پاورپوینت اخلاق کارگزاران (pptx) 49 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 49 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

اخلاق کارگزاران رذائل اخلاقی کارگزاران از منظر امیر مومنان: چکیده :رذائل اخلاقی آن خصلتها یا رفتارهای ناشایستی است که هر انسانی باید از آنها پرهیز کند.دوری از رذائل اخلاقی برای متولیان امر حکومت اهمیتی بسیار بیشتر پیدا می کند.امیر مومنان علی علیه السلام در توصیه ها و اوامری خطاب به کارگزاران حکومتی خویش ایشان را از صفات و رفتارهای خاصی بر حذر داشته اند.که نمونه هایی از آنها بدین قرارند: 1. تکبر و استبداد گری ناشی از عنوان حکومتی 2. اعمال غضب نابجا 3.خیانت در بیت المال 4.کم کاری 5.تجمل گرایی و ... مقدمه: أمیرالمؤمنین علی بن أبیطالب علیه السلام پس از به دست گرفتن زمام حکومت بر جامعه اسلامی، به نصب کارگزاران مورد نظر خویش همت گماشت.آن حضرت مراقب رفتار کارگزاران خویش بود و دائما ایشان را از رفتارها و خصلتهای ناپسند بر حذر می داشت و مسوولیت سنگین ایشان را گوشزد می فرمود. مجموعه توصیه های اخلاقی حضرت خطاب به کارگزاران حکومتی منشور ارزشمندیست که حتی حکومت ها و کارگزاران غیر اسلامی نیز می توانند از آن در جهت رشد و شکوفایی حکومت های خود بهره های فراوان ببرند. تعریف «کارگزاران» : در این مقاله، منظور از کارگزاران افرادی هستند که از سوی حاکم جامعه اسلامی به اداره بخشی از امور جامعه منصوب و مأمور می شوند. این مأموریت می تواند شامل سطحی کلان مثل ولایت و حاکمیتِ منطقه ای از جامعه اسلامی باشد و یا در سطوحی پایین تر همچون فرماندهی جنگ، قضاوت، جمع آوری مالیات و ... اجرا شود. نمونه هایی از رذائل اخلاقی کارگزاران1.تکبر و استبداد گری ناشی از عنوان حکومتی: یکی از آسیب هایی که ممکن است حاکم و کارگزار را دچار آسیب جدّی نماید، روحیه تکبّر و استبدادگری است. حضرت علی علیه السلام در عهدنامه مالک اشتر، خطاب به وی  می فرماید: و لا تقولن انی مؤمر آمر فأطاع فان ذلک إدغال فی القلب و منهکة للدین و تقرب من الغیر...1 به مردم نگو به من فرمان دادند و من نیز فرمان می دهم، پس باید اطاعت شود، که این گونه خود بزرگ بینی دل را فاسد، و دین را پژمرده، و موجب زوال نعمت هاست. حضرت بزرگترين آفت را تسلط مستكبرانه كارگزاران بر مردم مى دانستند و مكرر به ايشان امر مى كردند كه با مردم مدارا كنند و در همه حال به ياد داشته باشند كه حاكم اصلى خداست و اوست كه حاكم اصلى مردم مى باشد و ديگران فقط وسيله اى هستند براى خدمت به بندگان خدا؛ چنانكه در سخنرانى خود در صحراى صفين مى فرمايند: فانما انا و انت عبيد مملو كون لرب لا رب غيره... 2 پس همانا من و شما بندگان و مملوك پروردگاريم كه جز او پروردگارى نيست بنابراین، حاکم اسلامی باید از هر نوع غرورزدگی، خودمحوری و خودبزرگ بینی به دور باشد. اما اگر چنین صفت مذمومی عارض کسی شد، راه درمانش چیست؟آن حضرت در نامه به مالک می فرماید: و إذا أحدث لک ما أنت فیه من سلطانک أبهة أو مخیلة فانظر إلی عظم ملک الله فوقک و قدرته منک علی ما لا تقدر علیه من نفسک فإن ذلک یطامن إلیک من طماحک و یکف عنک من غربک و یفیء إلیک بما عذب عنک من عقلک . إیاک و مساماة الله فی عظمته و التشبه به فی جبروته فإن الله یذل کل جبار و یهین کل مختال...3 اگر با مقام و قدرتی که داری، دچار تکبّر یا خود بزرگ بینی شدی، به بزرگی حکومت پروردگار، که برتر از توست، بنگر که تو را از آن سرکشی نجات می دهد، و تندروی تو را فرو می نشاند، و عقل و اندیشه ات را به جایگاه اصلی باز می گرداند. بپرهیز که خود را در بزرگی همانند خداوند پنداری، و در شکوه خداوندی همانند او دانی؛ زیرا خداوند هر سرکشی را خوار می سازد و هر خود پسندی را بی ارزش می کند. پس در محدوده پست و مقام، برای مقابله با انواع زشتی ها و آفات ارزش ها، باید با توجه به قدرت لایزال الهی و مدیریت عمومی و جاودانه حضرت حق، بر کل نظام هستی پیش رفت. اگر یک مدیر آگاه، همه عالم را محضر خدا بداند و او را در رأس همه مدیریت ها ناظر بر کار مدیران بشناسد، می تواند به خوبی بدرخشد و جامعه را به سوی کمال و تعالی سوق دهد. 2.اعمال غضب اميرالمؤمنين عليه السلام طى نامه اى به حارث همدانى مى فرماید و اكظم الغيظ، و تجاوز عند المقدره، و احلم عند الغصب، و اصفح مع الدولة، تكن لک العاقبه. و استصلح كل نعمة انعمها الله عليك، و لا تضيعن نعمة من نعم الله عندك، و لير عليك اثر ما انعم الله به عليك...4 خشم خود را فرو نشان، و به هنگام قدرت ببخش، و به هنگام خشم فروتن باش، و در حكومت مدارا كن تا آينده خوبى داشته باشى، نعمتهايى كه خدا به تو بخشيده، نيكو دار و نعمتهايى كه در اختيار دارى تباه مكن، و چنان باش كه خدا آثار نعمتهاى خود را در تو آشكار ببيند. خداوند سبحان در آيات بسيارى دعوت به نرمخويى و خوشرفتارى كرده و از خشم و غضب برحذر مى دارد چنانكه به رسول خدا صلى الله عليه و آله وحى شد: فبما رحمة من الله لنت لهم ولو كنت فظا غليظ القلب لانفظوا من حولك فاعف عنهم و استغفرلهم و شاورهم فى الامر.5 اى پيامبر به بركت رحمت الهى در برابر مردم نرم و مهربان شدى و اگر خشن و سنگدل بودى، مردم از اطراف تو پراكنده مى شدند. پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش طلب و در كارها با آنها مشورت كن حضرت على عليه السلام نيز خشم را به سبك مغزى و تحريك شيطان تشبيه مى كند و دورى از خشم را نزديكى به خدا مى داند. ايشان خويشتن دارى در هنگام خشم را مهار نفس مى دانست و خشم بيمورد را دليل جنون و ديوانگى؛ چنانكه در نهج البلاغه فرموده است: