پاورپوینت کمک های اولیه

پاورپوینت کمک های اولیه (pptx) 52 اسلاید


دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 52 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا کمک های اولیه تعریف کاربرد ماهرانه اصول پذیرفته شده درمانی به هنگام وقوع یک سانحه یا بدحال شدن ناگهانی با استفاده از امکانات موجود و وسائلی که در آن زمان در دسترس هستند. هدف نجات جان مصدوم جلوگیری از بدتر شدن حال مصدوم بالابردن احتمال بهبودی مصدوم نقش امدادگر در اداره کردن یک مصدوم: درک موقعیت تشخیص بیماری یا حالتی که به مصدوم دست داده است. بکارگیری روش های درمانی مناسب و کافی و بدون اتلاف وقت. ترتیب دادن انتقال مصدوم به بیمارستان، مطب پزشک یا خانه اش (بسته به وخامت حال او و بدون معطلی ؟ مسئولیت امدادگر بعد از درگیر شدن با یک مصدوم جهت اداره کردن او، چه موقع تمام می شود؟ امداد پزشکی روشهای درمانی که بوسیله پزشک عادی یا جراح در بیمارستان یا مطب انجام می شود. امدادگر به فردی اطلاق می شود که دارای گواهینامه از یک موسسه معتبر باشد و این گواهینامه نشان می دهد که فرد دارای کیفیت لازم برای انجام اعمال مربوط به کمک های اولیه می باشد. تکنیک های اصلی کمکهای اولیه امدادگر ماهر با تامین نیازهای حیاتی مصدوم می تواند جان او را نجات دهد. این نیازهای حیاتی عبارتند از: 1- باز بودن راههای تنفسی 2- تنفس به اندازه کافی 3- گردش خون مناسب نکته: سلولهای حیاتی مغز بعد از سه دقیقه (بدون اکسیژن) کارکردشان را از دست می هند. سه موقعیت اورژانس که فرد به علت فقدان نیازهای حیاتی در معرض خطر مرگ قرار می گیرد: فقدان تنفس و یا فقدان ضربان قلب خونریزی شدید حالت بیهوشی که احتمالاً منجر به بسته شدن راه تنفس و در نهایت عدم تنفس می شود. مطالب ارائه شده در این بخش تنفس روشهایی در مورد باز کردن راه تنفس وضعیت بهبود گردش خون کنترل خونریزی تنفس‌ ‌ اکسيژن براى تأمين زندگى حياتى است. هدف از تنفس دو چيز است: يکى آنکه اکسيژن از هوا به شش‌ها انتقال يابد تا از آنجا جذب خون شده و همراه با گردش خون به تمامى اندام‌ها برسد؛ دوم گاز دى‌اکسيد کربن که جزء فضولات بدن است از بدن خارج شود. هنگامى‌که شما نفس مى‌کشيد هوا از طريق بينى يا دهان به درون بدن مکيده مى‌شود و از طريق مجراى اصلى تنفس (ناي) و مجراهاى کوچکتر (نايژه‌ها)، سرانجام به کيسه‌هاى هوا در شش مى‌رسد. در کيسه‌هاى هوا تبادل گازها انجام مى‌شود، به اين ترتيب که اکسيژن موجود در هوا به خون داده مى‌شود و دى‌اکسيد کربن از خون گرفته شده و توسط بازدم به بيرون از بدن تخليه مى‌شود. هوا مخلوطى از گازهاى مختلف است و اکسيژن تنها ۲۱ درصد از هوا را تشکيل مى‌دهد. در تنفس فقط ۵ درصد از اکسيژن مورد استفاده قرار مى‌گيرد، ۱۶% باقى‌مانده به همراه مقدار کمى دى‌اکسيد کربن در هنگام بازدم به بيرون از بدن پس فرستاده مى‌شود. به اين ترتيب اکسيژن موجود در بازدم براى حيات بخشيدن به شخص ديگر (از طريق تنفس دهان به دهان) کافى است. دهان و گلو مجراى مشترک غذا و هوا هستند، اما در بالاى مجراى اصلى هوا، حنجره (مرکز صدا) قرار دارد. حنجره نه تنها اندام توليد صدا است بلکه به‌ هنگام بلع به‌عنوان يک شير نيز عمل مى‌کند. حنجره در هنگام فرو دادن غذا بسته مى‌شود و به اين ترتيب مانع از ورود غذا يا نوشيدنى‌ها به مجراى تنفسى مى‌شود. در فرد بيهوش اين مکانيزم حمايتى خوب عمل نمى‌کند و به‌طور فزاينده‌اى هرچه بيهوشى عميق‌تر شود اين عضو ضعيف‌تر عمل مى‌کند.

نظرات کاربران

نظرتان را ارسال کنید

captcha

فایل های دیگر این دسته