پاورپوینت پاورپوینت تاریخ پنجم (pptx) 62 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 62 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

به نام خدا دوره تأمین مدرس مطالعات اجتماعی پنجم دبستان فصل پنجم: ایران بعد ا ز اسلام مدرس و تهیه کننده: حشمت الله سلیمی مرداد ماه 1394 عباسیان عباسیان شاخه‌ای از خاندان بنی‌هاشم بودند. نسب آنها به عباس‌بن عبدالمطلب، عموی پیامبر (ص ) می‌رسید . به همین دلیل به بنی‌ عباس معروف شدند. محمدبن علی، نخستین فرد از خاندان بنی‌عباس بود که فعالیت سیاسی و تبلیغاتی علیه حاکمیت امویان را شروع کرد. او و جانشینانش از روستای حُمَیْمَه در نزدیکی دمشق، پایتخت امویان، فعالیت عباسیان را رهبری می‌کردند. فعالیت عباسیان از عراق شروع شد و خیلی زود دامنه آن به ایران رسید و در خراسان متمرکز شد. عباسیان فعالیت سری و سازمان یافته‌ای را با هدف دستیابی به قدرت هدایت می‌کردند. یکی از عوامل موفقیت جنبش عباسیان، ایجاد تشکیلاتی مخفی بود که از آن با عنوان "سازمان دعوت عباسی" یاد کرده‌اند. در رأس تشکیلات عباسی، امام(رهبر) قرار داشت که به وسیله سلسله‌مراتبی از داعیان ( دعوتگران) ارتباطش را با هواداران خود برقرار می‌کرد. محمد بن علی به داعیان اعزامی به عراق و خراسان سفارش می‌کرد: الف. بدون ذکر نام کسی، مردم را به شعار "الرضا من‌آل محمد"( فردی پسندیده از خاندان پیامبر) دعوت کنند. ب. مناقب خاندان رسالت و مظلومیت آنان و اینکه اسلام حقیقی نزد آنان است، را ترویج کنند. بعد از مرگ محمد بن علی، فرزندش ابراهیم جانشین او شد. او هم در حُمَیْمَه می‌زیست. ابراهیم امام، یکی از داعیان اصلی به نام ابومسلم را به خراسان فرستاد. اقدامات ابومسلم زمینه پیروزی بنی‌عباس را فراهم کرد. خراسان علل انتخاب خراسان به عنوان مرکز اصلی دعوت عباسیان: محل سکونت تعدادی از قبایل عرب مسلمان بود که بر اساس قرآن و سنت نبوی به خاندان پیامبر(ص) علاقمند بودند و برای ادامه فتوحات در شرق، در آنجا حضور داشتند. تعدادی از مسلمانان خراسان را موالی(مسلمانان غیرعرب) تشکیل می‌دادند که همراه مسلمانان عرب در فتوحات شرکت می‌کردند. رفتارهای نژادپرستانه بنی‌امیه با موالی، زمینه پدید آمدن عقده‌های فروخورده‌ای را فراهم کرده بود که به سود بنی عباس تمام شد. بنی امیه، بر خلاف قرآن و سنت پیامبر، میان عرب و غیرعرب فرق می‌نهادند و برای اعراب امتیازات بیشتری قائل بودند. مردم کوفه و اطراف آن شیعه علی(ع) بودند و اهالی بصره پیرو عثمان بودند. مردم شمال عراق(جزیره) یا خوارج بودند و یا مسلمانانی با خلق و خوی مسیحیان، اهالی شام غیر از بنی‌امیه از کسی اطاعت نمی‌کردند. مردم مکه و مدینه پیروان ابوبکر و عمر بودند. اما در خراسان اختلافات مذهبی وجود نداشت. ابومسلم خراسانی و قیام او در باره نسب و نژاد ابومسلم و زادگاهش اختلاف است. زادگاهش را برخی منابع، یکی از روستاهای اصفهان و برخی اطراف کوفه دانسته‌اند. در کوفه در سال124هجری با یکی از داعیان عباسی به نام بُکَیربن ماهان آشنا شد و به سازمان دعوت پیوست. در سال 128هجری به عنوان رهبر داعیان خراسان منصوب شد. و د رمضان 129 قیامش را در خراسان آغاز کرد. قیام کنندگان با افراشتن پرچم سیاه، پوشیدن لباس سیاه و افروختن آتش بر فراز کوهها،آغاز قیام را اعلام کردند. هنگام قیام، نصربن سیار والی خراسان بود که نیروهایش در چند جنگ از یاران ابومسلم شکست خوردند. سپس یاران ابومسلم به عراق رسیدند و پس از شکست نیروهای خلافت، آنجا را فتح کردند. کوفه در محرم سال132به دست یاران ابومسلم افتاد. پیش از آن، ابراهیم امام به دستور مروان‌بن محمد کشته شده بود و بقایای خاندان عباسی مخفیانه به کوفه رفته بودند. یکی از داعیان برجسته عباسی به نام ابوسَلَمَه خَلال در کوفه برای ابوالعباس سفاح بیعت گرفت و به این ترتیب در سال132هجری خلافت عباسی با مرکزیت کوفه آغاز شد. ایرانیان و عباسیان ایرانیان نقش اصلی در روی کار آمدن بنی عباش داشتند. عباسیان برای اداره ی قلمرو وسیع خلافت، نیازمند تجربه، تدبیر و درایت ایرانیان بودند. چرا که جامعه ایرانی وارث فرهنگ و تمدن کهن بودن که در آن نظام اداری و نهادهای حکومتی شکل گرفته بود. در صد سال اول خلافت عباسی اغلب وزیران و کارکنان دیوان دستگاه خلافت را ایرانیان تشکیل میدادند. وزیرانی همچون ابوسَلَمْه خَلال، خالد بَرمَکی، یحیی بَرمَکی و پسرانش فضل و جعفر، ابو ایوب موریانی، فضل بن سهل و حسن بن سهل از جمله ایرانیانی بودند که نقش مهمی در ثبت حاکمیت عباسیان ایفا کردند.