پاورپوینت پاورپوینت الدرس الرابع (الَفَْرزَدْقَُ) درس 4 عربی دوازدهم ریاضی و تجربی (pptx) 33 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 33 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

اَلدَّرْسُ الرّابِعُ عربی، زبان قرآن (3) پایه دوازدهم ریاضی و تجربی لْفَرَزْدَقُ الفَرَزْدَقُ مِنْ شُعَراءِ العْصَرِ الْأمُوی. وُلِد فی مِنطقَةٍ بِالْکُوَیتِ الحالیةِ عامَ ثلَاثَةَ وَ عِشْرینَ بَعْدَ الْهِجرَةِ، وَ عاشَ بِالْبَصرَةِ. فی یوْمٍ مِنَ الْأیامِ جاءَ بِهِ أَبوهُ إلی أَمیرِ الْمُؤمِنینَ عَلی، فَسَألَهُ الْإمامُ عن وَلدهِ؛ فَقالَ : « هذَا ابْنی یکادُ یکونُ شاعِراً عَظیماً .» فَقالَ الْأمامُ لِوالدهِ: «عَلّمْهُ القرآنَ.» فرزدق از شاعران روزگار اموی است. او در منطقه ای در کویت امروزی به سال بیست و سوم هجری زاده شد و در بصره زیست. روزی از روزها پدرش او را نزد امیر مؤمنان علی آورد. امام از وی درباره پسرش پرسید و او گفت : این پسرم نزدیک است که شاعری بزرگ شود . پس امام به پدرش گفت: قرآن بیاموزش؛ فَعَلَّمَهُ الْقُرآنَ تَعلیماً؛ ثُمَّ رَحَلَ الفرَزدَقُ إلی خُلَفاءِ بنَی أمُیة بِالشّامِ، وَ مَدَحَهُم وَ نالَ جَوائزهُم . کانَ الفَرَزدق مُحِبّا لِأهلِ البْیتِ وَ کانَ یسْتُرُ حُبَّهُ عِندَ خُلَفاءِ بَنی أُمَیةَ؛ وَلٰكِنَّهُ جَهرَ بِهِ لمَّا حَجَّ هِشامُ بن عَبدالملكِ فی أیامِ أبیهِ. فَطافَ هِشامٌ وَ لَمّا وَصَلَ إلَی الْحَجَرِ لَمْ یقْدِرْ أن یستلِمَهُ لكِثْرَةِ الِإزْدِحامِ، فَنُصِبَ لَهُ مِنْبَرٌ وَ جَلسَ عَلیهِ جُلوسَ الْأُمَراءِ ینَظْرُ إلیَ النّاسِ وَ مَعَهُ جَماعَةٌ مِنْ كبِارِ أهلِ الشّامِ. پس [پدر فرزدق] بی گمان به او قرآن آموخت؛ سپس[فرزدق] به نزد خلیفگان اموی در شام کوچید و آنها را ستود و جایزه های ایشان را به دست آورد. فرزدق دوستدار اهل بیت بود و دوستی اش را [نزد] در دربار خلفای بنی امیه می نهفت؛ ولی هنگامی که هشام بن عبدالملک در روزگار پدرش حج می گزارد، آن را آشکار کرد. پس هشام طواف کرد و وقتی که به حجر الأسود رسید نتوانست که آن را به خاطر شلوغی بسیار مسح کند. پس منبری برایش برپا شد و مانند فرماندهان روی آن نشست، در حالی که به مردم نگاه می کرد و گروهی از بزرگان شامی همراهش بودند. فَبَینَما ینْظُرُ إلَی الْحُجّاجِ، إذ جاءَ زَینُ العْابدِینَ، فَطافَ بِالبَیت طَوافَ الْأعَاظِمِ، فَلمَّا وَصَلَ إلیَ الحجَرِ، ذهَبَ النّاسُ جانِباً، فَاسْتلَمَهُ اسْتلِاماً