پاورپوینت بررسی و تحلیل پیاده راه ها (pptx) 33 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 33 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بررسی و تحلیل پیاده راه ها مقدمه خیابان به عنوان یکی از عناصر اصلی فضای شهری محسوب می­شود، آن­جایی که امکان مراوده بین انسان­ها، تفریح، پیاده­روی، گذران اوقات فراغت ، بازی، خرید، تجمع و تظاهرات، دیدار، نشست، نگاه کردن، دسترسی، تردد، تبلیغات، اطلاع­رسانی و ... را برای همگان فراهم می­آورد. مطمئناً عملکرد فضاهای عمومی از جمله خیابان با رشد تکنولوژی حمل و نقل و بر اساس سطح الگوی رفتاری (فرهنگی) عابر پیاده و بر اساس جنسیت و سن (مرد و زن، کودکان، خردسالان، پیر و جوان، سالمندان و ... )، آب و هوا و ... در جوامع مختلف و در طول تاریخ متفاوت بوده و هست (معینی، 1385، 6 ). تا قبل از انقلاب صنعتی، اندازه و تناسبات عناصر شکل دهنده شهر بر مبنای مقیاس انسانی و الگوی جابه­جایی­ها نیز بر اساس حرکت فرد پیاده بود. یعنی او اندازه و فاصله ­ها را تعیین می­کرد. در واقع تعیین کننده جهت و گسترش توسعه شهر، توسط او تعریف می­شد. با شروع انقلاب صنعتی در اروپا، که با رشد و گسترش سریع شهرها همراه بود، به تدریج دیدگاه­های طراحی و برنامه­ریزی شهرها تغییر یافت. با اختراع اتومبیل و استفاده از آن که سرعت و راحتی را به ارمغان آورده بود، به مرور فرد پیاده، جایگاه و اولویت خود را در فضای معابر از دست داد. قطعنامه آتن در مورد جداسازی انواع ترددها در سال 1933، ضربه اصلی را به رفت و آمد پیاده وارد ساخت. از سوی دیگر دیدگاه منطقه­بندی کاربری­ها (1933) و تفکیک آن­ها بر اساس مسکن، کار ، خرید و تفریح در شهرسازی مدرن موجب افزایش فاصله­ها شد. مفهوم پیاده مداری از دهه 60 قرن 20 میلادی، تحولی در شهرسازی رخ داد که لزوم بازگشت به اصولی را فراهم آورد که در شهرهای گذشته (ما قبل صنعت) جاری بود و اینک باید با نیازهای زمان مطابقت داده می­شدند. رنگ باختن حیات اجتماعی و تولد شهرهای بی­روح، لزوم بازنگری به طرح­های شهری را (که توده و فضا هر دو را در برمی­گرفت) و نیز فقدان فضاهای شهری و عمومی مطلوب (که نبود عرصه­های عمومی را گوشزد می­نمود) دو چندان می­نمود. فقدان حیات شهری به لحاظ فقدان حضور فعالیت­های اجتماعی و انتخابی شهروندان در شهر بی­شهریت، لزوم توجه به فضاهای شهری به عنوان عرصه­های عمومی که مکان حضور جامعه مدنی است، را یادآور شد (حبیبی، 1380، 45 ). اندیشه خیابان­های دموکراتیک با درآمیختن برخی جنبه­های پیاده و خیابان­های قابل زندگی براساس اعتقاد به استفاده عمومی استوار است. جین جیکوبز یکی از اولین حامیان خیابان­های دموکراتیک بود و شهرسازان را نسبت به این مسئله آگاه ساخت که در دیدگاه ناظر "خیابان" در خلق حس مکان و ایجاد امنیت در محلات اهمیت زیادی دارد (معینی، 1390، 60 ). خیابان دموکراتیک اتومبیل سوار را حذف نمی­کند بلکه با ایجاد تعادلی عادلانه میان اتومبیل­ها و دیگر استفاده­کنندگان خیابان، نظیر عابران پیاده و دوچرخه­سواران ، فضای مناسبی برای آن در نظر می­گیرد و به عنوان یک خیابان قابل زندگی نه تنها بر ایمنی و آسایش تأکید دارد، بلکه دسترسی و نیازهای انواع مختلف مردم را درنظر گرفته و مداخله فعالانه، تصرف، اکتشاف، اعتراض و دگرگونی به وسیله استفاده­کنندگان را تشویق می­کند (معینی، 1390 ، 61). زایش فضای جدید از دل فضای کهن، برای نظارت و مراقبت توسعه برونی شهر و با هدف توسعه درونی اهمیت می­یابد و بالاخره "شهر زنده فضا" متولد می­گردد (حبیبی، 1380، 47). مفهوم پیاده مداری بنابراین اولین اقدام می­تواند کنترل حضور وسایل نقلیه موتوری در بافت باشد. تقریباً در تمام مطالعات مربوط به بهسازی، نوسازی و بازسازی مراکز کهن شهری، این اقدام صورت پذیرفته و ضمن آن­که تجهیزات لازم