پاورپوینت برنامه ریزی توسعه جهانگردی (pptx) 63 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 63 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
به نام خدا
ترجمه ی پیش رو فعالیتی کلاسی جهت ارتقای دانش و تقویت زبان انگلیسی در حوزه ی گردشگری به صورت تخصصی میباشد، بنابراین با اینکه دانشجویان تلاش زیادی برای درک درست مفاهیم و ارائه ی ترجمه ای روان و صحیح کرده اند ممکن است با اشتباهات ترجمه روبرو شوید در این صورت به نسخه ی اصلی مراجعه کرده و قسمت مورد نظر را مجددا مطالعه فرمایید.
کتاب تاثیرات گردشگری، برنامه ریزی و مدیریت آن اثر پیتر ماسون شامل چهار بخش و 18 فصل است در این قسمت به مطالعه ی بخش دوم میپردازیم.
این بخش توسط نینا نوری نشاط و آیدا توکلی در اردیبهشت ماه 1393 با نظارت استاد مهنا نیک بین ارائه شده است.
پیش گفتار
برنامه ریزی و توسعه گردشگری
برنامه ریزی توسعه جهانگردی
نیمسال دوم تحصیلی 92-93
در بخش اول این کتاب به رشد، توسعه و اثرات گردشگری پرداخته شده است در این فصل و فصل های دیگر این موارد را بررسی می کنیم برنامه ریزی و مدیریت مسائل را در ارتباط با توسعه و اثرات گردشگری را توضیح می دهیم.
در ابتدا کتاب، ماهیت برنامه ریزی و مدیریت را مورد بحث قرار میدهد. برنامه ریزی در مدیریت و گردشگری متمرکز است و رابطه بین برنامه ریزی گردشگری، سیاست و مدیریت را بررسی می کند.
اطلاعات اولیه
برنامه ریزی مدرن شهری در بریتانیا به سبک غربی به حداقل 200 سال پیش می رسد. (ویلیامز، 1998 کان، 1988) برای ایجاد نظم در پاسخ به تخریب اجتماعی و زیست محیطی است که هنوز برنامه ریزی مهمترین نقطه آن است.
ویلیامز (1998)
قدمت برنامه ریزی فیزیکی برای مناطق شهری به دوران یونان برمی گردد، برنامه ریزی شهری مدرن زمانی پدید آمده است که مردم به طور گسترده به شهر نشینی روی آورند، (کان، 1988).
در پیشنهاد، بدون برنامه ریزی است که خطر وجود دارد که یک فعالیت غیر قابل تنظیم، بی شکل و یا اتفاقی و به احتمال زیاد منجر به طیف وسیعی از اثرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی منفی خواهد بود. کان ادعا کرد که فقدان برنامه ریزی ممکن است باعث نقص جدی و ناکارآمدی شود.
در مراحل اولیه، برنامه ریزی مدرن ممکن است تا حد زیادی واکنشی بوده است، پیشنهاد کان، به مراتب فعال تر و آینده نگرتر بود است. اگر چه تجربیات برنامه ریزی در سراسر جهان متفاوت است. (کان - 1988)
بخش دوم – فصل 7
درک معنای برنامه ریزی؛ مدیریت؛ درک رابطه بین برنامه ریزی و مدیریت؛ معانی برنامه ریزی گردشگری و مدیریت درک مفهوم سیاست و ماهیت سیاست گردشگری. معرفی درک برخی از ایده های اولیه در برنامه ریزی گردشگری، مدیریت و پایداری.
ماهیت برنامه ریزی هدف از برنامه ریزی یک فرایند برای پیش بینی و یافتن راه حل های بهینه، برای مشکلات و برای افزایش امید و به حداکثر رساندن منافع توسعه است، که نتایج قابل پیش بینی تولید را به همراه خواهد داشت.
