پاورپوینت طرح راهبردي – ساختاري توسعه شهر تهران (pptx) 76 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 76 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

به نام خدا طرح راهبردي – ساختاري توسعه شهر تهران به ياد مهندس سيد هادي ميرميران که نام و يادش در دل ما باقي است 4 1- رويکرد طرح جامع تهران و پيشينه آن فهرست مطالب 3- برنامه ساختاري توسعه شهر تهران 2- برنامه راهبردي توسعه شهر تهران 1-1: رويکرد و شيوه تهيه طرح جامع تهران 2-1: گسترش تهران و طرح هاي پيشين 1-2 : طرح مسئله 2-2 : چشم انداز و اهداف توسعه 3-2 : راهبردهاي توسعه 1-3: تشخيص و تحليل وضعيت ساختاري شهر تهران 2-3: ايده توسعه و سازمان فضايي شهر تهران 3-3 : ارکان سازمان فضايي شهر تهران 4-3: پهنه بندي استفاده از اراضي 5-3: ساماندهي عمران و توسعه شهري 4- برنامه عملياتي توسعه شهر تهران 1-4 : برنامه ها و طرح هاي موضوعي توسعه شهري تهران 2-4 : برنامه ها و طرح هاي موضعي فرامنطقه اي توسعه شهري تهران 3-4 : طرح ها و پروژه هاي موضعي توسعه شهري تهران در مقياس مناطق، نواحي و محلات شهر تهران 5 6- ضوابط و مقررات پهنه بندي استفاده از اراضي 5- شرايط تحقق پذيري طرح 1-5 : الزامات کلي تحقق پذيري طرح 2-5 : الزامات مالي و اصلاحات اقتصادي 3-5 : الزامات نظام اجرايي و اصلاحات ساختاري در مديريت شهري فهرست مطالب 1-6 : ضوابط و مقررات کلي 2-6 : ضوابط و مقررات پهنه هاي سکونت 3-6 :ضوابط و مقررات پهنه هاي فعاليت 4-6 : ضوابط و مقررات پهنه هاي مختلط (فعاليت و سکونت) 5-6 : ضوابط و مقررات پهنه هاي حفاظت 7- تعاريف، مفاهيم و کليدواژه هاي طرح جامع تهران 6 1- رويکرد طرح جامع تهران و پيشينه آن نخستين طرح جامع تهران، که براي دوره اي بيست ساله تا افق 1370تدوين گرديد، فقط تا انقلاب اسلامي (1357) مبناي هدايت توسعه شهر تهران بود. دومين طرح جامع (طرح ساماندهي) تهران نيز که در سال هاي پاياني دهه شصت تدوين گرديده و در سال 1370 به تصويب رسيد، به کنار نهاده شد. سرانجام طرح مجموعه شهري تهران، که در سالهاي پاياني دهه هفتاد تدوين و در سال 1381 مصوب گرديد, در عمل مسکوت ماند. براين اساس، کلانشهر تهران و منطقه شهري آن، سالياني مديد، دستخوش نابساماني به ويژه در زمينه ساخت و ساز و استفاده از اراضي شهري و پيراشهري بوده که تا کنون نيز تداوم يافته است. در سالهاي پاياني دهه هفتاد، پس از سال ها بلاتکليفي در مديريت شهري تهران، لزوم جايگزين کردن برنامه و طرح به جاي بخشنامه، دستورالعمل و چاره جويي هاي موردي، بين مسئولان ذيربط، به تدريج قوت گرفت و سرانجام به اتخاذ تصميمي ارزشمند انجاميد, که در عمل موجبات همکاري وزارت مسکن و شهرسازي و شهرداري را براي تهيه طرح جامع جديد تهران، ميسر ساخت. همچنين با رويکردي سنجيده و مصلحت انديشي، مقرر شد که با توجه به تلاش ها و کليه اقدامات انجام شده و در دست انجام، طرح هاي جامع و تفصيلي همزمان و با مشارکت کليه نهادهاي اجرائي مرتبط و استفاده گسترده و هماهنگ از توان نهادها و نيروهاي تخصصي انجام گيرد. تهران؛ مرکز پايتخت دويست ساله ايران، عليرغم قدمت برنامه ريزي در کشور (بيش از نيم قرن)، فقط براي سالياني محدود (حدود هفت سال) داراي برنامه اي براي هدايت و ساماندهي شهر بوده و قريب سه دهه است که اين کلانشهر با انبوهي از مشکلات، برمبناي برنامه و طرحي جامع، مديريت و اداره نشده است. 7 1- رويکرد طرح جامع تهران و پيشينه آن تهيه طرح جامع تهران، با رويکرد نويني سامان يافت، که از يکسو مبتني بر تجارب کشور در چند دهه اخير و ارزيابي و آسيب شناسي روش ها و رويه هاي متعارف بوده و از سوي ديگر با توجه به تجارب ارزشمند جهاني، از دانايي، الگوها و روش هاي نويني براي برنامه ريزي توسعه شهري بهره گرفته، که به ويژه با شرايط بومي ما، سازگاري بيشتري دارد. توجهات اساسي در اين رويکرد نوين، به قرار زير است: توجه جدي به رهيافت هاي مشارکتي در فرآيند تصميم سازي و تصميم گيري توجه اساسي به تهيه اسنادي کارآمد و انعطاف پذير براي توسعه شهري تهران توجه همه جانبه به کليه