبقه چنانچه طبقه آخر با طبقه چهارم بصورت دوبلكس باشد نياز به نصب آسانسور و پله فرار نيست و در ساختمانهاي مسكوني بيش از پنج طبقه نصب پله فرار و آسانسور الزامي است .
پخي : ميزان پخي در محل برخورد گذر گاه هاي اصلي مطابق طرح تفضيلي و بويژه مطالعات مهندسي ترافيك است در ساير موارد ميزان پخي در دو ممر براساس يكدهم مجموع عرض دوگذرگاه متقاطع ودرمورد پخي پلاكهاي مجاور گذرگاههاي با عرض 10 متر و كمتر به گذرگاههاي بيش از 10 متر حداكثر
30 متر و بيشتر
كمتر از 7 متر
پيلوت ، اول ، دوم
4 متر
3/5 متر
32 متر
نمودار 3
پخي در وتر معادل 2 متر تعيين ميگردد.در محل تقاطع خيابانهاي فرعي به اصلي كه برابر طرح ترافيك يا طرح تفضيلي مشاور مسدود بوده و راه مستقيم به خيابان اصلي ندارد ،ميزان پخي برابر دو دهم عرض خيابان فرعي تعيين مي گردد. در شهر جديد ميزان پخي ها رابر كروكي ملك طبق طرح مشاور خازني يا ميزان تعيين شده در طرح تفضيلي و هر كدام كه بيشتر است مي باشد .
پاركينگ كاربريهاي مسكوني
1- در يك واحد مسكوني احداث پاركينگ الزامي نيست .
2-به ازاي 2 واحد مسكوني 1 پاركينگ مورد نياز است در صورتيكه پاركينگ بصورت گاراژ در حاشيه گذر گاه احداث شود ، مساحت به ميزان حداقل 16 متر مربع جهت پاركينگ كافي مي باشد و جهت هر پلاك ميتوان دو واحد گاراژ از اين قبيل احداث نمود .
3-در ساختمانهاي مجتمع آپارتماني تا 4 واحد مسكوني به ازاي هر دو واحد مسكوني يك پاركينگ نياز است . البته در ساختمانهاي 4 واحد و كمتر مي توان از مقررات بند 2 ضوابط عمومي به پاركينگ هم استفاده نمود .
4-در ساختمانهايي كه بيش از 4 واحد مسكوني دارند به ازاي هر واحد اضافي يك پاركينگ مورد نيازست در حالت فوق مساحت
هر واحد پاركينگ حداقل 25 متر مربع مي باشد .
بخش د وم : اساسي ترين نوع شبكه راههايي كه به مناطق مسكوني دسترسي مي دهند
1- پيش بيني پاركينگ بر كناره راههاي پيراموني قطعه مسكوني - در اين حالت بخش مسكوني ( داخل قطعه ) كاملاً
از حضور اتومبيل آزاد است و به عبارتي اتومبيل به آن دسترسي ندارد . البته لازم است امكان دسترسي سواره
خدمات پيش بيني شود .
2-در اين حالت دسترسيهايي كوتاه كه از راههاي پيراموني منشعب مي شوند و به فضاهاي پاركينگ داخل بخش
مسكوني خاتمه مي يابند در نظر گرفته شده است .
بدين ترتيب فاصله پياده از محل پارك اتومبيل تا واحد مسكوني نسبت به حالت 1 تقليل مي يابد و ضمناً محيط
مسكوني نسبتاً از حضور اتومبيل آزاد است . براي خدمات و اورژانس كماكان پيش بيني دسترسي سواره بطور
جداگانه ضروري است.
3- در اين حالت دسترسي به داخل قطعه مسكوني بوسيله تعدادي دور برگردان مي باشد قوسها و پيچها راههاي
دور برگردان از سرعت وسائط نقليه خواهد كاست .اتومبيل شخصي و وسائط نقليه خدماتي مي توانند كاملاً به
واحدهاي مسكوني نزديك شوند. دسترسي پياده در كنار همين راههاي دور برگردان قرار مي گيرد .