برنامه ریزی دنباله ای از عملیات و اقدامات طراحی شده اند برای تحقق یک هدف واحد و یا مجموعه ای از اهداف مرتبط ا(ویلیامز 1998، ص 126)
مدت برنامه ریزی
مدت برنامه ریزی را می توان در انواع زمینه ها استفاده کرد؛ می توان آن را در ارتباط با افراد، گروه ها، سازمان ها و دولت ها استفاده کرد. این را می توان در رابطه با تنظیمات مختلف جغرافیایی، مانند شهری و روستایی، همانطور که در مقیاس های مختلف از جمله محلی، منطقه ای و ملی اعمال می شود استفاده کرد.
تصمیم گیری
یکی از عناصر کلیدی فرایند برنامه ریزی تصمیم گیری است.
فرایند برنامه ریزی شامل "چانه زنی، مذاکره، سازش، اجبار، ارزش ها، انتخاب و سیاست هاست .(هال) تصمیم گیری بخشی از یک زنجیره ای است که به طور مستقیم با برنامه ریزی در ارتباط است و این به نوبه خود با عمل پیگیری توضیح داده می شود. (کان، 1988)
سیاست و برنامه ریزی سیاست و برنامه ریزی واژه نزدیک به هم و مرتبط به هم می باشند.. چنین سیاست های عمومی یک نگرانی عمده برای فعالیت های دولت است. (ویلکینسون، 1997)
توجه داشته باشید که برنامه ریزی تنها یک فرآیند انجام شده توسط دولت است. سازمان های بخش خصوصی (در گردشگری به عنوان مثال تور اپراتورها و شرکت های هواپیمایی)، برنامه های دقیق و معمولا تعدادی از سیاست های هستند که از طریق آنها این طرح را عملیاتی کرده اند. (الیوت، 1997)
سیاست عمومی، بنا به تعریف در حوزه عمومی، در حالی که سیاست های خصوصی سازمان ها اغلب به دلیل نگرانی های تجاری محافظت شده هستند و ممکن است که به راحتی قابل تشخیص نباشد در رابطه با سیاست های عمومی، مهم به رسمیت شناختن آن است، اما تا حد زیادی توسط بافت اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی که در آنها ایجاد می شود، و همچنین ساختار و ماهیت نظام سیاسی دولتی را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، مهم است که با توجه به ساختار های سیاسی، نظام های ارزشی، چارچوب های نهادی، توزیع قدرت و فرایند تصمیم گیری شود. (شمعون، 1976؛ هال و جنکینز، 1995(
ارزش ها و برنامه ریزی
ارزش ها در برنامه ریزی مهم است.
برنامه ریزی برای تفریح و گردشگری متکی به ارزش هاست، به ویژه ارزش های جامعه در این صنعت مهم است. کان (1988) و ویل (1994)
برای آماده سازی یک طرح فرض بر چند عامل است: اجماع در اهداف، عدم قطعیت، شک و تردید جایگزین های شناخته شده، درجه بالایی از کنترل متمرکز، زمان کافی و پول. (Wilkinson 1997, p. 24)
برنامه ریزی منطقی یک ایده نظری است. برنامه ریزی واقعی یک تمرین عملی از انتخاب سیاستی است که شامل باورها و ارزش ها است. این یک فرایند دشوار است که در آن بسیاری از سازمان های دولتی و خصوصی درگیرمی شوند. این شامل طیف گسترده ای از منافع متضاد است. برنامه ریزی ابزاری است که به وسیله آن برای حل این درگیریها تلاش می کند. (Wildavsky، 1987)
برنامه ریزی که یک فرایند سیاسی است. (جنکینز 1997، ص25.)
برنامه ریزی یک سند است که روی بحث های سیاسی تمرکز دارد و در دسترس عموم است: رابطه بین برنامه ریزی و سیاست در رابطه با ارزش های متفاوت است.