وجوه توسعه شهري (زيست محيطي، اجتماعي - اقتصادي، کالبدي، زيرساخت ها و حمل و نقل، مديريت و تشکيلات و ...) و پرهيز از نگرش صرفاً فيزيکي - کالبدي به توسعه شهري توجه سيستمي به سطوح توسعه شهري شامل سطوح فراشهري (جهاني، ملي، منطقه عمومي)، شهري و خرده سيستم هاي شهري (حوزه ها و مناطق) توجه توأمان به کليه سطوح فرآيند برنامه ريزي توسعه شهري و پيشبرد توأمان آن براي حصول به دستاوردهاي راهبردي، ساختاري و عملياتي توسعه (تهيه همزمان طرح هاي جامع و تفصيلي) سازماندهي مناسب براي تهيه طرح، با جلب مشارکت دستگاه هاي ذينفع، گروه هاي تخصصي، نهادهاي هدايت و هماهنگي، به قرار زير: همکاري و مشارکت وزارت مسکن و شهرداري تهران شورايي براي راهبري و هدايت طرح، متشکل از مسئولين ذينفع و متخصصان شهرسازي مشارکت هفت نهاد تخصصي (مشاورين مطالعات فرادست، مکمل، پشتيبان و مشاور اصلي) مشارکت 22 مشاور شهرساز براي مطالعات منطقه اي و تهيه طرح هاي تفصيلي مناطق شهري رايزني با يک مشاور خارجي (آتليه شهرسازي پاريس – APUR) بهره گيري از کارشناسان متخصص متعدد (براي مشاوره علمي، ارزيابي و بررسي مطالعات) نمودار پشتيبان نمودار پشتيبان نمودار پشتيبان نمودار پشتيبان نمودار پشتيبان جدول پشتيبان 1-1: رويکرد و شيوه تهيه طرح جامع تهران 8 1- رويکرد طرح جامع تهران و پيشينه آن شهر تهران که با شروع دوران قاجاري پايتخت کشور شد، حدود ده هزار نفر جمعيت داشت، که در ابتداي قرن اخير و با تمرکز امور حکومتي در تهران، دستخوش تحولي سريع شد و در سال 1320 جمعيت آن به حدود 600 هزار نفر رسيد. اين رشد شتابان تداوم يافته و در سال 1335 جمعيت تهران به حدود 5/1 ميليون نفر افزايش يافت. تهران در اين سالها، تدريجا با مسائلي مانند کمبود مسکن و حاشيه نشيني، کمبود آب، زيرساخت ها و خدمات شهري، ترافيک و ... مواجه شد، که سابقه نداشت. براي ساماندهي اين وضعيت دو اقدام اساسي آغاز شد: 2-1: گسترش تهران و طرح هاي پيشين اول: تمرکززدايي از تهران و محروميت زدايي از ساير مناطق کشور با محدود کردن استقرار صنايع تا شعاع 120 کيلومتري تهران و گرايش به سرمايه گذاري در مناطق ديگر دوم: تهيه طرح جامع تهران که مطالعات آن در سال 1345 آغاز شده و در سال 1349 به تصويب رسيد. مطالعات طرح جامع اول تهران زماني شروع شد که شهر تهران در سال 1345 حدود 180 کيلومتر مربع وسعت و 7/2 ميليون نفر جمعيت داشت. اين طرح محدوده اي به وسعت حدود 650 کيلومتر مربع (همين محدوده فعلي) و جمعيتي حدود 5/5 ميليون نفر را براي سال 1370 (افق طرح) در نظر گرفت. جهت گسترش شهر را به سمت غرب تعيين کرد و با تقسيم سطح شهر به ده منطقه با مراکز مجهز، شبکه اي از آزادراهها و بزرگراهها را نيز پيشنهاد نمود. 9 1- رويکرد طرح جامع تهران و پيشينه آن به موازات تشديد مشکلات شهر تهران، بروز تنش هاي اجتماعي در پيرامون شهر و نواحي حاشيه نشين آن در سال 1373، توجه مسئولان به پيرامون تهران بيش از پيش جلب شد. براين اساس در سال 1375 براساس مصوبه هيئت دولت، مطالعاتي در زمينه «مديريت و تهيه طرح مجموعه شهري تهران و شهرهاي اطراف آن» آغاز گرديد، که نتايج حاصله از اوايل سال 1381 توسط شورايعالي شهرسازي و معماري ايران و يکسال بعد توسط هيئت دولت به تصويب رسيد. اما پيشنهاد اصلي طرح که ايجاد «نهاد واحد مديريت منطقه کلانشهري» بود، به رغم تصويب، به مرحله اجرا نرسيد و بقيه پيشنهادات اين طرح نيز، در عمل مسکوت ماند. 2-1: گسترش تهران و طرح هاي پيشين دومين طرح جامع تهران (طرح ساماندهي)، (مصوب 1370) ظرفيت جمعيتي شهر را 65/7 ميليون نفر در نظر گرفت. در اين طرح برخلاف طرح جامع اول به پيرامون تهران نيز توجه شد، ولي بدون توجه به شهرها و آبادي هاي موجود براي استقرار جمعيت در منطقه تهران احداث 5 شهر جديد را توصيه کرد. با توجه به قطع کمک هاي دولت از شهرداري ها و تأکيد بر خودکفايي و خودگرداني مقرر گرديد که شهرداري تهران اعتبارات مورد نياز خود را از محل فروش تراکم و معامله با مالکان در نحوه استفاده از اراضي فراهم سازد. بدين ترتيب طرح ساماندهي نيز به کنار گذاشته شد.