پاورپوینت دوران مزوزوئیک در ایران (pptx) 133 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 133 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
2
دوران مزوزوئیک در ایران
مزوزوييك، به عنوان دومين دوران فانروزوييك، حدود 160 ميليون سال از تاريخ كرة زمين (225 – 65 ميليون سال پيش) را به خود اختصاص ميدهد. در اين دوران، تحولات ژئوديناميكي كرة زمين درخور توجه است، به گونهاي كه مزوزوييك را دوران اشتقاق قارهها و گسترش كف اقيانوسها نام دادهاند.
در ميانههاي ترياس، با نخستين اشتقاق گندوانا صفحة استراليا – قطب جنوب، صفحة هند و ماداگاسكار از ابرقارة گندوانا جدا شدهاند.
در اشتقاق دوم گندوانا، كه در ژوراسيك پاياني صورت گرفته، آفريقا و آمريكاي جنوبي از يكديگر جدا شدهاند كه در اثر آن اقيانوس اطلس جنوبي پديدار شده است (در زمان كرتاسة پاياني پهناي اطلس جنوبي 3000 كيلومتر بوده و در حال حاضر 5000 كيلومتر است و كماكان در حال گسترش است).
اقيانوس اطلس شمالي نيز از زمان كرتاسة پسين، ميان دو قارة اروپا و آمريكاي شمالي شكل گرفته ولي در دورة ترشيري كامل شده است.
از ترياس پسين تا پايان مزوزوييك سه پهنة آبي مستقل دائمي و يا موقتي در ايران وجود داشته است.
در راستای زاگرس، رخسارة سنگي رديفهاي پس از ترياس مياني – كرتاسة بالايي معرف نهشتههاي دريايي با ژرفاي متوسط و گاه عميقاند كه رخسارة درياي تتيس جوان را دارند.
در گسترة واقع در شمال خاوري زاگرس تا لبة جنوبي كپهداغ، نهشتههاي ترياس بالا – ژوراسيك مياني رديفهاي شيلي، ماسهسنگي زغالدار و سنگهاي ژوراسيك مياني – كرتاسة پاياني رديفهاي مارني و كربناتياند كه در محيطهاي دريايي با ژرفاي متوسط نهشته شدهاند. رديفهاي زغالدار ياد شده همساني بسيار چشمگير با سنگهاي همزمان در آسياي مركزي (تركمنستان، افغانستان و 000) دارند كه نشانة يكپارچگي ايران مركزي – البرز با آسياي مركزي و سرانجام گرفتن نهايي درياي موسوم به تتيس كهن است.
در شمال خاوري ايران (كپهداغ)، توالی های لياس – كرتاسة پاياني به گونهاي هستند كه وجود يك حوضة رسوبي مستقل با رسوبگذاري به ظاهر پيوسته را تداعي ميكنند. ولي، همساني رخسارة سنگي و حتي گاهي، زيستي اين رديفها با البرز و حتي ايران مركزي به گونهاي است كه وجود يك حوضة رسوبي مستقل را در پهنة كپهداغ پرسشآميز مينمايد، با اين وجود در زمينشناسي ايران اين پندار وجود دارد كه در گسترة زماني مزوزوييك، كپهداغ حوضة رسوبي جداگانهاي بوده است، كه اين پندار نياز به بازنگري دارد.
نمونههاي از پيامد رخدادهاي مزوزوئیک بر ژئوديناميك ايران
جدا شدن كامل صفحة ايران از صفحة زاگرس در آغاز ترياس پسين، همراه با تكوين درياي تتيس جوان، در محل راندگي اصلي زاگرس.
* حركت صفحة ايران به سوي صفحة توران و برخورد اين دو همراه با بسته شدن كامل تتيس كهن.
* سرانجام گرفتن محيطهاي پلاتفرمي پالئوزوييك – ترياس مياني و شكلگيري حوضههاي رسوبي پيشبوم ترياس پسين – ژوراسيك مياني.
* شكلگيري اشتقاقهاي درون قارهاي از نوع تتيس جوان همراه با اقيانوسزايي در امتداد گسلهاي طولي و عمدة ايران مركزي.
* بسته شدن سيستمهاي كافتي تتيس جوان در زمان كرتاسة پسين همراه با فرارانش مجموعههاي افيوليتي ايران، به روي لبة ورقها و يكي شدن دوبارة صفحة زاگرس و صفحة ايران.
ترياس در ایران
دورة ترياس حدود 35 ميليون سال (230 تا 195 ميليون سال پيش) از تاريخ زمين را به خود اختصاص ميدهد. به دليل سه قسمتي بودن سنگهاي ترياس در اروپاي مركزي و آلمان، براي نهشتههاي نخستين سيستم مزوزوييك از واژة « ترياس » استفاده شده است. در زمينشناسي ايران اين باور وجود دارد كه سنگهاي ترياس ايران به ويژه كربناتهاي پلاتفرمي ترياس پاييني – مياني با رخسارههاي ترياس آلپ همانند هستند به همين رو، در ايران هم ترياس به سه زير سيستم پاييني، مياني و بالايي تقسيم ميشود. به جز كپه داغ و نخلك، در بيشتر نقاط ايران رخسارة سنگي و حتي رخسارة زيستي سنگهاي ترياس يكساناند.
8
سازند های تریاس در ایران
ترياس در زاگرس
از نظر سني، سنگهاي ترياس زاگرس معرف ترياس پيشين – ميانياند. كاهش ژرفاي درياي ترياس مياني، انباشت گچ و نبود سنگهاي ترياس بالايي ميتواند گوياي عملكرد رويداد سيمرين پيشين و جدايش زاگرس از ايران مركزي باشد.
زابو و خردپير، (1978) بر پاية ويژگيهاي سنگي، رديفهاي ترياس زاگرس را به دو نوع زير تقسيم كردهاند.
* نخست، رسوبات كربناتي و رسوبات تبخيري كه شامل دو « سازند كنگان » در زير و «سازند دشتك » در بالا است، كه بيشتر در زاگرس چينخورده و خليج فارس رخنمون دارند.
* دوم، رديفهاي كربناتي بدون همراهان تبخيري، به نام «سازند خانه كت» كه در زاگرس مرتفع رخنمون دارد.