پاورپوینت تکتونیک کمربند کوهزایی زاگرس (pptx) 35 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 35 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
فصل هفتم
تکتونیک کمربند کوهزایی زاگرس
بررسی های ناحیه ای
علوی (1994) کمربند کوهزایی زاگرس را نتیجه بسته شدن حوضه اقیانوسی نئوتتیس دانسته که این کمربند را متشکل از سه منطقه موازی دارای ارتباط تکتونیکی با یکدیگر می داند:
1- مجموعه آتشفشانی ارومیه دختر
2- منطقه سنندج _ سیرجان
3- کمربند چین خورده ساده زاگرس
علوی (1994)، سنندج سیرجان را متشکل از ساختمان های دوپلکسی مرکب بزرگ مقیاس با شیب به سمت شمال خاوری می داند که بر اساس شواهد چینه شناسی این راندگی ها از کرتاسه بالایی آغاز و تا امروز تداوم داشتند.
علوی (1994) اصطلاح راندگی اصلی زاگرس را به عنوان مرز بین سنندج – سیرجان و کمربند چین خورده زاگرس در نظر گرفته است به اعتقاد وی، مرز سنندج – سیرجان و مجموعه آتشفشانی ارومیه - دختر مرز بین صفحه ایران مرکزی و عربستان را تشکیل می دهد.
علوی(1980)، خط راندگی زاگرس را به صورت یک گسل معکوس پر شیب و دوباره فعال شده دانسته و زمین درز بین قاره های عربستان و ایران را در طول پیشانی جنوب باختری کمان ماگمایی ارومیه – دختر در نظر گرفته است.
بر اساس این الگو، جبهه یا پیشانی دگرشکلی، در طول زمان، از شمال خاوری سنندج – سیرجان به موقعیت کنونی خود در قسمت مرکزی حوضه خلیج فارس تغییر مکان داده است.
بربریان(1995)، زاگرس را متشکل از واحد های مورفوتکتونیکی متعددی می داند که با توسعه راندگی های اصلی ژرف زیر از هم جدا شده اند. وی و بسیاری از پژوهشگران، گسل معکوس اصلی زاگرس را به عنوان زمین درز واقع در حد فاصل صفحه ایران مرکزی و صفحه عربستان در نظر گرفته اند.
(MRF) و گسل جوان اصلی(MZRF) 1- گسل معکوس اصلی زاگرس
که بخش هایی از آن رخنمون یافته است. (HZF)2-گسل زاگرس مرتفع
(MFF)3- گسل پیشانی کوهستانی زاگرس
(DEF)4- گسل فرو افتادگی دزفول
که در مقابل آن، منطقه کمتر دگرشکل شده بین النهرین خلیج فارس(ZFF) زاگرس foredeep5- گسل
قرار دارد.
بربریان (1995) دگرشکلی فعال را به دلایل زیر برای زاگرس محرز می داند:
الف: راندگی های مدفون بیشتر طولی
ب: گسلش راستالغز گاهی سطحی
ج: چین خوردگی و بالا آمدگی نامتقارن و همزمان با لرزه پوشش رسوبی
د: راندگی های به سطح رسیده از لااقل دو سطح جدایش ناحیه بالایی(گچساران) و زیرین (هرمز)
علوی (2004)، چینه های نئوپروتروزوئیک پایانی تا فانروزوئیک کمربند چین خورده – رانده زاگرس را متشکل از 4 گروه سنگی تشکیل شده در محیط های تکتونیک – رسوب گذاری متفاوت می داند. او این
گروه ها را متشکل از 11 مگاسکانس (پیشرونده یا پسرونده یا هر دو) در نظر گرفته است.
مربوط به نهشته های حوضه های کششی _ جدایشی است که از نظر زایشی بهⅠ1- پائین ترین مگاسکانس
تکتونیسم راستا لغز نجد ( نئوپروتروزوئیک پایانی تا کامبرین زیرین) مربوط می باشند. این مگاسکانس قاعده
متشکل از نهشته های پیشرونده یک سکوی قاره ای کم ژرف پوشیده Ⅱای، به وسیله دومین مگاسکانس
شده است.
، شامل چینه های نهشته شده در دریای کم ژرف گرم هستند که به طور پیشروندهⅢ و Ⅳ2- دو مگاسکانس
روی یک پلاتفرم در طول حاشیه سرزمین گندوانا ( طی پرمین و تریاس) قرار گرفته است.
شامل نهشته های سکوی استوایی در طول حاشیه جنوبی Ⅴ وⅥ و Ⅶو Ⅷ3- چهار مگاسکانس متوالی
گستره اقیانوسی نئوتتیس است. این نهشته ها از ژوراسیک آغازین تا کرتاسه پایانی نهشته شده اند.
4- نهشته های یک حوضه پیشانی که در جلوی کوهزاد زاگرس شکل گرفته و به طور پیشرونده جز کوهزاد است. این مگاسکانس ها دارای تغییرات Ⅸو Ⅹ و Ⅺ شده، از کرتاسه پایانی تا حال شامل سه مگاسکانس
رخساره می باشند که نشانگر تنوع مناطق رسوب گذاری در حوضه هستند.
نتیجه تجمع راندگی افیولیت های نئوتتیس بر روی حاشیه قاره ای Ⅸ مگاسکانس قاعده ای حوضه پیشانی
غیرفعال آخر – عربستان و برخورد بعدی با صفحات ایرانی است.
،Ⅹمگاسکانس میانی حوضه پیشانی
نتیجه کاهش فعالیت تکتونیکی فشاری می باشد و همراه با عدم بارگذاری لیتوسفر در اثر فرسایش و احتمالا رویش تکتونیکی در بخش های داخلی کوهزاد در طی پالئوسن تا میوسن میانی است.
آخرین مگاسکانس حوضه پیشانی Ⅺ
که در طی پیشروی، مهاجرت به سمت جنوب غربی
گسلش راندگی از الیگوسن تا حال حاضر است.