پاورپوینت دررفتگی مفاصل (pptx) 24 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 24 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

دررفتگی مفاصل تعریف : تغییر محل سر دو استخوانی که در مجاورت یکدیگر قرار گرفته و تشکیل مفصل را داده اند، دررفتگی نامیده می شود. زمانی که بعضی رباط ها عملکرد خود را از دست بدهند دررفتگی اتفاق خواهد افتاد زیرا رباط ها طوری طرح ریزی شده اند که از تغییر محل و حرکت غیر طبیعی جلوگیری می کنند. راه های تشخیص دررفتگی : - معاینه محل دررفتگی توسط پزشک - عکسبرداری با اشعه ایکس: این عکسبرداری، دررفتگی مفصل، شکستگی استخوان و سایر آسیب های مفصل را نشان می دهد . - ام آر آی : MRI) ) این روش به پزشک کمک می کند تا آسیب بافت های اطراف مفصل را بررسی کند. درمان دررفتگی نوع درمان بستگی به محل و شدت دررفتگی مفصل دارد و عبارتند از: 1- جا انداختن مفصل : در این روش، پزشک سعی می کند به آرامی استخوان دررفته را جای خودش بیندازد. بسته به میزان درد و ورم محل دررفتگی، قبل از جا انداختن مفصل نیاز به بی حسی موضعی و یا حتی بیهوشی وجود دارد . 2- بی حرکت کردن مفصل : بعد از جا انداختن درست استخوان، پزشک با استفاده از وسایل مخصوصی مثل آتل، محل مفصل را برای چندین هفته ثابت و بی حرکت می کند. مدت زمان ثابت نگه داشتن مفصل، بستگی به نوع و محل دررفتگی دارد . 3- داروهای مسکن : بعد از جا انداختن استخوان دررفته، هر نوع درد شدیدی باید بهبود پیدا کند. اما اگر درد ادامه داشت، ممکن است پزشک داروی مسکن برای شما تجویز کند. 4- عمل جراحی : اگر اعصاب یا رگ های خونی اطراف مفصل آسیب دیده باشند و یا پزشک نتواند استخوان دررفته را جا بیندازد، نیاز به عمل جراحی است. همچنین در مواردی که به طور مکرر دچار دررفتگی یک مفصل خاص می شوید، عمل جراحی لازم است به خصوص در مورد مفصل شانه . 5- توانبخشی : بعد از برداشتن آتل و یا گچ، به تدریج برنامه توانبخشی را برای بهبود حرکت و قدرت مفصل دررفته شروع می کنید. برخی دررفتگی ها مثل دررفتگی لگن، نیاز به چند ماه زمان برای بهبودی دارند. دررفتگی مفصل شانه (به انگلیسی: Shoulder Dislocation) موقعی اتفاق می‌افتد که در اثر ضربه وارد به بازو و کتف، عناصر نگهدارنده مفصل آسیب دیده و سر استخوان بازو از گودی-کاسه‌ای (Glenoid fossa ) استخوان کتف خارج شود. حرکاتي براي بازتواني دررفتگي شانه حرکت اول: در مقابل چارچوب در بايستيد و دست خود را به حال قائم نگه داريد.   با پشت مچ دست خود به چارچوب در فشار وارد کنيد و بکوشيد دست خود را به سمت چارچوب فشار دهيد.   5 ثانيه فشار را حفظ و سپس رها کنيد.   اين حرکت را 10 مرتبه و 3 بار در روز تکرار کنيد. حرکت دوم: همانند حرکت قبل در مقابل چارچوب بايستيد.   با اين تفاوت که اين بار جلوي مچ دست خود را به چارچوب چسبانده و سعي کنيد با کف دست خود به آن فشار وارد کنيد.   5 ثانيه در همين وضعيت بمانيد.   اين حرکت را 10 مرتبه و 3 بار در روز انجام دهيد. حرکت سوم: يک بالش را بين سينه و بازوهاي تان بگيريد و سعي کنيد با بازوهاي تان آن را به سمت سينه بفشاريد.   اين فشار را براي 5 ثانيه حفظ کنيد.   اين حرکت را نيز 10 مرتبه و 3 بار در روز انجام دهيد. حرکت چهارم: رو به ديوار بايستيد و آرنج خود را به حالت 90 درجه درآوريد و در کنار بدن خود نگه داريد.   دست خود را مشت کنيد و براي مدت 5 ثانيه به ديوار بفشاريد.   اين حرکت را 10 بار و 3 نوبت در روز انجام دهيد. علائم در رفتگی زانو معمولا بعد از در رفتن زانو، این مفصل خود به خود در همان محل حادثه جا میفتد با این حال درد و ورم زانو معمولا از علائم ثابت دررفتگی زانو است. حرکت دادن زانو دردناک است و بیمار نمیتواند روی اندام آسیب دیده وزن بگذارد. در صورتیکه زانو در همان حال در رفته باقی بماند تغییر شکل مفصل به وضوح دیده میشود. نکته مهم در دررفتگی زانو احتمال بالای آسیب رسیدن به عروق و اعصاب اطراف این مفصل است. عروق و اعصاب در حین عبور از پشت زانو به استخوان های دو طرف مفصل بسیار نزدیک هستند و در موقع دررفتگی و جابجا شدن استخوان ها این عروق و اعصاب بشدت تحت کشش یا فشار قرار میگیرند. کشیده شدن یا تحت فشار قرار گرفتن رگ میتواند موجب آسیب و انسداد آن شود که متعاقب آن خونرسانی به ساق مختل شده و ممکن است ساق یا پا سیاه شوند. تحت فشار قرار گرفتن یا کشیده شدن اعصاب اطراف زانو هم میتواند موجب فلج شدن آنها شده و حس و حرکت پا مختل شود. درمان در رفتگی مفصل زانو در رفتگی زانو باید هر چه سریعتر جااندازی شود. برای جااندازی این مفصل معمولا نیاز به نیروی زیادی وجود ندارد و در بسیاری اوقات میتوان جااندازی را بدون نیاز به بی حسی یا بیهوشی انجام داد. گاهی اوقات به علت گیر کردن بافت ها در بین قطعات جابجا شده، جااندازی بسته موفقیت آمیز نیست. در این موارد با استفاده از جراحی، بافت ها به کنار رفته و جااندازی انجام میشود. در مواردی هم که دررفتگی باز باشد ( زخم پوستی به سطح مفصلی ارتباط داشته باشد) و یا آسیب شریانی نیاز به ترمیم داشته باشد عمل جراحی انجام میشود. پس از جا اندازی مفصل مدتی بی حرکت شده و پس از آن فیزیوتراپی جهت افزایش دامنه حرکتی مفصل انجام میشود. پس از چند هفته تا چند ماه فیزیوتراپی ممکن است بیمار نیاز به عمل جراحی جهت ترمیم لیگامان های آسیب دیده داشته باشد.