4-اين حالت دسترسي وسائط نقليه به داخل قطعه مجموعه مسكوني توسط راههاي حلقه اي با دور بر گردان و
يا بدون دوربرگردان را نشان مي دهد. پيش بيني محلهايي براي دور زدن اتومبيل در مسير راه حلقه اي فقط در
صورتي ضروري است كه طول راه زياد باشد . در اين حالت اتومبيل سواري و وسيله نقليه خدماتي به واحد مسكوني
دسترسي نزديك دارند. راههاي حلقه اي بايد به گونه اي طراحي شوند كه مشوق رانندگي با سرعت زياد نگردند .
5- رشته اي از ميدانچه هاي به هم پيوسته اين شبكه را تشكيل مي دهد كه اين ميدانچه ها حالتي نيمه
خصوصي دارند .در حالي كه ميدانچه ها توسط وسائط نقليه مورد استفاده قرار مي گيرند ، براي استفاده
پياده نيز بايد طراحي شده باشند .از اين رو ترتيب دسترسي بايد به گونه اي باشد كه بوسيله شكل
ساختمانها ، جزئيات دسترسي و منظره سازي فضاي ميدانچه ، از تا ثير ضور اتومبيل بر ميط مسكوني
كاسته شود .
6-شبكه اي كه بر اساس تعدادي ميدانچه ناپيوسته قرار دارد . در اين حالت واحدهاي مسكوني با رعايت
جهت اطراف ميدانچه ها حلقه مي زنند . هر ميدانچه داراي عملكرد
سواره و پياده به طور تؤام است و حالت استقلال فضايي مجموعه هر ميدانچه نسبت به حالت قبلي بيشتر
است .
7- طرحي كه مركب است از دور برگردان ، فضاهاي پياده و فضاهاي ميدان مانند .
8- تركيب اين شبكه مبتني بر يك رشته خيابانهاي موازي عمدتاً شرقي غربي ( حالت فرعي ) و خيابانهاي
شمالي جنوبي ( حالت اصلي ) است . اين تركيبي است كه دوران گسترش شهرها در حاشيه بخش مياني
شهر شكل گرفته است .
ماشين در اين حالت به تمام خانه ها دسترسي آسان دارد و در عين حال به علت مشخص نبودن قلمرو
فضايي ، تمام ضاي خيابانها در حاكميت اتومبيل است ، لذا اهميت عابر پياده در مقابل اتومبيل ، بسيار
فرعي است . بويژه برخي از خيابانها اصلاً پياده رو ندارد .
حركت سواره :
در طراحي يك منطقه مسكوني جديد بايد از ايجاد دسترسيهايي كه موجب ورود ترافيك محلي يا شهري
– غير از آنچه كه مورد نياز منطقه مسكوني است –جلوگيري شود. در عين حال حركت سواره در يك
منطقه مسكوني بايد مناسب ، سالم و مطبوع باشد .
با اين اهداف ، طرحي دسترسي بايد به گونه اي باشد ه انواع وسايل نقليه مانند اتوبوس ، ماشين باركش
و تومبيل سواري هر يك تا مرز مناسب بتوانند به مجموعه مسكوني دسترسي پيدا كنند .
بخش سوم : ضوابط عمومي طراحي مسكن استيجاري
در مجموعه هاي مسكوني چون فضاهاي داخلي هر واحد محدود و حداقل مي باشد، فضاهاي عمومي بايد
نيازهاي روحي و زيستي ساكنين آن را فراهم كند .بايد توجه داشته باشيم كه ساكنين چنين مجموعه هايي بخشي از اوقات و زندگي خود را در فضاها و محوطه هاي عمومي، صرف فعاليتها و رفتارهاي اجتماعي و فردي خواهند نمود، فعاليتهايي كه فضاي محدود واحد مسكوني پاسخگوي آن نمي باشد. بدين معني نقش و جايگاه اين فضاها در ااينگونه مجموعه ها بسيار بسيار با ارزش مي گردد. اين فضاها بايد ضمن ايجاد آرامش در فرد زمينه ساز رفتارهاي هنجار و باز دارنده رفتارهاي ناهنجار باشد.