به درون بافت برده می­شود، از معابر مختص عابر پیاده و طراحی شده نیز بهره گرفته می ­ شود . جهت اجرای این امر، شرایط بافت ایجاب می­نماید که اولویت تخصیص مسیرهای موجود در بافت به عابران پیاده در هماهنگی با ضرورت حضور اتومبیل صورت پذیرد. بنابراین مداخله در مسیرهای شهری می­تواند به عنوان اولین گام یا گام­های نهادین در ساماندهی شهر برای نیل به شهر مطلوب به حساب آید. مسیری که انسانی، پویا و زنده است، سبب رونق حیات اجتماعی می­گردد، هویت­بخش و خاطره­ساز است و خود به عنوان یکی از عرصه­های جمعی ، صحنه نمایش شهر است و به عبارتی هم "مقصد" است و هم "معبر" (حبیبی، 1380، 46). انگاره کلی مطرح شده را می­توان تحت عنوان "احیای نقش انسان پیاده در شهر" بیان نمود که در پس آن "احیای شهر کهن (شهر درونی) با قابلیت­های گردشگری منطبق با حرکت پیاده" جای دارد. در این انگاره آنچه مورد توجه اصلی قرار می­گیرد عبارت است از: - رابطه انسان با انسان و مجموعه انسانی، که احیاء حیات مدنی را طلب می­نماید. - رابطه انسان با فضا، که ایجاد عرصه­های عمومی را مطرح می­کند. - رابطه انسان با کالبد، که گفتگوی شکل و شاکله را طرح می­کند. - رابطه انسان با زمان، که تداوم تاریخی فرهنگ، سنت، هویت و خاطره را می­جوید. - رابطه انسان با مکان، که انباشت، تجسم و تجسد خاطره­های جمعی را پی گرفته و از شکل به شاکله ره می­برد (حبیبی، 1380، 47). مفهوم پیاده مداری حرکت پیاده طبیعی ترین ،قدیمی ترین ،وضروری ترین شکل جابه جای انسان است وپیاده روی هنوز مهم ترین امکان برای مشاهده مکان ها ،واحساس شور وتحرک زندگی وکشف ارزشها وجاذبه های نهفته در محیط است زمانی که فضا برای اسایش وحضور ایمن وفعال پیاده در شهر مناسب نباشد اولین قشری که از حضور در شهر محروم می شوند گروهای ویژه سالمندان ،معلولین ،کودکان ،وافراد بزرگساالن می باشند .در حالی که این قشر درصد زیادی ازاستفاده کنندگان فضای شهری را تشکیل می دهند وعدم حضور ایشان در شهر به معنای افت کیفیت شهری وسلب معنای شهری از آن میباشد(فجر وتوسعه1.1381). آن چه امروز در شهرهای قابل توجه است این که تاریخ زدایی وزدودن خاطرات جمعی برای افزایش مسیرهای سواره رو و توجه مسئولین تنها برای رفع نیازهای سواره موجب افول ارزش های بصری شده است.ونتیجه آن که زمانی که مقیاس شهر تنها برای رفع نیازهای سواره ساخته میشود پیاده روها در فضای شهری احساس گم گشتتگی ناامنی وبی هویتی می کنند (پاکزاد371،1386). توجه به این نکته مهم است که عابران پیاده نمی خواهند فقط پیاده روی کنند.آنان یا می خواهند به مقصدی برسند یا کاری را انجام بدهند .این آزادی که یک فرد بتواند راه برود وبگردد و راهنمای خوب ومفیدی برای دستیابی به کیفیتی متمدن در محیط های شهری است (تیبالیز 1388،8) مفهوم پیاده راه پیاده­راه­ها به نواحی یا معابری که انحصاراً در اختیار پیادگان قرار می­گیرد و وسایل نقلیه موتوری تنها به منظور دسترسی و سرویس­دهی ضروری حق ورود به آن را دارند اطلاق می­شود (معینی، 1390، 20). راه­های مخصوص پیاده در ترکیب با انواع فضاهای شهری به صورت­های زیر در می­آیند: 1. خیابان مخصوص پیاده 2. راسته بازار 3. بازار 4. پاساژ 5. میدانگاه 6. بازارگاه 7. منطقه مخصوص پیاده­ها (کاشانی جو،1389، 56 )   احداث یک محیط با کیفیت بالا برای عابران پیاده در طول ستون فقرات اصلی مرکز شهر، در باز آفرینی کالبدی و اقتصادی این بخش از شهر نقش مهمی را ایفا می کند. در شیکاگو ، توسعه ی منظر خیابان و کاشت گیاهان فصلی در خیابان میشیگان شمالی باعث ایجاد یک تصویر ذهنی با کیفیت عالی برای فعالیت های مغازه داران خرده فروش و همینطور تاجران عمده ی این خیابان شده است. (پامیر،1389 ، 138) مفهوم پیاده راه 1-مسیرپیاده مسیرهای پیاده یا پیاده راه ها معابری با باالترین حد نقش اجتماعی هستند که در آن ها تسلط کامل با عابرپیاده بوده واز وسایل نقلبه موتوری تنها به منظور سرویس دهی به زندگی جاری در معبر استفاده می شود (پاکزاد 271،1386). عموما خیابانهای پیاده شاخصه هایی مانند خدمات وامکانات برای استراحت ،تفریح وفراغت یا دامنه ای از فعالیت های گوناگون را در خود دارند .