سیاست و برنامه ریزی در اوقات فراغت، تفریحی و گردشگری برنامه ریزی اوقات فراغت
همانطور که گردشگری یک فعالیت تفریحی است، برنامه ریزی در منطقه اوقات فراغت معمولا شامل تفریحی و گردشگری است. ( اسپینک، 1994، 1994 تالار و پیج، 1999)
بنابراین، برنامه ریزی گردشگری گسترده تر از برنامه ریزی اوقات فراغت است و به طور سنتی یک شکاف بین تفریح در فضای باز و ارائه گردشگری وجود دارد، اولی توسط بخش دولتی ارائه و دومی توسط بخش خصوصی (هال و جنکینز، 1995). از اواسط سال 1980 به بعد این تمایز در کشورهای غربی ناپدید شد(هال و پیج، 1999)
امروز، در رابطه با ارائه گردشگری، در بسیاری از کشورها همپوشانی زیادی بین بخش دولتی و خصوصی وجود دارد، این امر باعث ایجاد عوارضی در ارتباط با مسئولیت ها ی برنامه ریزی شده است.
سه فاز برنامه ریزی اوقات فراغت
مرحله تقاضا )1960-1972) که در پاسخ به یک پایگاه جمعیت به سرعت در حال رشد بود.
مرحله نیاز (1973-1985) که دید آن تمرکز بر نیازهای گروه های خاص است.
مرحله سازمانی (از سال 1985 تا اواسط 1990) که شاهد ظهور ارائه دهندگان خصوصی هستیم
دولت به دنبال ارائه اوقات فراغتی است که از محدوده دور از خانه و محلی و منطقه ای، به سطح ملی و بین المللی ارتقا داه شود (اسپینک، 1994)
افراد با انتخاب گزینه های اوقات فراغت های مختلف، از جمله سایت های میراث، استراحتگاه و حومه شهر، بیشتر فعالیت های اوقات فراغت/ تفریح و سرگرمی را در داخل مناطق شهری، از جمله حاشیه شهرها ، پارک های کشور، فضای سبز، پیاده رو ها و غیره انجام میدهند.
برنامه ریزی گردشگری
حدود 20 سال پیش، اهداف اصلی برنامه ریزی گردشگری به صورت زیر بود : «اطمینان حاصل شود که فرصت های موجود برای به دست آوردن تجربیات لذت بخش و رضایت بخش برای توریست وجود داشته باشد و هم زمان وسیله ای برای بهبود روش زندگی ساکنان مناطق مقصد باشد» (Matthieson و وال، 1982، ص 186).
ویلیامز پیشنهاداتی به شرح زیر داد: (ویلیامز 1998)
ایجاد یک مکانیزم برای ارائه ساختار و امکانات گردشگری در مناطق جغرافیایی کاملا بزرگ.
هماهنگی طبیعت پراکنده گردشگری (به خصوص در رابطه با محل اقامت، حمل و نقل، بازاریابی و منابع انسانی).
مداخلات خاص برای حفظ منابع و حداکثر رساندن منافع جامعه محلی در تلاش برای رسیدن به پایداری (معمولا از طریق توسعه گردشگری و یا برنامه مدیریت).
توزیع مجدد منافع گردشگری (توسعه سایت های جدید گردشگری و واقعیت های اقتصادی از مکان های که گردشگران آغاز به ترک آن کرده اند.
تمرکز جغرافیایی به آنها کمک می کند تا برای برنامه ریزی گردشگری توضیح منطقی ارائه دهند. ه توریست های بدون برنامه کسانی هستند که با اثرات منفی گردشگری در ارتباط هستند. (ویلیامز 1998)
مشکل برنامه ریزی گردشگری در عمل با طیف وسیعی از مشکلات، در سطح ملی، منطقه ای و محلی رو به روست . یکی دیگر از مشکلاتی که برنامه ریزی گردشگری دارد بسیاری از فعالیت هاست که ممکن است فیزیکی، نگرانی های اقتصادی، زیست محیطی و کسب و کار باشدو به همین دلیل رسیدگی به آن را سخت میکند. Coccossis) 1996)
تا همین اواخر یکی از فعالیت های مربوط به برنامه ریزی گردشگری یعنی حفاظت از محیط زیست به عنوان یک تهدید برای توسعه اقتصادی و اجتماعی دیده می شد. نگرانی های مشابهی برای برنامه ریزی تفریح در فضای باز، که در آن فشارهای روز افزون به منابع محیط زیست می آمد و به تخریب محیط زیست منجر می شد وجود داشت. ( چاوز ، 1997؛ Hammitt و کول، 1998)