سَهلاً. فَقالَ رَجُلٌ مِنْ أهلِ الشّامِ: «مَنْ هذَا الذَّی قد سَمَحَ النّاسُ لَهُ بِاستلِامِ الحجَرِ!؟» پس در حالی که به حج گزاران نگاه می کرد ناگهان امام زین العابدین آمد و خانه خدا را همچون بزرگان طواف کرد. و هنگامی که به حجر الأسود رسید مردم کنار رفتند و آن را به آسانی مسح کرد. مردی شامی گفت: این کیست که مردم به او اجازه داده اند، حج الأسود را مسح کند؟ خافَ هِشام مِن أنَ یعرفه أهَل الشّامِ و یرْغَبوا فیهِ رَغبَةَ الْمُحِبّینَ؛ فَقالَ: «لا أَعْرِفُهُ.» وَ کانَ الفرَزدَقُ حاضِراً. فقَالَ الفرَزدَقُ:«أنَا أعرِفُهُ مَعرِفَةً جَیدةً.» ثم أنْشدَ هذِهِ القصیدَة إنشاداً رائِعاً. هشام ترسید که شامیان او را بشناسند و همچون عاشقان به او علاقه مند شوند و گفت: ای مرد او را نمی شناسم. فرزدق حاضر بود . پس فرزدق گفت: من به خوبی می شناسمش . سپس این قصیده را به نغزی(جالب) سرود. هذَا الذَّی تَعْرِفُ البَطحْاءُ وَطأْتَه وَ البیت یعْرِفُهُ وَ الْحِلُّ وَ الحرَمُ این کسی است که دشت مکّه جای پایش را می شناسد. و خانۀ [خدا] و بیرون و محدودۀ اِحرام، او را می شناسند . هذَا ابْنُ خَیرِ عِبادِ اللّهِ کُلِّهِم هذَا التَّقی النَّقی الطّاهِرُ الْعَلَمُ این فرزندِ بهترینِ همۀ بندگان خداست. این پرهیزگارِ پاکِ پاکیزۀ بزرگ تر قوم است . وَ لَیس قولُكَ: مَنْ هذا ؟ بِضائِره اَلعُربُ تعرِفُ مَنْ أنکرتَ وَ العَجَمُ و این گفتۀ تو که «این کیست؟» زیان رساننده بدو نیست. عرب و غیرعرب کسی را که تو ناشناس شمردی می شناسند. المعجم ۱- کَیفَ کانَ حُبُّ الْفَرَزدَقِ لِأَهلِ الْبَیتِ عِندَ خُلَفاءِ بَنی أُمَیةَ؟ ۲- مَن جاءَ بِالفَرزدَقِ إلَی أمیرِ المؤمِنینَ(ع)؟ کانَ الفَرَزدق مُحِبّا لِأهلِ البْیتِ وَ کانَ یسْتُرُ حُبَّهُ عِندَ خُلَفاءِ بَنی أُمَیةَ. جَهرَ بِهِ لمَّا حَجَّ هِشامُ بن عَبدالملكِ فی أیامِ أبیهِ. - مَتَی جَهَرَ الفَرزدَقُ بِحُبِّهِ لِأهلِ البَیتِ(ع)؟ جَهرَ بِهِ لمَّا حَجَّ هِشامُ بن عَبدالملكِ فی أیامِ أبیهِ. جواب کوتاهی بر حسب متن درس بنویس. ۴- أینَ وُلِدَ الفَرزدَقُ؟ وَ أینَ عاشَ؟ ۵- فی أی عَصرٍ کانَ الفَرزدَقُ یعیشُ؟ وُلدِ فی مِنطقَةٍ بِالکُوَیتِ الحالیةِ وَ عاشَ بِالْبَصرَةِ. کانَ الفَرزدَقُ یعیشُ فی العْصْرِ الْأمُوی. 6- إلَی مَن رَحَلَ الفَرزدَقُ بِالشّامِ؟ رَحَلَ الفرَزدَقُ إلی خُلَفاءِ بنَی أمُیة بِالشّامِ. مفعول مطلق مصدری از فعلِ جمله است . مفعول مطلق دو نوع است: تأکیدی و نوعی.