سیمای زمین ومحوطه سازی آنها معموال با گیاهان وگل ها وآب نماها صورت گرفته است.این خیابانها با فعالیت های مختص اسایش کودکان وراحتی بزرگساالن را نیز در برمی گیرد .روشنایی خیابان باتوجه به مقیاس انسانی وبه خصوص تامین کیفیتی چون ایمنی در نظر گرفته می شود ودر نهایت خیابان مانند یک فضای شهری عملمی کند ووجود مبلمان شهری چون نیمکت ومیزها نیز فضایی برای تعامالت اجتماعی به وجود می اورند .حوزه های پیاده شامل مناطق مخصوص پیاده .همچون بازار واموال ها وپیاده راه ها می باشد ( ملک3:1385). مفهوم پیاده راه 2-منظر شهری در اینبخش الزم است منظر شهری به عنوان یکی از مفاهیم اصلی این مطالعه تعریف کرد منظر شهری ،هنر یکپارچگی بخشیدن بصری وساختاری به مجموعه ساختمانها ،خیابانها ومکان هایی است که محیط شهری را می سازند (کالن 3188). به عقیده راسکین منظر شهری چیزی بیش از یک مسئله برنامه ریزی وطراحی شهری است ودر درجه نخست مساله ارزش ها ،اهداف انسانی وبه رسمیت شناخته شدن مسئولیت های اجتماعی توسط آحاد جامعه است (گلکار1382). منظر فضای شهری کلیه اطالعات موجود از فضاست کهتوسط حواس قابل دریافت بوده ودر فرایند ادراک پردازش می گردد .اطالعاتی از قبیل فرم،عملکرد،ومعنای فضا(پاکزاد1385) وبخشی از شکل شهر است که ناظر آن را دریافت می کند .به عبارتب شکل شهر در الیه منظر شهری به کیفیتی مستقیما محسوس تبدیل می شود .یعنی منظر شهری عینیت قابل ادراک وفضای مورد ادراک ما از واقعیت موجود شهر پیرامون ماست (حبیب1380). به طور کلی منظر شهری تلفیق سه گانه ای از منظر عینی شهر ،منظر ذهنی شهر ،ومنظر عاطفی شهر است که مبنای رفتار قرار می گیرد (کلگار1382). انواع پیاده راه ها به لحاظ محدودیت حرکت سواره الف- پیاده راههایی که هیچ وسیله نقلیه ای اجازه تردد درآنها را ندارد . ب- پیاده راه هایی که بعضی وسایل نقلیه بسیار کم سرعت اجازه تردد در آنها را دارد . ج- پیاده راه هایی که در ساعات خاصی از روز ( معمولا عصرها) و یا روزهای خاصی ازهفته یا سال مانع ورود وسایل نقلیه می شوند. الف-  Haga Nygata -Sweden ب-  Rua-flores-turismo-curitib ج-  Saturday Farmer's Market پیشینه شکل گیری پیاده راه ها انگاره خیابان پیاده، برای اولین بار در شهرهای اروپایی نمود پیدا کرد. از دهه­های میانی قرن بیستم میلادی به بعد، این انگاره در شهرهای اروپایی با هدف خارج ساختن محدوده­های تاریخی شهرها از تسلط اتومبیل و برای حفاظت از بافت­های کهن و احیاء حیات اجتماعی، طرح و به اجرا درآمد (حبیبی، 1380، 44 ). در جوامع شرقی به این مقوله کمتر از اروپا پرداخته شده، و با تأخیر زمانی نسبت به اروپا و پس از تجربیات حاصله در شهرهای اروپایی، در قالب طرح ­ های بهسازی، نوسازی و بازسازی بافت­های کهن، اقداماتی صورت پذیرفته است (حبیبی به نقل از پروند، 1380، 44 ). در شهرهای آمریکایی نیز در قالب طراحی مجموعه­های تجاری بزرگ و تحت عنوان "مال"ها، مبحث توجه به ایجاد مسیرهای پیاده متفاوت با آن­چه که در اروپا و شرق اتفاق افتاده، به اجرا درآمده است (حبیبی، 1380، 44 ). نکته مشترکی که سبب می­گردد این اقدامات را در کنار یکدیگر قرار داد، اولویت حضور عابر پیاده با هدف احیاء حیات مدنی و اختصاص حداکثر فضا به عابر پیاده و حداقل نمودن فضای مورد نیاز وسایل نقلیه است. در بسیاری موارد نیز این اقدامات در بافت­های کهن هماهنگ با کند شدن حرکت سواره شکل گرفته­اند و تحت عنوان پیاده­سازی محورهای تاریخی معرفی شده­اند (حبیبی، 1380، 44 ).